Edytujesz „Chłop”

[[Plik:Producers497.jpg|right|thumb|200px|Chłopski chłop się płaszczy]]
'''Chłop''' – jednostka płci podobno męskiej, której atrybutami zdają się być brudne [[kalesony]] oraz [[widły]], często otoczona wianuszkiem jednostek odmiennej płci ([[świnia domowa|świnek]], [[krowa|krówek]] itp.). W Polsce popularna odmiana to chłop małorolny. 

O wielkości chłopa świadczyć może, to iż wedle staropolskich wierzeń śnić o chłopie oznacza wielką radość, która nas czeka; bycie nim we śnie oznacza, wzrost  finansów; rozmowa z chłopem oznacza, iż zaniedbuje się liczne obowiązki. 

[[Wyraz bliskoznaczny|Wyrazem bliskoznacznym]] do wyrazu chłop, jest wyraz [[rolnik]]. Różnica między nimi polega na tym, że rolnik posiada tzw. ''rolę'', którą uprawia, lub uprawiać powinien, by dostać dofinansowanie z [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]]. 

== Inspiracje ==

Zawód ten jest częstą [[inspiracja|inspiracją]] dla twórców [[muzyka popularna|muzyki popularnej]]. Doskonałym przykładem jest tekst piosenki słynnego i cenionego zespołu '''[[Boys]]''', pod jakże wdzięcznym tytułem ''Chłop z Mazur'':

''Ja jestem chłop z Mazur, ''<br>
''I tak wołajcie na mnie - chłop z Mazur.''<br>
''To właśnie śpiewa dla was - chłop z Mazur,''<br>
''Więc wszyscy na Mazury nie w góry.''<br>
''Chłop z Mazur za siebie mówi samo,''<br>
''Chłop z Mazur i jak to luks zabrzmiało''<br>
''Chłop z Mazur więc wszyscy na Mazury nie w góry.''<br> 

REF:<br>
''A jeśli coś się stanie,''<br>
''Nie bójcie się o granie,''<br>
''Do świtu jeszcze długi czas,''<br>
''A my zagramy dla was.''<br>

''To jeszcze nie rozstanie,''<br>
''To czas na zakochanie,''<br>
''Dziewczyny rozglądajcie się''<br>
''Ja o jedynej śnię.''<br>

(...)

Gdyby pokusić się o [[interpretacja|interpretację]] owego utwóru, otrzymalibyśmy [[autoportret]] chłopa. 

Wyraźnie w pierwszej [[strofa|strofie]] utworu widać, iż [[podmiot liryczny]] jest dumny ze swego pochodzenia. Nie jest ani Zenkiem, ani Maćkiem, ani Kowalskim, ani Nowakiem, jest chłopem i to nie byle skąd, bo z [[Mazury|Mazur]]. Nie chce, by zwracać się do niego po imieniu, tylko tytułować go nazwą jego zawodu. Możliwe jest, że nie zna on swego imienia, jednakże nie jest to dla niego przeszkodą; jest on dumny ze swej profesji.
 
Zawód ten, czy raczej [[styl życia]] i bycia są również atrakcją turystyczną. Mają zachęcać podróżujących do wyjazdu właśnie na Mazury, gdzie można spotkać unikalnego chłopa. [[Podmiot liryczny]] daje do zrozumienia, że żaden [[oscypek]], żadna [[ciupaga]] nie zastąpią widoku chłopa z Mazur, wyrzucającego gnój i śpiewającego przy tym.

Bo to właśnie [[śpiew]] jest głównym atrybutem chłopa. Śpiewa on przy goleniu w niedzielę, przy dojeniu krów, przy wyrzucaniu gnoju...
 
Śpiew ten jest wabikiem, który ma sprawić, że wszystkie [[kobieta|dziołchy]] ze wsi pokochają chłopa. Jednak on może [[miłośc|pokochać]] tylko tę jedną. Niestety nie zdradza, jakie cechy powinna mieć jego wybranka. Wnioskować z tego można, iż jest to sprawa indywidualna danego osobnika.

Jak widać chłop jest stworzeniem wrażliwym, śniącym o miłości, obcującym ze sztuką, rozwiniętym [[artysta|artystą]] o wysokiej samoocenie. 

== Chłop i baba ==

Naturalnym środowiskiem życia chłopa jest [[wieś]]. Jego naturalną towarzyszką jest [[kobieta|baba]], czyli kobieta troszcząca się o jego żołądek, [[higiena osobista|higienę osobistą]] oraz potrzeby duchowe i cielesne. 

Para ta jednak jest także inspiracją dla wszelkiego rodzaju życia kulturalnego. Jest to opoką, wzorzec rodzinny i kulturalny, do którego należy powracać i który jest na stałe wbudowany w naszą codzienność. 

Wystarczy wspomnieć radiowe dialogi ''Chłop i baba'' w wykonaniu Agnieszki Matysiak i Stanisława Szelca. Dowodzą one, iż chłop nie tylko jest wrażliwy i otwarty na świat, ale i inteligentny, a baba to kobieta [[cywilizacja|cywilizowana]].

