Wesele (dramat): Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
(Ale ze mnie lama, wandalizuję Nonsensopedię... Byłbym bardzo wdzięczny za otrzymanie bana)
Linia 1: Linia 1:
ja pierdolę...
{{sur|'''młodopolskiego dramatu'''|[[Wesele (uroczystość)]]}}
[[Plik:Fonatolt 1000kg.JPG|thumb|250px|Taki sznur jest dużo droższy od rogu, więc Jasiek wyszedł w rezultacie na plus]]
{{cytat|Ptok ptokowi nie jednaki.<br />Człek człekowi nie dorówna,<br />dusa dusy zajrzy w oczy,<br />nie polezie orzeł w gówna|Nie wiadomo o co w tym chodzi, jest to jednak bardzo życiowe}}
{{t|Wesele}}sklecona w [[1901]] roku książka autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, opisująca wesele polskiego poety, Lucjana Rydla, na którym autor był obecny i co najciekawsze, nie spożywał na nim alkoholu. Dramat ten jest nietypową lekturą [[szkoła|szkolną]], gdyż uczniowie, zazwyczaj omijający opisy przyrody w [[książka]]ch, w tym wypadku omijają dialogi, zadawałająć się samymi didaskaliami i okładką.

== Geneza utworu ==
W [[1900]] roku Lucjan Rydel, zgodnie z panującą ówczas modą poszedł na pierwszą lepszą podkrakowską [[wieś]] i nakazał wyjść na główny plac wszystkim kobietom w przedziale wiekowym od 12 do 30 lat. Następnie zasłonił sobie [[oczy]] dekadenckim szalem i złapał za pierś losową kobietę, obierając ją sobie za żonę. Wesele miało odbyć się w domu starego Tetmajera w Bronowicach.

Na wesele została zaproszona krakowska elita pisarska, siedząca zazwyczaj w kawiarniach i [[burdel]]ach, rozmyślając tam nad sensem [[życie|życia]] i smakiem jakże popularnego w tamtych czasach absyntu. Oprócz artystów i grubych ryb, zaproszeni zostali także miejscowi chłopi, którzy byli ciekawostką dla nieznających życia na wsi, choć chętnie go opisujących pisarzy.

Wesele odbyło się w najgorszym możliwym terminie, w [[listopad]]zie<ref>Nie dość, że wypizd, to jeszcze nie ma „r” w nazwie</ref>. Przybył na nie także Wyspiański, który z powodu zażywania antybiotyków na [[Choroby weneryczne|syfilis]] nie pił samogonu a siedział przy drzwiach z notesem w dłoni, robiąc stenogramy z rozmów. Niestety, zimne [[powietrze]] owiało artystę i spowodowało omamy, zarówno wzrokowe jak i słuchowe. Z tego powodu notatki były równie zgodne z prawdą, co artykuły [[Medycyna|medyczne]] w „Chwili dla Ciebie”, a po redakcji stały się zgrabnym dramatem, przesiąkniętym symbolizmem, impresjonizmem i [[alkohol]]izmem.

== Fabuła ==
Bohaterowie rozmawiają, rozmawiają, piją, rozmawiają, rozmawiają i rozmawiają. Potem przychodzi snopek siana, bohaterowie rozmawiają, przychodzi nieszczęśliwie [[miłość|zakochane]] widmo, bohaterowie rozmawiają, przychodzi pajac w czerwonych kalesonach, bohaterowie rozmawiają, przychodzi pier{{cenzura3}}ony zdrajca, bohaterowie rozmawiają, przychodzi samobieżna konserwa, bohaterowie rozmawiają, przychodzi duch z kombajnem, bohaterowie rozmawiają, przychodzi ćpun z [[Ukraina|Ukrainy]], bohaterowie rozmawiają. Na końcu snopek bierze skrzypce, gra hity [[lato|lata]] 2000 i wszyscy kręcą się jak gacie w pralce podczas wirowania. Tak, to koniec.

