Sens

słowo zaczerpnięte z języka polskiego w anglojęzycznej formie liczby mnogiej: sen-sens. Pierwotnie pojęcie sens oznaczało bloki podświadomych zespołów wrażeniowych i znaczeniowych doznawanych w czasie spoczynku (snu). W trakcie dalszego rozwoju człowieczeństwa sens zaczął konkretyzować się jako koszmary, majaki, zwidy. Sens stał się przedmiotem badań medycznych jako główna przyczyna tzw. moczenia nocnego, a w trakcie postępu badań udowodniono, że intensywne doznawanie sensu prowadzi do kształtowania świadomości w formy schizoidalne, paranoidalne i depresyjne. Sens został wprowadzony do funkcjonowania w organiźmie społecznym równolegle przez dyktaturę i profesurę jako narzędzie terroru w procesie likwidacji źródeł myślenia kreatywnego. Dyktatura (czyli klasa polityczna jako taka) słusznie przypisała atrybuty sensu wszystkim formom sprawowania władzy - od plemiennej rady starszych, porzez systemy autorytarne po formy demokratyczne władza to narzucanie koszmarów, majaków i zwidów. Profesura analogicznie przypisała atrybut sensu procesom tzw. dydaktycznym i poznawczym, zaś w tzw. literaturze naukowej kategoria sensu jako majaku i zwidu jest decydująca. Niektóre zwroty i znaczenia potoczne z objaśnieniami: sens stricto = delirium tremens; mówić bez sensu = mówić radośnie co się chce; mówić sensownie = mówić to, czego inni wymagają, na ogół pod groźbą; postępować bez sensu/sensownie - analogicznie jak mówić; sens istnienia = koszmary, majaki i zwidy narzucone przez dyktaturę i profesurę --bezmoozg 11:22, 22 mar 2006 (UTC) sens