Zazdrość

Osobnik zdrowy (moralnie).

Zazdrość (także zawiść) – zdrowa cecha, cechująca osobniki zdrowe (moralnie).

Zawiść prowadzi ludzkość jasną i prostą drogą postępu ku świetlanym celom. Bez zawiści nie byłoby nienawiści. A to (jak wynika z wieloletnich badań praktycznych) mogłoby by być już naprawdę niezwykle groźne i wielce szkodliwe społecznie.

Zazdrość w świetle badań naukowych

Szczęśliwy trójkącik

Osobnicy cechujący się małym poziomem zazdrości są miałcy, mdli i tacy nijacy; w ogóle niezdolni do walki o swój byt i szczęście swoich najbliższych. Dr. Wincenty Byczek w swoim wiekopomnym dziele „Seks a zazdrość” dodaje, że ludzie zazdrośni tworzą związki, być może mniej udane niż związki tych osób, co są tej cechy pozbawieni, lecz niezwykle barwne, widoczne i interesujące w odbiorze, zwłaszcza z punktu widzenia ich sąsiadów. Tworzy to dobry klimat do obopólnych rozmów, licznych dyskusji i wymiany opinii, bo jak wiadomo z autopsji, sąsiad, który nie wtrąci swoich przysłowiowych „trzech groszy” w kwestii pożycia małżeńskiego znanej mu rodziny, źle się czuje i może to potem ciężko odchorować.

Rozpatrując problem szerzej można stwierdzić, że zazdrość wpływa pozytywnie w kwestii nawiązywania bliskich znajomości i szczerych, spontanicznych kontaktów międzysąsiedzkich (i ogólnoludzkich). Wprawdzie czasami są one zbyt bliskie i zbyt bezpośrednie (czasami może dochodzić wręcz do tzw. rękoczynów) ale to już są drobne szczegóły, które nie mogą deprecjonować ogólnych pozytywnych i głęboko humanistycznych wartości płynących ze zdrowej, szczerej zazdrości.