Tekst źródłowy strony Choroby weneryczne

== Słynni Nosiciele ==
[[Plik:Osiolek34.jpg|thumb|200px|''Wszedłem przypadkiem'']]
* '''[[Adam Mickiewicz]]''' – bez wątpienia miał to być kolejny bagaż doświadczeń i krzyż cierpienia, który niósł ze sobą na emigrację jako element mesjanizmu, który opiewał. Nie wiemy tylko, czy kara ta spadła na niego jeszcze w ojczyźnie, czy może już po przybyciu do [[Francja|Francji]], gdzie zrozpaczony po niepowodzeniach oporu, chciał odnaleźć sekretne drzwi do błogiego pocieszenia. Wobec tego możemy uznać, że jego choroba wzięła się z tęsknoty za wolną ojczyzną. Stąd kropki białe i czerwone, a plamki układające się w orzełka.
* '''[[Fryderyk Nietzsche|Friedrich Nietzsche]]''' – zaraził się od Adama Mickiewicza, odwiedzając jego [[grób]].
* '''[[Włodzimierz Ilicz Lenin|Włodzimierz Lenin]]''' – choroba dorwała go w [[Paryż]]u podczas nocnego spotkania z robotnicami. Poproszono go o zilustrowanie na jednej z przybyłych różnic między Rosją a Europą. Lenin zdecydował się na szerszy niż na Starym Kontynencie rozstaw szyn [[pociąg|kolejowych]]. Metaforę przyjęto entuzjastycznie.
* '''Stanisław Wyspiański''' – jego choroba wzięła się od chochołów, które niczym obłąkane wskakiwały mu do [[łóżko|łóżka]], gdy zasypiał zmożony całodziennym badaniem chłopskiej kultury. [[Trawa|Siano]] łaskotało i szczypało, a nawet gdy zniknęło, to [[Jabłko|uczucie wbijanych kłosów]] było wciąż obecne. Wielokrotnie przy swoich badaniach etnologicznych albo rżnięciu szkła do witraży, czuł bóle, jednak póki cewka nie stała się zapchana, to ofiarnie kontynuował. Trauma tych przeżyć spowodowała, że w końcu przestał się ruszać z łóżka, pogrążając w autodestrukcyjnej [[Depresja|melancholii]] i oddając na pastwę chochołów.
* '''Kłapouchy''' – był drobnej budowy, jego poraniony delikatnie [[dupa|zad]] obsiadały muchy. Kłapouchy cierpiał na syfilis terminalny, to jest myślał, że jak na koniec nie będzie powtarzał tego co kłapouszki lubią najbardziej, to zniknie. Niestety nie zniknęło, Kłapouchy w wyniku choroby osowiał, stał się smutny. Smętnie chodził nad łączką i parzył się z przypadkowymi samicami niedopilnowanymi przez Krzysia. [[Królik]] popełniał wobec Kłapouchego liczne [[Savoir-vivre|nietakty]], uskarżając się na śmierdzące kopytkowanie trawiastymi szlakami. Kłapouchy zdobył się tylko na nieśmiałe „ty chujozo zgryzata”, nosząc swój nieuleczalny ciężar, taplając parchatą pupkę w tafli strumyka.