Edytujesz „Andriej Arszawin”

{{sur|rosyjskiego piłkarza|imię|Andrzej}}
[[Plik:Andrei Arshavin 2008.jpg|thumb|250px|Andriej nie do końca rozumie o co chodzi ze zwrotem „przyciągać kogoś wzrokiem”]]
{{cytat|W [[Rosja|Rosji]] jest zupełnie inaczej.|Podstawowa odpowiedź '''Andrzeja''' po przybyciu do tego [[Anglia|piekła]]}}
'''Andriej Arszawin''' ([[język rosyjski|rus.]] Андрей Сергеевич Аршавин, ur. [[29 maja]] [[1981]] roku w Leńgardzie, zmienionym potem na St. Petersburg) – jak mawiają jego rodacy, kopacz szmacianki, z niewiadomych przyczyn w okolicy [[Liverpool F.C.|Liverpoolu]] znany też jako ''Za-Srany Rąbnięty Rusek'' (w skrócie ZSRR). Bardziej po polsku Andrzej Parszawy, jego ojciec w oryginale nazywał się Arshavin. Aktualnie <del>ławkowy</del> gwiazda [[Arsenal F.C.|Arsenalu]].

== Rosyjskie życie ==
Został <del>porwany</del> sprowadzony za młodu do [[Zenit Sankt Petersburg|Zenitu St. Petersburg]], gdzie rozpoczął swoją trudną drogę na szczyt. W [[2008]] roku zdobył z zespołem [[Liga Europy|Puchar Pocieszenia]]. Wraz z bandą amatorów, występującą też jako [[Reprezentacja Rosji w piłce nożnej|reprezentacja Rosji]], pojechał na [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2008|Euro 2008]] (to ten turniej, na którym [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej|Polska]] tak genialnie wypadła). Rosja odpadła w fazie TPF (Tuż Przed Finałem), a jej głównym powodem był brak inteligencji Hiszpanów (ponoć ich IQ było niższe nawet od IQ samego Andrieja), którzy nie potrafili zrozumieć słowa ''korupcija''. Łagodny z natury Arszawin pauzował w dwóch pierwszych spotkaniach za czerwoną kartkę, a gdy wreszcie wrócił, to na boisku był bardzo zmęczony, po ostatnim ''party'', co zresztą w czasie turnieju dało efekty uboczne widoczne na zdjęciu poniżej.
[[Plik:Arszawin3.png|300px|left|thumb|''Trzeba było jednak założyć gacie…'' – mówił Andriej]]
Nie mniej jednak Arszawin zdobył dwie bramki i został uznany za gwiazdę turnieju, a porównując go z innymi <del>amatorami</del> gwiazdami Rosji, przyznajemy rację kibicom.
Oba te „osiągnięcia” uznano za wielki wyczyn, a Andrzej został bohaterem narodowym Rosji. Za jego poprzednika uznaje się niejakiego [[Józef Stalin|Józefa Stalina]], a za następcę… chociaż trudno w to uwierzyć, chyba jeszcze go tam lubią. Może być to skutek uboczny przedawkowania [[wódka|tradycyjnego napoju rosyjskiego]] o którym wspomnieliśmy powyżej.

Kiedy w końcu po latach gry dla dobrego inaczej Zenitu Andriej wreszcie uzbierał na bilet za granicę, mógł wreszcie ponarzekać na zimny i zUy ruski kraj. Zarówno narodowy bohater Rosji, jak i jego dziewczyna, z którą był w związku już bardzo długo (minut 9,99 – a jednak nie tylko w [[Tesco]]!) orzekli, że jest im tu za zimno i natychmiast wyjeżdżają z kraju. Dziewczyna Arszawina namówiła go na słoneczny Madryt, w którym chyba gra jakiś [[Real Madryt|klub]], któremu udaje się pozostać w lidze na kolejny sezon. Według dobrze poinformowanych źródeł (tj. Faktu, Super Expressu oraz portalu WuCe.pl), był to tylko pretekst, by zwana Czarownicą dziewczyna piłkarza mogła podrywać seksownych Hiszpanów<ref>Co my także zrobilibyśmy na jej miejscu mając za chłopaka Andrija.</ref>.

