Edytujesz „Chłop”

{{cytat|Mój Dziadek całe życie babką oroł|staro prowda}}
'''Chłop'''– jednostka płci podobno męskiej, której atrybutami zdają się być brudne [[kalesony]] oraz [[widły]], często otoczona wianuszkiem jednostek odmiennej płci ([[świnia domowa|świnek]], [[krowa|krówek]] itp.). W Polsce popularna odmiana to chłop małorolny. 

O wielkości chłopa świadczyć może, to iż wedle staropolskich wierzeń śnić o chłopie oznacza wielką radość, która nas czeka; bycie nim we śnie oznacza, wzrost finansów; rozmowa z chłopem oznacza, iż zaniedbuje się liczne obowiązki. 

[[Synonim|Wyrazem bliskoznacznym]] do wyrazu chłop, jest wyraz [[rolnik]]. Różnica między nimi polega na tym, że rolnik posiada tzw. ''rolę'', którą uprawia, lub uprawiać powinien, by dostać dofinansowanie z [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]].

== Inspiracje ==

Zawód ten jest częstą [[inspiracja|inspiracją]] dla twórców [[muzyka popularna|muzyki popularnej]]. Doskonałym przykładem jest tekst piosenki słynnego i cenionego zespołu '''[[Boys]]''', pod jakże wdzięcznym tytułem ''Chłop z Mazur''. Gdyby pokusić się o [[interpretacja|interpretację]] owego utworu, otrzymalibyśmy [[autoportret]] chłopa. 

Wyraźnie w pierwszej [[strofa|strofie]] utworu widać, iż [[podmiot liryczny]] jest dumny ze swego pochodzenia. Nie jest ani Zenkiem, ani Maćkiem, ani Kowalskim, ani Nowakiem, jest chłopem i to nie byle skąd, bo z [[Mazury|Mazur]]. Nie chce, by zwracać się do niego po imieniu, tylko tytułować go nazwą jego zawodu. Możliwe jest, że nie zna on swego imienia, jednakże nie jest to dla niego przeszkodą; jest on dumny ze swej profesji.
 
Zawód ten, czy raczej [[styl życia]] i bycia są również atrakcją turystyczną. Mają zachęcać podróżujących do wyjazdu właśnie na Mazury, gdzie można spotkać unikalnego chłopa. [[Podmiot liryczny]] daje do zrozumienia, że żaden [[oscypek]], żadna [[ciupaga]] nie zastąpią widoku chłopa z Mazur, wyrzucającego gnój i śpiewającego przy tym.

Bo to właśnie [[śpiew]] jest głównym atrybutem chłopa. Śpiewa on przy goleniu w niedzielę, przy dojeniu krów, przy wyrzucaniu gnoju...
 
Śpiew ten jest wabikiem, który ma sprawić, że wszystkie [[kobieta|dziołchy]] ze wsi pokochają chłopa. Jednak on może [[miłość|pokochać]] tylko tę jedną. Niestety nie zdradza, jakie cechy powinna mieć jego wybranka. Wnioskować z tego można, iż jest to sprawa indywidualna danego osobnika.

Jak widać chłop jest stworzeniem wrażliwym, śniącym o miłości, obcującym ze sztuką, rozwiniętym [[artysta|artystą]] o wysokiej samoocenie.

== Chłop i baba ==

Naturalnym środowiskiem życia chłopa jest [[wieś]]. Jego naturalną towarzyszką jest [[kobieta|baba]], czyli kobieta troszcząca się o jego żołądek, [[higiena osobista|higienę osobistą]] oraz potrzeby duchowe i cielesne. 

Para ta jednak jest także inspiracją dla wszelkiego rodzaju życia kulturalnego. Jest to opoką, wzorzec rodzinny i kulturalny, do którego należy powracać i który jest na stałe wbudowany w naszą codzienność. 

Wystarczy wspomnieć radiowe dialogi ''Chłop i baba'' w wykonaniu Agnieszki Matysiak i Stanisława Szelca. Dowodzą one, iż chłop nie tylko jest wrażliwy i otwarty na świat, ale i inteligentny, a baba to kobieta [[cywilizacja|cywilizowana]].