== Historia ==

Chłop wpisany jest w historię niczym okrąg w koło. Obecność swą zaznaczał nieomal od początku. Zwalczany przez możnych, [[arystokracja|arystokrację]], [[mieszczaństwo]], główna ofiara [[wojna|wojen]] i [[polityka|polityki]] wewnętrznej. Dawniej chłop nie miał nawet swojej własnej ziemi, ale odrabiał pańskie. W dodatku musiał za to płacić w rozmaity sposób. Oto przykłady:
* '''pańszczyzna''' - chłop musiał przez kilka dni w tygodniu chodzić do roboty zamiast pana, choć pensję i tak zgarniali ciemiężyciele. Na szczęście wówczas w robocie opieprzano się jeszcze bardziej niż teraz. Czasem panicze zmuszali chłopa do sprzątania pokoju, odrabiania [[matematyka|matematyki]] albo latania do sklepu po najnowszą płytę ulubionej [[metal]]owej kapeli.
* '''opłaty w naturze''' - chłop musiał coraz czas wysyłać żonę i córki do łoża pana. Jeżeli pan był [[Homoseksualizm | gejem]], musiał stawić się sam.
* '''czynsz''' - ta forma ucisku feudalnego stosowana jest do dziś i nie ma się co rozpisywać.
* '''konto premium''' - chłop mógł za darmochę odrabiać ziemię rękami, ale by używać narzędzi musiał co miesiąc wykupić esemesem [[konto premium]]. Konto premium usuwało także reklamy na polu.
Ale chłop nie poddał się. Jak gad, doświadczony życiem, zmutował się [[genetyka|genetycznie]] i jest odporny na wszelakie niebezpieczeństwo.

== Cytaty ==

Zainteresowanie [[wieszcz|wieszczów]] owym chwalebnym zawodem objawia się także w [[powiedzenie|powiedzeniach]], które potwierdzają atrakcyjność i wzniosłość owego zajęcia:

*''Chłop jak sięga, to przysięga''<br>''Jak dostaje, to przestaje.''
** Autor: [[Władysław Reymont]]
*'' Chłop potęgą jest i basta. '' (Wesele Wyspiańskiego)
*''Chłop na zagrodzie równy wojewodzie'' (pewnie jeszcze starsze)

== Humor ==
Również w humorze widać [[mądrość]] ludową uderzającą z kreacji chłopa. Jest on zawsze opanowany i pełen rezerwy. 

Np.

''Jechał chłop wozem i uderzył [[koń|konia]] batem. Koń odwraca łeb i mówi:''<br>– ''Jak mnie jeszcze raz uderzysz, to ci tak z kopa oddam, że się w lustrze nie poznasz!''<br>''Chłop zdziwiony:''<br>– ''Pierwszy raz w życiu słyszę, żeby koń mówił!''<br>– ''Ja też – przytaknął siedzący obok chłopa [[Pies domowy|pies]].''

Interpretując dany dowcip zauważamy, iż chłop nie zwraca uwagi na groźby konia, wie bowiem, iż jego sile fizycznej nie jest w stanie nikt dorównać. Zwraca on natomiast uwagę na oczywisty fakt, mianowicie, że koń mówi. Sens wypowiedzi konia umyka chłopu tylko dlatego, iż nie ma ona żadnego sensu.

Lub:

''Chłop z sąsiadem postanowili zważyć [[świnia domowa|świnię]]. Ponieważ nie mieli wagi ani odważników, na duży kamień położyli długą deskę. Na jedną stronę deski wprowadzili zwierzę, a na drugą zaczęli kłaść kamienie, aż do uzyskania równowagi. Gdy im się to udało, Antek rzekł zadowolony:<br>– ''W porządku! Teraz tylko trzeba zgadnąć, ile ważą te kamienie!''

Dowcip ten zawiera prawdę narodową dotyczącą pomysłowości chłopa, który zawsze da sobie radę. 

== Obecność w literaturze ==
Motyw chłopa jest niemalże nieodzownym motywem [[literatura polska|polskiej literatury]]. Występuje on w niemalże każdym utworze. 
Np.:

* ''Nowelki'' – [[Maria Konopnicka]]
* ''[[Lalka]]'' –  [[Bolesław Prus]]
* ''[[Szkice węglem]]'' – [[Henryk Sienkiewicz]]
* ''[[Pan Tadeusz]]'' – [[Adam Mickiewicz]]
* ''Wesele'' – [[Stanisław Wyspański]]
* ''[[Chłopi]]'' – [[Władysław Reymont]]

Motyw ten nie obcy był także poezji: 

* ''Sonety z chałupy'' – [[Jan Kasprowicz]]
* [[Mikołaj Rej]] – liczne utwory 

== Mutacje ==

Ostatnio coraz większą popularnością cieszy się ''chłop sejmowy''. Odmianą tego gatunku jest ''chłop rządowy'' i ostatnio powstały na skutek błędu [[genetyka|genetycznego]] ''chłop wicepremierowy''. Jest to mutacja powstała na skutek doświadczeń i upokorzeń znoszonych przez chłopów przez lata. 
Kolejnym etapem mutacji będzie tzw. ''chłop prezydentowy''.

==Zobacz też==
* [[rolnik]]
* [[bezrobotny]]

[[Kategoria:Zawody]]