Edytujesz „Albus Dumbledore”

[[Plik:Dumbledore.JPG|thumb|right|200px|Sam wielki Dumbledore. We własnej osobie i brodzie]]

[[Plik:Dumbledore_gay.jpg|thumb|right|200px|Wyznania Albusa Dumbledore`a.]]

'''Albus Percival Wulfryk Brian Dumbledore''' – postać z książek o [[Harry Potter|Chorym Portierze]], dyrektor [[Hogwart]]u, posiadający szczególne upodobanie do nastoletnich [[chłopiec|chłopców]].

==Dzieciństwo i młodość==

Mały, niewinny i nieuświadomiony Albus tylko z pozoru pasował do tych przymiotników. Kiedy jego [[tata]] Percival trafił do więzienia za zabawy z mugolami, mały wiedział, że to nie były zwykłe zabawy ale gwa... Wróć! Więc Albus wiedział, że mugole zostali słusznie ukarani za doprowadzenie do szaleństwa jego siostry Ariany. Los dzieciaka obchodził go jednak tyle co uprawy zboża w północno-wschodniej [[Mołdawia|Mołdawii]]. Sto razy bardziej wolał udawać wybitnie uzdolnionego [[czarodziej]]a. Udawał tak doskonale, że weszło mu to w krew i rzeczywiście się nim stał.

Tuż po ukończeniu szkoły Dumbledore spotkał blondwłosego młodego boga, Gellerta Grindelwalda. Razem poszukiwali Insygniów Śmierci, pracowali nad zdobyciem świata i ten tego... no wiecie... W każdym bądź razie pokłócili się i razem z Aberforthem Dumbledore walczyli na zaklęcia. Straszna to była bitwa, szalona Ariana umarła, Grindelwald zwiał, a Albus z rozpaczy po stracie ukochanego mało nie rzucił się do [[studnia|studni]]. By ukoić żal, zatrudnił się w Hogwarcie jako <s>skrzat domowy</s> nauczyciel transmutacji. Parę lat później pokonał Grindelwalda w pojedynku na śmierć i życie. Wygrał. Świat się radował, Albus się radował, nawet mugole się cieszyli bo pojedynek wypadł w 1945 roku czyli pod koniec [[Druga wojna światowa|drugiej wojny światowej]].

Pracując dla Hogwartu, spotkał wiele ciekawych osobistości, w tym małego [[Tom Riddle|Toma Riddle`a]]. Biedulek zapewne stąd wziął niechęć do Dumbledore`a – profesor mało nie spalił mu [[szafa|szafy]] w sierocińcu.

==Dyrektor Hogwartu==

Po jakże tajemniczej śmierci Armanda Dippeta, Albus przejął szkolne stery. Oficjalnie był najlepszym dyrektorem, najlepszym nauczycielem i najwspanialszym czarodziejem <ref>Tyle epitetów...</ref>. Nieoficjalnie zapraszał małych uczniów (nie uczennice) na sesje. Co tam robili – lepiej niech pozostanie to nierozwikłaną tajemnicą. Do ulubionych gości należał oczywiście Harry „Blizna” Potter. Tam dowiedział się o [[Horkruks|horkruksach]], piórku w swojej różdżce i paru innych sprawach.

Przebywając sam na sam ze swoimi myślami Albus nurzał się w lubieżnych wspomnieniach swojego życia. W święta [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]] hasał w pedalskim kapelutku z cukierków. W piątej części uciekł przed mroczną [[Dolores Umbridge]] i jej [[Inkwizycja|Inkwizycją]], ale pani Rowling uznała, że Dumb może jeszcze pobyć w książce.

==Śmierć==

Po wyjaśnieniu Harry`emu prawdy o horkruksach, wyruszył z nim na wielkie niszczenie tychże przedmiotów. W jaskini, gdzie ukryty był jeden z nich, wypił eliksir (skład prawdopodobnie 90% alkohol i 10% woda). Tak suszyło go po tym napitku, że Harry dał mu do wypicia wody z czarnego jeziora. Nietrafione rozwiązanie. Hordy inferiusów mało ich nie wciągnęły do wody. Ale jakoś zwiali i akcja przyspieszyła. Nie wiadomo kiedy [[Severus Snape]] strzelił w Dumbledore`a Avadą na Wieży Astronomicznej. Staruszka zdmuchnęło z niej i jebutnął w [[ziemia|glebę]]. Nie muszę dodawać, że zginął.

Dumbledore`a spotykamy jeszcze w siódmej części, kiedy nieśmiertelny Harry Potter dostał avadą. Albus oświecił swojego ucznia, po czym rozpłynął się we mgle. [[Rita Skeeter]] wydała również książkę „Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore`a”, w której to ujawniała parę interesujących faktów z młodości czarodzieja, a także wywiad z Bathildą Bagshot, której mózg przyrównywano do kupki wiewiórki.

{{przypisy}}

[[Kategoria:Harry Potter]]