Plastyk

Plastyk – osoba utalentowana pod kątem plastycznym, zazwyczaj mająca dobry gust, jeśli chodzi o sztukę. Zaszywają się w swoich pracowniach, przelewając na papier lub cokolwiek innego, swoje chore wizje artystyczne. Można ich znaleźć w Szkołach Plastycznych lub na Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiując nie mogą później dostać pracy. Uznawani są za dziwaków, ich słownictwo odbiega od norm społecznych danej grupy wiekowej. Większość z nich cierpi na bezsenność, której nieudowodnionym powodem są egzaminy z historii sztuki. Artyści - plastycy znani są z rozróżniania więcej niż dziesięciu kolorów. Plotki głoszą, że wdychają opary zgniłej gliny i wstrzykują sobie terpentynę do żył. Gdy pojawiają się w większych grupach to z jakiegokolwiek tematu potrafią zejść na historię sztuki, sztukę stosowaną czy podstawy projektowania przez co ogół przeciętnych ludzi uważa ich za wariatów.

Po studiach plastycy mają trzy wyjścia:

• iść na kolejne studia, ale już nieplastyczne.
• poznać bogatego sponsora.
• próbować utrzymywać się samemu i skończyć pod mostem.

Jak rozpoznać plastyka?

• 1/3 to Kinderpunki;
• Jego ręce (ubrania też) są brudne od węgla/ołówka/farby albo popękane od różnego rodzaju rozpuszczalników;
• Nie przestraszy się ekshibicjonisty, bo takie widoki ma na co dzień w pracowni;
• Śmierdzi od niego terpentyną;
• Ma wyjebane na plebs;
• Co 5 sekund krytykuje jakiś plakat, logo albo kiepską typografię (jest to odruch bezwarunkowy i nie da się go usunąć);
• Nosi ze sobą wielkie drzwi, które ponoć są teczką z pracami;
• Używa dziwnych słów np. wimperga, boniowanie, marginalia czy frottage.