Edytujesz „Łapówka”

'''Łapówka''' (łac. ''lepus lapus'' kleista dłoń) – forma [[pieniądze|płatności]] (często za przedmioty, usługi bezpłatne), od [[1989]] r. dopuszczona przez prawo jako dopłata do [[pensja|pensji]] [[urzędnik|urzędników]], [[lekarz|lekarzy]] i [[policjant|policjantów]]. Największym łapownikiem ostatnich lat jest [[Lew Rywin]]. W zamian za to (zgodnie z uchwałą o rozwijaniu przestępczości) dostał 3 letnie wczasy w stalowej komnacie wraz z bezpłatną ochroną oraz darmowym wyżywieniem.

Za łapówkę uważa się zgodne oświadczenie woli (porozumienie) co najmniej dwóch podmiotów prawa państwowego bądź międzynarodowego.

Na podstawie umowy łapówki, zleceniobiorca ([[łapówkant|łapówkant]]) zobowiązuje się do świadczenia usługi na rzecz zleceniodawcy ([[łapówkarz|łapówkarza]]), lecz w imieniu własnym, zaś łapówkarz zobowiązuje się zapłacić za tę usługę wynagrodzenie (łapówkę). Łapówkant nie musi działać wyłącznie w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa.

Umowa łapówki jest umową dwustronnie zobowiązującą, nienazwaną, odpłatną. Umowa łapówki musi mieć formę ustną pod pozorem nieważności. W praktyce łapówka występuje najczęściej samoistnie, choć może stanowić również uzupełnienie innych umów, porozumień, przetargów, etc.

==Geneza==

Nadal wiadomo niewiele o genezie łapówki. Pierwsze udokumentowane wręczenie łapówki miało miejsce w [[III wiek p.n.e.|III w. p.n.e.]] w starożytnej [[Rosja|Rosji]], kiedy to anonimowy strażnik nie chciał wpuścić wysokiego rangą dygnitarza do jednej z toalet pałacu cesarskiego. „Petunia nie omlet!” miał krzyknąć urzędnik, wciskając strażnikowi garść żetonów do automatu z kawą.

Prawdopodobnie to właśnie łacińskie zdanie jest pierwowzorem współczesnego: „Bierzesz? Weź i dla mnie!” 

Na upowszechnienie się łapówki – zwłaszcza w krajach środkowej i wschodniej Europy – miał wpływ przyspieszony rozwój [[biurokracja|biurokracji]]. Obecnie łapówka uważana jest za jeden z najważniejszych motorów rozwoju cywilizowanych społeczeństw, regulującym stosunki wewnątrzpaństwowe oraz międzynarodowe. 


[[Kategoria:Biznes]]
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-[[Plik:Łapówkom nie!.gif|thumb|200px|Kampania społeczna związana z łapówkami]]
 '''Łapówka''' (łac. ''lepus lapus'' kleista dłoń) – forma [[pieniądze|płatności]] (często za przedmioty, usługi bezpłatne), od [[1989]] r. dopuszczona przez prawo jako dopłata do [[pensja|pensji]] [[urzędnik|urzędników]], [[lekarz|lekarzy]] i [[policjant|policjantów]]. Największym łapownikiem ostatnich lat jest [[Lew Rywin]]. W zamian za to (zgodnie z uchwałą o rozwijaniu przestępczości) dostał 3 letnie wczasy w stalowej komnacie wraz z bezpłatną ochroną oraz darmowym wyżywieniem.
@@ Linia 6: / Linia 5: @@
 Na podstawie umowy łapówki, zleceniobiorca ([[łapówkant|łapówkant]]) zobowiązuje się do świadczenia usługi na rzecz zleceniodawcy ([[łapówkarz|łapówkarza]]), lecz w imieniu własnym, zaś łapówkarz zobowiązuje się zapłacić za tę usługę wynagrodzenie (łapówkę). Łapówkant nie musi działać wyłącznie w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa.
-Umowa łapówki jest umową dwustronnie zobowiązującą, nienazwaną, odpłatną. Umowa łapówki musi mieć formę ustną pod rygorem nieważności. W praktyce łapówka występuje najczęściej samoistnie, choć może stanowić również uzupełnienie innych umów, porozumień, przetargów, etc.
+Umowa łapówki jest umową dwustronnie zobowiązującą, nienazwaną, odpłatną. Umowa łapówki musi mieć formę ustną pod pozorem nieważności. W praktyce łapówka występuje najczęściej samoistnie, choć może stanowić również uzupełnienie innych umów, porozumień, przetargów, etc.
-== Geneza ==
+==Geneza==
-Nadal wiadomo niewiele o genezie łapówki. Pierwsze udokumentowane wręczenie łapówki miało miejsce w [[III wiek p.n.e.|III w. p.n.e.]] w starożytnym [[Rzym|Rzymie]], kiedy to anonimowy strażnik nie chciał wpuścić wysokiego rangą dygnitarza do jednej z toalet pałacu cesarskiego. „Petunia nie omlet!” miał krzyknąć urzędnik, wciskając strażnikowi garść żetonów do automatu z kawą.
+Nadal wiadomo niewiele o genezie łapówki. Pierwsze udokumentowane wręczenie łapówki miało miejsce w [[III wiek p.n.e.|III w. p.n.e.]] w starożytnej [[Rosja|Rosji]], kiedy to anonimowy strażnik nie chciał wpuścić wysokiego rangą dygnitarza do jednej z toalet pałacu cesarskiego. „Petunia nie omlet!” miał krzyknąć urzędnik, wciskając strażnikowi garść żetonów do automatu z kawą.
 Prawdopodobnie to właśnie łacińskie zdanie jest pierwowzorem współczesnego: „Bierzesz? Weź i dla mnie!”
@@ Linia 16: / Linia 15: @@
 Na upowszechnienie się łapówki – zwłaszcza w krajach środkowej i wschodniej Europy – miał wpływ przyspieszony rozwój [[biurokracja|biurokracji]]. Obecnie łapówka uważana jest za jeden z najważniejszych motorów rozwoju cywilizowanych społeczeństw, regulującym stosunki wewnątrzpaństwowe oraz międzynarodowe.
-== Zobacz też ==
-{{Słownik}}
-* [[Korupcja]]
-* [[Norwescy sędziowie]]
 [[Kategoria:Biznes]]