Tekst źródłowy strony Black metal

== Historia ==
=== Korzenie ===
==== Venom ====
Pierwszym zespołem z tegoż gatunku był brytyjski [[Venom]]. Wokal tam był skrzekliwy, a z tekstów wyzierali na zmianę Cronos z Lucyferem. Gdy [[Conrad Lant]] wpatrywał się w okładkę ich płyty ''[[Black metal|Black Metal]]'', zakrzyknął; ''Przyjaciele, już wiem!'', a pod wpływem tego oświecenia zapomnieli swoich nazwisk i używali wyłącznie ksywek.

==== Bathory ====
Kolejnym liczącym się zespołem stała się kapela [[Bathory]] z liderem [[Quorthon]]em, fanem modeli samolotów do sklejania i piłki nożnej. Tworzona przez niego muzyka miała wiele wspólnego z nordycką mitologią. Potem miała już mniej wspólnego, ale ponieważ okładki dalej miały skandynawski wydźwięk, psychofani byli przekonani, że płyty traktują o mitologii.

==== Inni ====
Oprócz tego warto wspomnieć o [[Hellhammer (zespół)|Hellhammerze]] i wyrosłym z niego [[Celtic Frost]], których rznie w dupsko stado współczesnych blackmetalowych cip.

=== Norweska inwazja ===
Na początku lat 90. w [[Norwegia|Norwegii]] rozpoczął się prawdziwy boom jeśli chodzi o zespoły black metalowe. Powstały zespoły [[Mayhem]] („okaleczenie”, nieoryginalne), [[Gorgoroth]], [[Satyricon]], [[Dimmu Borgir]], [[Carpathian Forest]], [[Emperor]], [[Immortal]], [[Darkthrone]] („ciemny tron”, lol) i [[Burzum]] („ciemność” po [[Czarna Mowa|mordowskiemu]], mało odkrywcze).

Zapłonęły kościoły, a Norwegię przesłoniły Burzumowe chmury. Ludzie zaczęli używać [[corpse paint]]u, a dzieci posługiwać się prostymi zaklęciami [[Nekromancja|nekromanckimi]]. W telewizyjnych programach chrześcijańskich uczono obrony przed czarną magią. Domagano się powrotu do korzeni [[pogaństwo|pogańskich]]. Tamtejsi dumnie nazywają te czasy erą [[true norwegian black metal]]u. Ponadto założono organizację o nazwie [[Black Metal Inner Circle]], odpowiedzialną za niechęć wobec zespołów [[death metal|deathmetalowych]] i napastowanie tychże, co skończyło się np. spaleniem domu lidera zespołu [[Therion]].

=== Szwecja ===
Rozwój, black metal przeżył też w [[Szwecja|Szwecji]]. Tyle, że tam nie palono kościołów tak bardzo, a ludzie mogli się cieszyć wątpliwym spokojem i nie obawiali się, że obuch najeżony gwoździami spadnie im na głowę. Typowym szwedzkim przedstawicielem black metalu jest [[Marduk (zespół)|Marduk]]. [[Finowie]] nie pozostawali w tyle. Uraczyli nas [[Impaled Nazarene]].