Taniec ognia
Taniec ognia (fajerszoł, machanie płomykiem, popisy, szpan) – rodzaj podskakiwania i machania podpalonymi kijkiem, poi lub wachlarzami wykonywany przez jednego lub grupę nieodpowiedzialnych i pozbawionych wyobraźni gówniarzy. Przedmioty którymi machają są wysoce łatwopalne i zagrażają w sposób bezpośredni, pośredni i bezsprzeczny otoczeniu. Na 200 % spowodują pożar w obrębie najbliższego i najdalszego otoczenia. Najodpowiedniejszym, wykorzystywanym, niepalnym materiałem jest papier toaletowy, jednak często jest on zastępowany azbestem (ze względu na jego zbawienne, zdrowotne właściwości)
Pokazy ogniowe często połączone są z elementami różnych tańców, w tym:
* oberek * krakowiak * chodzony * goniony * kamarinskaja * kaczucza * swisztowsko horo * chmielowy
Na szczególną uwagę zasługuje ów ostatni taniec. Legendy i starodawne podania głoszą, jakoby to właśnie on zapoczątkował taniec z ogniem. Tańcowi często towarzyszą śmieszne fatałaszki, muzyka (naprzemiennie motyw przewodni Matrix'a i Doda) i odpowiedni wystrój otoczenia (butelki po soku z jabłek leżące na murku za machającymi)
Istnieje wiele sprzętów używanych do tańca z ogniem, najpopularniejsze z nich to poi oraz kij. Ponadto używane są:
* diabelski kijek * dziwny kijek * zbereźny kijek * połamany kijek * tępy kijek * kijek samobijek
