Wilkołak

Wilkołak – koleś potrafiący porosnąć sierścią w związku ze zbliżająca się pełnią, spokrewniony z wilkami, ale przeważnie się do nich nie przyznaje. Po ugryzieniu przez owego delikwenta rosną włosy na klacie i długie pazury. Wilkołaki w przeciwieństwie do Wilków wyją do księżyca.

Tryb przekształcenia się w wilkołaka

Etap 1: Wilkołak jest w postaci człowieka. Nie ma szczególnych znaków. Niektóre wyjątki chowają kitę pod ubraniem.

Etap 2: Gdy pełnia zastanie wilkołaka w etapie pierwszym wyrastają mu najpierw kły - najczęściej żółte. Wilkołaki nie wiedzą co to szczoteczka do zębów.

Etap 3: Futerko na klacie. Spytacie: Czy wy tak nie macie? Otóż nie. Wilkołak cały pokrywa się futrem. Może mieć różne odcienie - jak u psów. Świadkowie twierdzą, że widzieli wilkołaka podobnego do dalmatyńczyka.

Etap 4: Ostatni, najważniejszy etap. Oczy rozbłyskają dziwnym światłem. Zielonym, żółtym, bordowym, ewentualnie różowym. Wilkołak najczęściej po wszystkich etapach idzie na herbatkę do znajomego. Następnie wspólnie na łowy.

Etap 5: Na tym etapie delikwent wygląda mniej więcej jak wielki, futrzany dywan. Można przeżyć niemiłą pomyłkę, próbując odnieść go do pralni. Niezwykle łatwo łapie różne zabrudzenia, do tego jest źródłem pewnej śmierci dla alergików.

Etap 6: W momencie zaprzestania oddziaływania na wilkołaka promieni księżycowych, następuje gwałtowne linienie. Sytuacja ta wiąże się z masowym pojawem członków band ekologicznych optujących za sztucznym futrem. Szablon:Stubbio