Taran: Różnice pomiędzy wersjami
M (drobne) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Taranów używali w [[Starożytność|starożytności]] i [[Średniowiecze|średniowieczu]] przeróżni desperaci nie posiadający do niszczenia umocnień niczego lepszego od [[Katapulta|katapult]]. W renesansie były już działa, więc żaden [[idiota]] nie pakowałby się pod [[mur]]y z taranem, chyba, że chciałby w ten sposób sprawdzić siłę rażenia wrogich dział ustawionych w [[wieża]]ch obronnych. |
Taranów używali w [[Starożytność|starożytności]] i [[Średniowiecze|średniowieczu]] przeróżni desperaci nie posiadający do niszczenia umocnień niczego lepszego od [[Katapulta|katapult]]. W renesansie były już działa, więc żaden [[idiota]] nie pakowałby się pod [[mur]]y z taranem, chyba, że chciałby w ten sposób sprawdzić siłę rażenia wrogich dział ustawionych w [[wieża]]ch obronnych. |
||
Końce taranów często były ozdabiane głowami zwierząt,przez co Towarzystwo Opieki nad zwierzętami zakazało ich produkcji. |
|||
{{Machiny oblężnicze}} |
{{Machiny oblężnicze}} |
||
Wersja z 12:04, 1 mar 2011
Taran – machina oblężnicza, która o dziwo nie miota najczęściej żadnych pocisków. W praktyce taran to skrzynka pchana przez fabrycznie wmontowanych do środka niewolników, w której wnętrzu znajduje się także kiwający się bal. Bal służy do rozwalania bram i jest używany w sytuacji, gdy nie ma niczego, czym można by rozwalić mury. Niewolnicy poruszający taran są przybijani do niego gwoździami za ręce, aby nie pouciekali, gdy obrońcy będą na nich wylewać wrzącą smołę i innego tego typu przyjemne rzeczy. Gdy (najczęściej wtedy już palący się i podziurawiony strzałami jak sito) taran w końcu zniszczy bramę, do twierdzy mogą wkroczyć żołnierze i beztrosko wyrżnąć obrońców.
Taranów używali w starożytności i średniowieczu przeróżni desperaci nie posiadający do niszczenia umocnień niczego lepszego od katapult. W renesansie były już działa, więc żaden idiota nie pakowałby się pod mury z taranem, chyba, że chciałby w ten sposób sprawdzić siłę rażenia wrogich dział ustawionych w wieżach obronnych. Końce taranów często były ozdabiane głowami zwierząt,przez co Towarzystwo Opieki nad zwierzętami zakazało ich produkcji.