== Zetorem do Londynu ==
[[Plik:Arszawin.jpg|250px|thumb|Andriej umie już policzyć do czterech!]]
Niestety, rozkojarzony po niespodziewanej porażce Rosji Andriej pomylił kontrakty i zamiast do Realu trafił do <del>[[Biedronka|Biedronki]]</del> [[Arsenal F.C.|Arsenalu]]. Mimo wszystko Arsz nie przekonał się do angielskich fryzjerów i w jego nowym kraju regularnie odwiedzał go rosyjski goligłowa, choć istnieją podejrzenia, że jego celem nie było zadowolenie klienta, a dołączenie do [[Manchester City F.C.|Manchesteru City]], gdzie w końcu mają grać piłkarskie potęgi.

Rosyjskiej gwieździe nie spodobał się ani Londyn, ani jakieś dziwne, wielkie tekturowe pudło, zwane także [[Big Ben]]em, które zasłaniało mu widok z okna. Andriej uskarżał się w mediach na wszystko, co popadnie, bez większego rozmyślania, co w końcu doprowadziło do tego, iż obruszył opinię publiczną twierdząc, że nie ma gdzie zaparkować swojego samochodu. A przecież nie od dziś wiadomo, że Andrija nie stać na samochód, a do pracy jeździ innym, bardzo gustownym pojazdem<ref>[[Traktor|Zetor]] specjalnej marki Fly Emirates.</ref>. Rosjanin nie mógł przyjąć też do wiadomości, że kradzież w Anglii nie jest zbyt lubiana, a płaci się najnowszym modelem kart kredytowych<ref>Całą litanię narzekań Andrija znajdziesz [http://www.igol.pl/article,12472.html tutaj].</ref>.

== Ławka na Fly Emirates ==
Ciągłe strzelanie fochów, ku zdziwieniu Andrieja, nie za bardzo pomogło mu w aklimatyzacji w Arsenalu. Ostatecznie bohater Moskwy dał sobie spokój z narzekaniem stwierdzając, że poza nim nikogo to nie interesuje, a jego słaba postawa w meczach Arsenalu doprowadziła tylko do tego, że wygrzewając ławkę wbił sobie parę drzazg (z pewnych względów nie powiemy dokładnie, gdzie).

Arszawin przyznał w jednym z wywiadów, że każdy nowy <del>fajtłapa</del> zawodnik Arsenalu musi zaśpiewać jakąś piosenkę bądź wyrecytować wierszyk (po 666 razie ''Wlazł kotek na płotek'' został, niestety, przesunięty na Czarną Listę). Pomimo swojego niewątpliwego talentu recytatorskiego Rosjanin uniknął chrztu. Po raz pierwszy dziadek [[Arsène Wenger|Wenger]] dał mu szansę w meczu z jakimś ligowym cieniasem<ref>Bliżej znany jako Sunderland A.F.C.</ref>, gdzie ryzyko porażki – mimo obecności bohatera całej Rosji – było znikome. Arszawub zasłynął przede wszystkim wbiciem czterech goli [[Liverpool F.C.|Liverpoolowi]], co zaowocowało wzrostem jego umiejętności matematycznych.

== Andriej na prezydenta! ==
[[Plik:Zenit-Kuban (3).jpg|250px|thumb|Tak właśnie się zdobywa serca wyborców]]
Mimo że Arszawin został w końcu profesjonalnym piłkarzem, nigdy nie porzucił swoich marzeń o zaistnieniu w polityce, podobnie jak jego [[Lech Kaczyński|idol]] z dzieciństwa. W [[2007]] roku wystartował w wyborach władz lokalnych St. Petersburgu, ale nawet tam go nie chcieli<ref>Zresztą nic dziwnego, skoro ma takiego idola.</ref>. Rosjanin po wielu wylanych łzach stwierdził, że oficjalnie rezygnuje ze swojej politycznej kariery, co dla całej społeczności Rosji było niezwykle przykrą informacją.

{{Przypisy}}

[[Kategoria:Rosyjscy piłkarze|{{PAGENAME}}]]