T-34

T-34/76 – czołg ciężki do zakwalifikowania ze względu na lekkie zawieszenie i ciężką karoserię. Używany w trakcie II wojny światowej. Z elementów kadłubu wykonany został korpus Terminatora II. Uważany za jeden z najlepszych czołgów sportowych. Podstawowa wersja, uzbrojona w armatę kalibru 76 mm, nosiła oznaczenie T-34 ze względu na liczbę koni mechanicznych. SIlnik dwusuwowy, gąsienice żywiły się głównie liśćmi i niszczyły pola uprawne. Kapitan czołgu dysponował armatą, której zlęknąć się mogła nie jedna katiusza.

Historia

W końcu 1937, fabryka nr 183 w Charkowie, otrzymała założenia techniczne do projektu nowego samochodu osobowego. Miał on nosić oznaczenie BT-20. W związku z tym, że inżynier główny dostał zlecenie po wypłacie, jaką była równowartość 200 rubli w paliwie będącym ekwiwalentem napojów wyskokowych, zamiast użyć blachy o grubości 2 centymetrów użył materiału grubości 20 centymetrów. Dla przyśpieszenia prac, powołano specjalny zespół konstruktorów. Zespołem kierowali radzieccy specjaliści: M. Flaszew, R. Spirytiew, K. Winowiew i K. Abstyniew, który wbrew pozorom również lubiał wypić. Zamiast rury wydechowej długości 20 cm stworzono wielką rurę, która posłużyła za lufę. By móc przetestować prototyp, wypowiedziano wojnę Finlandi. Testy nie wypadły pomyślnie, choć jeden z modeli ustrzelił krowę. Od początku prac nad czołgiem, dokonywano licznych usprawnień. Jesienią 1941, w czasie ewakuacji zakładów produkcyjnych za Ural, montowano przejściowo w czołgach dwie pary drzwi bocznych.

Państwa używające T-34:

Stany Zjednoczone (podczas II Wojny Irackiej, obecnie w misjach stabilizacyjnych na dzikim zachodzie) USA w wojnie przeciwko Stanom Zjednoczonym