Edytujesz „Andriej Arszawin”

[[Plik:Andrei Arshavin 2008.jpg|thumb|250px|Andriej nie do końca rozumie o co chodzi ze zwrotem „przyciągać kogoś wzrokiem”]]

'''Andriej Arszawin''' ([[język rosyjski|rus.]] Андрей Сергеевич Аршавин, ur. [[29 maja]] [[1981]] roku w Leńgardzie, zmienionym potem na St. Petersburg) – jak mawiają jego rodacy, kopacz szmacianki, z niewiadomych przyczyn w okolicy [[Liverpool F.C.|Liverpoolu]] znany też jako ''Za-Srany Rąbnięty Rusek'' (w skrócie ZSRR). Bardziej po polsku Andrzej Parszawy, jego ojciec w oryginale nazywał się Arshavin. Aktualnie <del>ławkowy</del> gwiazda [[Arsenal F.C.|Arsenalu]].

Został <del>porwany</del> sprowadzony za młodu do [[Zenit Sankt Petersburg|Zenitu St. Petersburg]], gdzie rozpoczął swoją trudną drogę na szczyt. W [[2008]] roku zdobył z zespołem [[Liga Europy|Puchar Pocieszenia]]. Wraz z bandą amatorów, występującą też jako [[Reprezentacja Rosji w piłce nożnej|reprezentacja Rosji]], pojechał na [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2008|Euro 2008]] (to ten turniej, na którym [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej|Polska]] tak genialnie wypadła). Rosja odpadła w fazie TPF (Tuż Przed Finałem), a jej głównym powodem był brak inteligencji Hiszpanów (ponoć ich IQ było niższe nawet od IQ samego Andrieja), którzy nie potrafili zrozumieć słowa ''korupcija''. Łagodny z natury Arszawin pauzował w dwóch pierwszych spotkaniach za czerwoną kartkę, a gdy wreszcie wrócił, to na boisku był bardzo zmęczony, po ostatnim ''party'', co zresztą w czasie turnieju dało efekty uboczne widoczne na zdjęciu poniżej.

Oba te „osiągnięcia” uznano za wielki wyczyn, a Andrzej został bohaterem narodowym Rosji. Za jego poprzednika uznaje się niejakiego [[Józef Stalin|Józefa Stalina]], a za następcę… chociaż trudno w to uwierzyć, chyba jeszcze go tam lubią. Może być to skutek uboczny przedawkowania [[wódka|tradycyjnego napoju rosyjskiego]] o którym wspomnieliśmy powyżej.

Kiedy w końcu po latach gry dla dobrego inaczej Zenitu Andriej wreszcie uzbierał na bilet za granicę, mógł wreszcie ponarzekać na zimny i zUy ruski kraj. Zarówno narodowy bohater Rosji, jak i jego dziewczyna, z którą był w związku już bardzo długo (minut 9,99 – a jednak nie tylko w [[Tesco]]!) orzekli, że jest im tu za zimno i natychmiast wyjeżdżają z kraju. Dziewczyna Arszawina namówiła go na słoneczny Madryt, w którym chyba gra jakiś [[Real Madryt|klub]], któremu udaje się pozostać w lidze na kolejny sezon. Według dobrze poinformowanych źródeł (tj. Faktu, Super Expressu oraz portalu WuCe.pl), był to tylko pretekst, by zwana Czarownicą dziewczyna piłkarza mogła podrywać seksownych Hiszpanów<ref>Co my także zrobilibyśmy na jej miejscu mając za chłopaka Andrija.</ref>.

[[Plik:Arszawin.jpg|250px|thumb|Andriej umie już policzyć do czterech!]]

Ciągłe strzelanie fochów, ku zdziwieniu Andrieja, nie za bardzo pomogło mu w aklimatyzacji w Arsenalu. Ostatecznie bohater Moskwy dał sobie spokój z narzekaniem stwierdzając, że poza nim nikogo to nie interesuje, a jego słaba postawa w meczach Arsenalu doprowadziła tylko do tego, że wygrzewając ławkę wbił sobie parę drzazg (z pewnych względów nie powiemy dokładnie, gdzie).

Arszawin przyznał w jednym z wywiadów, że każdy nowy <del>fajtłapa</del> zawodnik Arsenalu musi zaśpiewać jakąś piosenkę bądź wyrecytować wierszyk (po 666 razie ''Wlazł kotek na płotek'' został, niestety, przesunięty na Czarną Listę). Pomimo swojego niewątpliwego talentu recytatorskiego Rosjanin uniknął chrztu. Po raz pierwszy dziadek [[Arsène Wenger|Wenger]] dał mu szansę w meczu z jakimś ligowym cieniasem<ref>Bliżej znany jako Sunderland A.F.C.</ref>, gdzie ryzyko porażki – mimo obecności bohatera całej Rosji – było znikome. Arszawub zasłynął przede wszystkim wbiciem czterech goli [[Liverpool F.C.|Liverpoolowi]], co zaowocowało wzrostem jego umiejętności matematycznych.

[[Plik:Zenit-Kuban (3).jpg|250px|thumb|Tak właśnie się zdobywa serca wyborców]]