Edytujesz „Bełkot pseudopoetycki”

<includeonly>{{sur|bełkotu pseudopoetyckiego|[[Bełkot|inne rodzaje bełkotu]]}}
'''Bełkot pseudopoetycki''' (potocznie '''Wysublimowana jukstapozycja przeraźliwie złożonych synekdoch z mnogością ponurych paradoksów, podkreślona nieschematycznymi analogiami''') – stosowany w poezji sposób pisania, który nie jest zrozumiały dla kogokolwiek, nawet dla [[poeta|autora wiersza]]. Bełkot ten używany jest przez [[poeta|poetów]] wtedy, gdy chcą aby ich dzieło wydało się nad wyraz głębokie i mające zmusić do [[refleksja|refleksji]]. Już Fryderyk Nietzsche krytykował takich „poetów”, pisząc ''mącą swe wody, aby się głębszymi zdały''.

== Przykłady bełkotu pseudopoetyckiego ==
* ''Nasza klepsydra odmierza głębokość naszych dusz''
* ''Rzeź cierpienia ucieka w czarnej egzystencji od obcej róży''
* ''Chmury świadomości plują na zemstę<br />Ponownie wiatr spotyka<br />Zwodnicze pożądanie<br />Szatan cierpi w ponurym zniszczeniu''
* ''Władczyni mroku – delikatnym kwiatem słodyczy<br />rozedrganą struną w świetle Księżyca i w…<br />…nieznanej postaci świadomości<br />kropla niezdecydowania i czara goryczy<br />koronkową fala spojrzenia oszałamia szelestem jedwabiu i zapachem kwiatu wiśni płaczącej cicho nad ranem<br />czy to znak wieczności?<br />czy jest, a może nie jest…?
* ''Ludzie kłamią w upadłym niczym nowi w oczyszczeniu''
* ''Dokąd biegnie ta napisana sarna przez napisany las? Czy z napisanej wody pić, która jej pyszczek odbije jak kalka?''
* ''Piasek snu przepływa mi przez palce rzeczywistości''
* ''Różane usta zaglądają w duszę czynu dźwiękiem''
* ''Każda minuta życia w otchłaniach<br />czarnych jak węgiel się skąpała<br />i się bała<br />i się bała…''
* ''Bałem się otworzyć oczy dopóki nie ujrzałem twoich.''
* ''Powiedziałeś mi to cichym szeptem na miarę Dzwonu Zygmunta.''
* ''Tor wolny. Nie będziemy zawadzać wam w biegu, bo odlecimy wcześniej goniąc samych siebie.''
* ''Usta jak połówki truskawek skąpane w porannej rosie…''
* ''Jak to jest tęsknić, kiedy się nie zna?''
* ''Na ulicy wrzeszczą psy, herbata wzniosła krzyk, u sąsiada"
* ''Dalej i dalej na paraboli czasu<br />Wznoszę się, aby za chwilę opaść na dno<br />Z roślin trujących bukietem idę w garści<br />Wszystko najlepsze co mogło być przepadło<br />Jeśli to tylko nieznośne poplątanie<br />Jeśli to tylko chwilowa zapaść woli<br />Jutro spróbowałbym Cię przeprosić ładnie<br />Jutro przyrzeknę Ci wszystko wynagrodzić<br />Niebezpieczne i ciemne<br />Moje wędrówki po piekle''
* ''Księżyc już dawno na niebie pochmurnym, od strony lasu wieje wiatr,<br />
* ''Burza rozpoczyna się. <br />
* ''Cierpienie nie mija, niszczy ułamki normalności i świadomości.<br />
* ''Tak mocno boli…. Tak boleśnie przeszywa ciało i duszę.<br />
* ''Krzyczę w milczeniu. <br />
* ''Z kiczu powstałeś i w kicz się obrócisz<br />Nie pierwszy to raz<br />Podejdź do źródła zamocz w nim dłonie<br />Obetrzyj twarz''

== Główni przedstawiciele nurtu ==
Propagatorem bełkotu pseudopetyckiego w Polsce jest [[Piotr Kupicha]], tekściarz [[Feel]]a. Jego cytaty to, między innymi:
* ''Grasz, ale w pokonanie siebie'';
* ''Lecz jeśli ktoś spyta mnie, czy to ja, odpowiem mu, że nie'';
* ''A jeśli już osiągniesz cel, oddychaj tak jak w pierwszy dzień'';
* ''To taka gra, pod niebem jest więcej nas i czujesz to. To taka myśl, ja nie wiem czy wiesz, ale lubię to'';
* ''Często zmieniam twarze waląc głową w stół.''
* ''Chcę zachłysnąć się twoim czystym powietrzem, bo kto pasuje tak jak ja do twoich bladych ust?'';
* ''Piękne słowa mówią wszystko, lecz nie zmienią nic'';
* ''Głos rozpuszcza łzy, gdzieś za oknem ktoś udaje kogoś, ale nie jest nim. Bo pełno w nas energii i pełne szklanki są'';
* ''A wiem, że teraz to już nie wiem nic, to wszystko mi się śni. Kołyszę się bo wieje wiatr, to nie tak, wiatr kołysze ciszę''.
I najsłynniejsze:
* ''Widzę obraz Twój, w pustej szklance pomarańcze to dobytek mój''.


