Tekst źródłowy strony Chelsea F.C.

=== E.P.R. (Era Przed Romkiem) ===
W 1905 dwóch przedsiębiorcom zachciało się klubu. No to go założyli. Ich zespół nazwali od dzielnicy, Chelsea, a w herbie umieścili czarnego kutasa. Drużyna miała niebieskie różowe, toteż nazywano ich „The Gejs”, choć nie byli czarni. Na początek Różowi zajęli trzecie miejsce w czwartej lidze, którą angielska federacja dla niepoznaki nazwała League Two. I byli szczęśliwi. <small><span style="color: green">(Jeee!)</span></small> W 1914 dostali się do finału Pucharu Anglii. I byli szczęśliwi. <small><span style="color: green">(Jeee!)</span></small> Przegrali trzy do zera. I byli nieszczęśliwi. <small><span style="color: red">(Łeee...)</span></small>

Przez 25 lat klub telepał się po 4 i 3 lidze. Ale w 1931 udało im się dostać do [[Premier League|Premiership]], co było niewątpliwym sukcesem. Nowy trener, Ted Drake, od 1951 reformował klub. Główną reformą było usunięcie rencisty z herbu. Jednak niebiescy musieli męczyć się 24 lata, zanim udało im się zdobyć mistrzostwo, w 1955. (Umiesz dodawać?) Potem, przez kilkadziesiąt lat utrzymywali się w Premier League, ale żadnego tytułu nie udało im się zdobyć. Jej, przepraszam, mieli Puchary Anglii, i [[Puchar Rasistów Pucharów]]. Stopniowo klub podupadał, a remont Stanford Bridge w latach siedemdziesiątych zniszczył jego finanse.

W konsekwencji leserstwa, lenistwa i gnuśności w 1989 spierdolili się do drugiej ligi, ale tylko na 4 lata. Po powrocie do Premiership grała u nich cała armia „kim on jest?”, a ich sukcesów było tyle co pingwinów na Grenlandii.