== Historia ==
Chłop wpisany jest w historię niczym okrąg w koło. Obecność swą zaznaczał nieomal od początku. Zwalczany przez możnych, [[arystokracja|arystokrację]], [[mieszczaństwo]], główna ofiara [[wojna|wojen]] i [[polityka|polityki]] wewnętrznej. Dawniej chłop nie miał nawet swojej własnej ziemi, ale odrabiał pańskie. W dodatku musiał za to płacić w rozmaity sposób. Oto przykłady:
* '''pańszczyzna''' – chłop musiał przez kilka dni w tygodniu chodzić do roboty zamiast pana, choć pensję i tak zgarniali ciemiężyciele. A chłop tyrał na tych cwaniaczków i bambrów i tak niestety do dziś zostało wielcy panowie ziemscy wykorzystują jednostkę chłopa do powiększania swoich wielkich majątków. Znanym promotorem tej szkoły panowania nad chłopami był polski dziedzic [[Wawrzyniec Pruski]].
* '''opłaty w naturze''' – chłop musiał coraz czas wysyłać żonę i córki do łoża pana. Jeżeli pan był [[Homoseksualizm|gejem]], musiał stawić się sam.
* '''czynsz''' – ta forma ucisku feudalnego stosowana jest do dziś i nie ma się co rozpisywać.
* '''konto premium''' – chłop mógł za darmochę odrabiać ziemię rękami, ale by używać narzędzi musiał co miesiąc wykupić esemesem [[konto premium]]. Konto premium usuwało także reklamy na polu.
Ale chłop nie poddał się. Jak gad, doświadczony życiem, zmutował się [[genetyka|genetycznie]] i jest odporny na wszelakie niebezpieczeństwo.

== Cytaty ==

Zainteresowanie [[wieszcz|wieszczów]] owym chwalebnym zawodem objawia się także w [[powiedzenie|powiedzeniach]], które potwierdzają atrakcyjność i wzniosłość owego zajęcia:

* ''Chłop jak sięga, to przysięga''<br />''Jak dostaje, to przestaje.''
** Autor: [[Władysław Reymont]]
* '' Chłop potęgą jest i basta. '' (Wesele Wyspiańskiego)
* ''Chłop na zagrodzie równy wojewodzie'' (pewnie jeszcze starsze)

== Humor ==
Również w humorze widać [[mądrość]] ludową uderzającą z kreacji chłopa. Jest on zawsze opanowany i pełen rezerwy. 

Np.

''Jechał chłop wozem i uderzył [[koń|konia]] batem. Koń odwraca łeb i mówi:''<br />– ''Jak mnie jeszcze raz uderzysz, to ci tak z kopa oddam, że się w lustrze nie poznasz!''<br />''Chłop zdziwiony:''<br />– ''Pierwszy raz w życiu słyszę, żeby koń mówił!''<br />– ''Ja też – przytaknął siedzący obok chłopa [[Pies domowy|pies]].''

Interpretując dany dowcip zauważamy, iż chłop nie zwraca uwagi na groźby konia, wie bowiem, iż jego sile fizycznej nie jest w stanie nikt dorównać. Zwraca on natomiast uwagę na oczywisty fakt, mianowicie, że koń mówi. Sens wypowiedzi konia umyka chłopu tylko dlatego, iż nie ma ona żadnego sensu.

Lub:

''Chłop z sąsiadem postanowili zważyć [[świnia domowa|świnię]]. Ponieważ nie mieli wagi ani odważników, na duży kamień położyli długą deskę. Na jedną stronę deski wprowadzili zwierzę, a na drugą zaczęli kłaść kamienie, aż do uzyskania równowagi. Gdy im się to udało, Antek rzekł zadowolony:<br />– ''W porządku! Teraz tylko trzeba zgadnąć, ile ważą te kamienie!''

Dowcip ten zawiera prawdę narodową dotyczącą pomysłowości chłopa, który zawsze da sobie radę. 

== Obecność w literaturze ==
Motyw chłopa jest niemalże nieodzownym motywem [[literatura polska|polskiej literatury]]. Występuje on w niemalże każdym utworze. 
Np.:

* ''Nowelki'' – [[Maria Konopnicka]]
* ''[[Lalka (powieść)|Lalka]]'' – [[Bolesław Prus]]
* ''[[Szkice węglem]]'' – [[Henryk Sienkiewicz]]
* ''[[Pan Tadeusz]]'' – [[Adam Mickiewicz]]
* ''[[Wesele (dramat)|Wesele]]'' – [[Stanisław Wyspański]]
* ''[[Chłopi]]'' – [[Władysław Reymont]]
* ''[[Jakub Wędrowycz]]'' – [[Andrzej Pilipiuk]]

Motyw ten nie obcy był także poezji: 

* ''Sonety z chałupy'' – [[Jan Kasprowicz]]
* [[Mikołaj Rej]] – liczne utwory

== Mutacje ==

Ostatnio coraz większą popularnością cieszy się ''chłop sejmowy''. Odmianą tego gatunku jest ''chłop rządowy'' i ostatnio powstały na skutek błędu [[genetyka|genetycznego]] ''chłop wicepremierowy''. Jest to mutacja powstała na skutek doświadczeń i upokorzeń znoszonych przez chłopów przez lata. 
Kolejnym etapem mutacji będzie tzw. ''chłop prezydentowy''.

== Zobacz też ==
* [[rolnik]]
* [[bezrobotny]]
* [[Bartosz Głowacki]]

{{zawody}}
[[Kategoria:Zawody związane ze środowiskiem naturalnym]]