== Postaci ==
[[Plik:Stanczyk Matejko.JPG|thumb|250px|Nawet postaci metafizyczne miały kaca po tym weselu]]
* {{t|Gospodarz|Włodzimierz Tetmajer}}stary [[malarz]], sprawiający wrażenie najbardziej ogarniętego uczestnika wesela. Niestety, dobre pierwsze pierwsze wrażenie zostało zastąpione przez leżące pod stołem nietrzeźwe zwłoki, będące na każde wezwanie gdaczącej żony.
* {{t|Gospodyni|Anna Tetmajerowa}}kobita Gospodarza, chłopka z [[dziadek|dziada]] pradziada. Jedyne co jej w życiu wyszło, to kilka plotek, posłuszny mąż i bigos.
* {{t|Pan Młody|Lucjan Rydel}}poeta, któremu przydałoby się realistycznie patrzeć na życie, a zwłaszcza na swoją żonę, w której jego [[oko]] artysty dostrzegało kwintesencję wsi. Niestety, te zwykłe oczy nie zauważyło upaćkanych ziemią nóg i wystającej ze wszystkich otworów ciała słomy.
* {{t|Panna Młoda|Jadwiga Mikołajczykówna}}towarzyszka życia Rydla, mająca znikome pojęcie o historii, [[geografia|geografii]], matematyce, fizyce, chemii, [[biologia|biologii]], gramatyce, ortografii, fleksji, (...) ichtiologii i mediewistyce.
* {{t|Marysia|Maria Mikołajczykówna}}siostra Panny Młodej, jej ulubionym zajęciem było grzebanie adoratorów i rozmawianie z ich [[duch]]ami.
* {{t|Poeta|Kazimierz Przerwa-Tetmajer}}artysta-alkoholik, którego marzeniem jest zmierzenie się z [[Fryderyk Chopin|Chopinem]] w zawodach picia smoły na czas.
* {{t|Dziennikarz|Rudolf Starzewski}}szef prowincjonalnej [[gazeta|gazety]], który udaje mądrego, a w rzeczywistości nawet pajac robi z niego pajaca.
* {{t|Radczyni|Antonina Domańska}}kolejna pseudointeligentka, według której chłopi powinni w zimie [[śnieg|odśnieżać]] pola, zbierać plony i z powrotem je zaśnieżać.
* {{t|Kilimena}}wdowa po wojcie, zawsze wszystko wie lepiej. Nawet gdy nie ma racji, ma rację, prawie jak [[admin]].
* {{t|Czepiec}}wójt i typowy chłop. Przyszedł na wesele tylko w jednym celu: wypić jak najwięcej i dać komuś [[wpierdol]]. Nikogo więc nie dziwi fakt, że obudził się z 4 komórkami w kieszeni.
* {{t|Jasiek}}wioskowy głupek, którego marzeniem jest mieć [[pieniądze|pieniędzy]] więcej niż pcheł na plecach. Wystarczyło mu dać złoty róg na 15 minut, by go zgubił.
* {{t|Isia|Jadwiga Tetmajer-Naimska}}córka Tetmajerów, jej hobby to wpuszczanie słomianych [[pedofil]]ów do domu.
* {{t|Haneczka|Anna Rydlówna}}[[siostra]] Rydla, nie wiadomo po co przyszła na wesele, gdyż nie wypiła ani naparstka.
* {{t|Rachela|Pepa Singer}}córka karczmarza, która siedziała całe wesele przy Poecie i udawała, że zna się na literaturze.
* {{t|Żyd|Hirsz Singer}}bronowicki karczmarz, jak nazwa wskazuje, był [[Żyd]]em. Oprócz knajpy dorobił się także brody i córki.
* {{t|Nos|Tadeusz Noskowski}} malarz-pasożyt, który przybył na wesele żeby wyrwać jakąś 13-latkę, jak na [[Roman Polański|artystę przystało]].
* {{t|Maryna i Zosia|siostry Pareńskie}}miastowe dziewczęta, szukające uciech w ramionach wyprostowanych od ciągniecia pługa chłopach. Jedyne co znalazły, to [[Choroby weneryczne|krostki na narządach płciowych]] kilka tygodni po imprezie.
* {{t|Chochoł}}postać metafizyczna, symbolizował snopek siana. Posiadał talent [[muzyka|muzyczny]], jest także wykwalifikowanym choreografem i wodzirejem.
* {{t|Widmo|Ludwik de Laveaux}}duch, łażący po weselu i szukający ukochanej. Znalazł ją, ale co się okazało? Miała innego, puszczalska jedna!
* {{t|Stańczyk}}koleś w karmazynowych kalesonach, uświadamiający Dziennikarzowi, że jest dupa, a nie [[dziennikarz]].
* {{t|Hetman|Franciszek Branicki}}symbol zdrady narodowej – podczas partii [[szachy|szachów]] odsłonił własnego króla i zbił konia.
* {{t|Rycerz|Zawisza Czarny}}koleś w puszce mówiący rebusami, będący, niczym żelek, pusty w środku.
* {{t|Upiór|Jakub Szela}}zjawa obwieszona łańcuchami, prawie jak murzyn, mająca też na sobie liczne plamy [[krew|krwi]]. Przyszedł na wesele po jakiś dobry proszek do prania, nie wiedział jednak, że goście są liberalnie nastawieni do zasad higieny osobistej.
* {{t|Wernyhora}}ukraiński [[basista]], wymyślający rymowanki, reklamując je jako przepowiednie. Są one nieco wadliwe, ich największym minusem jest fakt, że nigdy się nie spełniły.

== Ciekawostki ==
* Gdy rzeczywiście goście wesela dowiedzieli się o tym, że zostali ukazani w sztuce, wyrzucili Wyspiańskiego ze znajomych na [[Facebook]]u.
* Galicyjscy chłopi wypróbowali zimową metodę uprawy zboża, zaproponowaną w książce. Dzięki temu z Galicji i Lodomerii [[magia|magicznie]] zrobiła się Golicja i Głodomeria.
* Mimo, że w tamtych czasach nikt już nie [[pamięć|pamiętał]] o [[Rabacja galicyjska|rabacji galicyjskiej]], każdy ją wspominał w sztuce.

{{Przypisy}}

[[Kategoria:Lektury szkolne]]
[[Kategoria:Polskie utwory literackie]]

Wersja z 00:19, 8 lut 2013

ja pierdolę...

Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Wesele_(dramat)&oldid=1175452”