Tekst źródłowy strony Battlefield V

== Kampania fabularna ==
Składa się w sumie z 5 części. Jest krótka, nudnawa, a jedynie co łączy wszystkie opowieści poza Drugą Wojną Światową i częstym skradaniem się, są wybuchy, eksplozje oraz masowa rozwałka i postacie zdolniejsze od samego [[Chuck Norris|Chucka Norrisa]]. Zgrzyta i chrzęści poprawność polityczna oraz dziwactwa historyczne, ale o nich później. Kampania nie nauczy niczego o drugiej „wueśce”, ale zaciekawi do poznawania jej. Dużo tu partyzantki – jedna trzecia kampanii to elementy skradankowe, drugie tyle typowe strzelanie, a reszta to wstawki filmowe.
*'''Ojczyzna wzywa''' – bardzo patriotyczny tytuł. We wstępie premier Wielkiej Brytolii, Czamberlejn, wygłasza mowę, w której mówi, że nadszedł czas na wojnę z Niemcami, bo coś nudno tak w tej Europie. Pomińmy fakt, że w niej wspominał o ataku Trzeciej Rzeszy na Polskę, co dawałoby jakiś sens. Jako różni żołnierze na różnych frontach tej makabreski zajmujemy się umieraniem. Za [[Battlefield 1|pierwszym razem]] robiło to wrażenie, teraz było to do przewidzenia. A poza tym to nic – ot, taki wstęp do następnych wojennych opowieści.
*'''Pod flagą niczyją''' – tytuł nieadekwatny, no bo jak to „pod flagą niczyją”, skoro pod brytyjską? Tutaj poznajemy Billy'ego Bridgera, który jest grzecznie mówiąc huncwotem i wichrzycielem. Został uwolniony, by narobić bałaganu Niemcom w Afryce. Wpierw próbuje wysadzić samolot, ale ''mission failed'', bo ten idiota umieścił bombę w miejscu, z którego ją zrzucono. Dalej nie dzieje się nic ciekawego do momentu, w którym Billy wzywa za pomocą szwabskiego sprzętu jakiś brytyjski statek. Niemcy niestety się o tym dowiadują i lecą im wpier{{cenzura3}}. Ups, niezdara z niego. Na końcu mamy sekwencję niczym z gier typu „obrona wieży”, aczkolwiek bez wieży – bronimy się przed zastępami piekieł. Rzucają w nas granatami, żołnierzami, czołgami, kotłami z wrzącym olejem i kartonami – oczywiście nasz dzielny heros to nadczłowiek<ref>Na pohybel propagandzie niemieckiej. Nazistowskiej, znaczy</ref> oraz potrafi obsługiwać artylerię, działa przeciwlotnicze i w ogóle jest super–duper–hiper–über, więc przeżywa.
*'''Nordlys''' – jest rok 1943. Trzy lata temu Rzesza pokonała wikingów i teraz rządzi w państwie [[Norwegia|Świeżego Łososia]]. W tym środowisku przyrodniczym poznajemy członkinię ruchu oporu, niejaką Astrid, spokojnie gaworzącej sobie z Niemcem o [[Troll internetowy|miejscowych stworach z mitów]] i jakiś fabrykach. Ale to nie nią mamy okazję pograć – wcielamy się w osiemnastoletnią córę Astrid, Solveig. Mimo tego, co mówi jej matka, jest komandoską, o czym świadczą zdolności zabójczego rzucania nożami, sprawne używanie każdego rodzaju broni i ładunków wybuchowych<ref>Ale to nie rekord – w BF1 czołgista Edwards był też mechanikiem, snajperem, kawalerzystą, skrytobójcą, medykiem, szturmowcem i typowym mięsem armatnim</ref>. Jeśli myślicie, że będziemy walczyć z zastępami zwolenników [[Anders Breivik|Breivika]] to się rozczarujecie, bo jedyni osiowcy, jacy tu występują, to oczywiście Niemcy. Mamy za zadanie powstrzymać nazioli od wykorzystania ciężkiej <del>[[wódka|wódy]]</del> wody do stworzenia atomówki. Wpierw trzeba uwolnić jej matkę, ale nie będzie wielkim spojlerem to, że w krótkim czasie po jej uratowaniu Szkopy i tak znów ją złapią. Tu dowiadujemy się, że wyżej wymieniony Niemiec choruje na syndrom sztokholmski i zamiast strzelić dwie kulki w łby bohaterek, to woła ''Dość zabijania!'' i jedynie zniewoli Astrid, jej by córka miała kolejną szansę ją uratować. Po ucieczce i zniszczeniu wszystkich baryłek z atomową cieczą, Solveig zostaje otoczona przez quasi-nazistów w czasie odbicia swojej starej z łodzi podwodnej, a matka popełnia samobójstwo za pomocą [[granat|tłuczka do ziemniaków]], ratując cały świat od nuklearnego holokaustu. A co się stało z nastolatką? <del>Tego dowiesz się w DLC za 200zł!</del>
*'''Tyralierzy''' – trygilierzy, tyrolierzy, tynglierzy? Trudny do zapamiętania tytuł. Pierwsze zdanie narratora to coś, czego nikt nie będzie traktował na poważnie, bo mowa o ''[[żart|dzielnych francuskich żołnierzach]]''. Włazimy w buty senegalskiego uchodźcy, który walczy w południowej Francji z reżimem [[Adolf Hitler|Alfonsa Hitera]]. I w sumie można na tym skończyć, bo cała opowieść to nic innego jak strzelanie i skradanie się. Na końcu brat bohatera umiera, ten zaś przeżył wojnę i najwidoczniej dożył naszych czasów.
*'''Ostatni Tygrys''' – a tu niespodzianka, bo nikt nie oczekiwał, że ktokolwiek odważy się w FPSie stworzyć kampanię niemiecką. Teraz mamy postać <del>[[Leszek Miller|Leszka]]</del> Petera Müllera – dowódcę czołgu nazywanego ''Sztefanem''. Ehh tam, nic takiego tylko możemy pojeździć czołgiem, a finalnie Peter odkupuje winę za służenie wąsatemu Austriakowi, ale zabija go młody koleżka z drużyny, któremu wyprano mózg propagandą lub jeden z amerykańskich żołnierzy, którzy zaatakowali ''Sztefana'' pod koniec.