Innym, znanym przedstawicielem nurtu jest [[Michał Wiśniewski]]:
* ''Wstań, powiedz nie jestem sam, i nigdy więcej już nikt nie powie sępie miłości, nie kochasz''
* ''a ja mam już dość, więc dosyć tego, pytam czego, mam już dość, poszli stąd''
* ''Nie ufam trzęsącej się z zimna<br />Na głodzie i zielonym obłokom<br />Tym padającym na twarz<br />Spoglądam oko w oko


Idąc w kolejny rodzaj muzyki,kolejnym przedstawicielem tegoż nurtu jest [[Piotr Rogucki]], wokalista zespołu [[Coma]]. Uważany jest za czołowego przedstawiciela neo-neoromantyzmu:
* ''Zapomniał nakręcić czas. ''
* ''Urodził się bez krzyku i w dodatku bez lekarza
* ''Znudził się Bogu w połowie.
* ''Potrafi jeśli chce rozświetlić mrok
* ''Nie widzi przeszkód, by zanurzyć się w kroplach malinowej poświaty
* ''Zachwyciło go Samo Zło
* ''Spada powoli
* ''Nie wierzy skurwysynom.
* ''Chciałby homo się stać seksualny.
* ''Widzi jak owszem
* ''Jak gdyby nigdy nic wyszedł z domu, nocą, w maju. Było jemu ciepło i rozebrał się do naga.
* ''Wie jak dobrze używać dupę, dobrze użyta gwarantuje mu sukces.
* ''Nie może się zatrzymać.
* ''Życie mu z kieszeni wypadło.
* ''Lubi chłopców i dziewczynki
* ''Dla niego też los, cebula i krokodyle łzy.
* ''Nie domyka furtki.
* ''Da, da, dana mu ruda nać.
* ''Zamienia w żywą się pochodnie.
* ''Goni ogon.
* ''Twierdzi, że czas na brzegu szklanki tkwi póki co."
itd.

== Zobacz też ==
* [[wiersz gotycki]]
* [[poezja]]
* [[bełkot]]
* [[hip-hop]]
* [[bełkot pseudonaukowy]]

== Linki zewnętrzne ==
* [http://poetycko.eu/ Generator]

[[Kategoria:Poezja]]
Aktualna wersja		Twój tekst
Linia 1:		Linia 1:
	{{sur\|bełkotu pseudopoetyckiego\|[[Bełkot\|inne rodzaje bełkotu]]}}		<includeonly>{{sur\|bełkotu pseudopoetyckiego\|[[Bełkot\|inne rodzaje bełkotu]]}}
	'''Bełkot pseudopoetycki''' (potocznie '''Wysublimowana jukstapozycja przeraźliwie złożonych synekdoch z mnogością ponurych paradoksów, podkreślona nieschematycznymi analogiami''') – stosowany w poezji sposób pisania, który nie jest zrozumiały dla kogokolwiek, nawet dla [[poeta\|autora wiersza]]. Bełkot ten używany jest przez [[poeta\|poetów]] wtedy, gdy chcą aby ich dzieło wydało się nad wyraz głębokie i mające zmusić do [[refleksja\|refleksji]]. Już Fryderyk Nietzsche krytykował takich „poetów”, pisząc ''mącą swe wody, aby się głębszymi zdały''.		'''Bełkot pseudopoetycki''' (potocznie '''Wysublimowana jukstapozycja przeraźliwie złożonych synekdoch z mnogością ponurych paradoksów, podkreślona nieschematycznymi analogiami''') – stosowany w poezji sposób pisania, który nie jest zrozumiały dla kogokolwiek, nawet dla [[poeta\|autora wiersza]]. Bełkot ten używany jest przez [[poeta\|poetów]] wtedy, gdy chcą aby ich dzieło wydało się nad wyraz głębokie i mające zmusić do [[refleksja\|refleksji]]. Już Fryderyk Nietzsche krytykował takich „poetów”, pisząc ''mącą swe wody, aby się głębszymi zdały''.