Edytujesz „Chrześcijaństwo”

{{Dogma}}
[[Plik:jezus_olewa.jpg|thumb|250px|Symbol chrześcijaństwa – Jezus na krzyżu]]
{{cytat|Ale to było dobre!|[[Bóg]], tworząc świat}}
{{cytat|Pamiętacie to kółko rybackie, co założyłem 2000 lat temu?|Jezus do Boga i św. Piotra, o chrześcijanach}}
{{t}}[[religia]] powstała na bazie [[judaizm]]u.

== Podstawy wiary ==
Wyznawcy tych trzech religii wierzą że w połowie [[holocen]]u (czyli jakieś 6 000 lat temu) [[Bóg]] stworzył [[Niebo]] i [[Ziemia|Ziemię]] oraz ludzi, po czym stwierdził, że to ''było dobre''. Szybko jednak zmienił zdanie i wyrzucił pierwszych ludzi (Adama i Ewę) z Raju za to, że zjedli owoce z drzewa. Musiał być bardzo głodny... Tylko dlaczego nie wziął sobie żadnego [[jabłko|japka]]? Wracając do tematu, Bóg skazał ludzi za karę na życie w [[cierpienie|cierpieniu]], potem żeby skrócić cierpienie większości z nich zalał świat [[potop]]em. Kara i wspomniane cierpienie okażą się później kluczowymi pojęciami chrześcijaństwa. Potem Bóg pomyślał, że głupio zrobił i dla zachowania twarzy obiecał ludziom, że przyśle Mesjasza, który ich uratuje. Jednak, być może w wyniku roztargnienia, Bóg zamiast jednego, przysłał na świat całe mnóstwo mesjaszów. Żydzi są wybredni i żaden z nich im się nie spodobał. Czekają więc grzecznie do dzisiaj na swojego Mesjasza. Muzułmanom spodobał się niejaki [[Mahomet]] (którego wolą nazywać jednak Najwyższym Prorokiem), a chrześcijanom [[Jezus Chrystus|Jezus]].

== Mitologia katolicka w skrócie ==
Około 2000 lat temu niektórzy ludzie byli już bardzo zniecierpliwieni oczekiwaniem na Mesjasza. Specjalnie dla nich Bóg zszedł na ziemię w postaci swojego Syna [[Jezus Chrystus|Jezusa]] używając Ducha Świętego, którym zresztą też sam jest. To, że Bóg jest jednocześnie sobą i swoim Synem, i jednocześnie Duchem Świętym, jest zagadką logiczną zwaną [[Trójca Święta|Tajemnicą Trójcy Świętej]].

Jezus po urodzeniu przez 30 lat siedział i się zabawiał. Po tym czasie przypomniał sobie o swojej misji i ruszył w świat. Jego chytra [[logika]] była następująca: On pozwoli ludziom, żeby się nad nim znęcali i go zabili. Wtedy odetchną z ulgą i będą mogli wrócić do Raju. Tak też się stało. Ludzie wreszcie mogli się zemścić za wyrzucenie ich na zbity p... znaczy się twarz, i przybili Boga gwoździami do krzyża. Jezus nie umarł tak od razu, lecz dał ludziom dużo radości, konając długo i w cierpieniu. Od tamtej pory chrześcijanie co roku dziękują Jezusowi za ten dar obchodząc święta [[Niedziela Wielkanocna|wielkanocne]].

Jezus po trzech dniach zmartwychwstał (w końcu jest Bogiem). Poszedł wtedy do swoich uczniów i nakazał im głoszenie Dobrej Nowiny o Jego śmierci i zmartwychwstaniu. Obiecał im, że jak będą grzeczni, to niebawem znajdą się w Niebie razem z Nim i będą mogli śmiać się ze złych ludzi gotujących się w dużych garnkach. Powiedział im też, że wkrótce jeszcze raz wróci na Ziemię, zabrać wszystkich swoich ludzi.

== Rozwój religii ==
Uczniowie raczej lubili zabawę, bowiem zabrali się do tematu bardzo gorliwie i już po kilkuset latach przekonywania słowem, [[Henryk Sienkiewicz|ogniem i mieczem]], 1/3 świata uwierzyła, że dobry Bóg musiał zostać zabity żeby mógł zmienić swoją decyzję o wyrzuceniu ludzi z Raju. A przy końcu świata grzeczni ludzie trafią do Nieba. Do tego czasu należy cierpliwie czekać, rozmnażać się, oraz dawać na [[taca|tacę]].

Chrześcijanie mają nadzieję, że dobry Bóg wreszcie znudzi się stworzonym przez siebie światem i zniszczy go. Nastąpi wtedy armageddon. Po zniszczeniu świata wszyscy zmartwychwstaną i odbędzie się [[Sąd Ostateczny]]. Źli ludzie (ci którzy wkurzają chrześcijan) mają zostać wtrąceni do [[piekło|piekła]], gdzie będą się bez końca gotować w dużych garnkach. Dobrzy ludzie natomiast mają żyć w Niebie a ich wieczne szczęście będzie polegało głównie na radości z tego, że to inni gotują się w dużych garnkach.

Chrześcijanie czekają na rozpierdu Ziemi już bardzo długo i robią się niecierpliwi. Dlatego od czasu do czasu organizują sobie nawzajem i swoim sąsiadom próbny armageddon. Dzięki temu przypominają sobie i innym że sensem życia jest cierpienie i oczekiwanie na koniec świata.

Na świecie istnieje obecnie 80 000 różnych wspólnot chrześcijańskich walczących ze sobą o zmonopolizowanie Jezusa. Istnieją liczne próby ponownej unifikacji chrześcijaństwa. Są już pierwsze pozytywne skutki. W ciągu XX wieku ilość wspólnot chrześcijańskich podwajała się co 40 lat, co jest znacznym postępem w unifikacji w porównaniu do podwajania się liczby wspólnot co 15 lat w wieku XIX. Optymiści wierzą, że liczba sekt w łonie chrześcijaństwa nie powinna przekroczyć liczby chrześcijan. Pesymiści są jednak innego zdania...

{{religie}}
[[Kategoria:Religie]]
[[Kategoria:Katolicyzm]]

[[zh:基督教]]
[[ar:مسيحية]]
[[da:Kristendom]]
[[de:Christentum]]
[[el:Χριστιανισμός]]
[[en:Christianity]]
[[eo:† Kristanismo †]]
[[es:Cristianismo]]
[[fi:Kristinusko]]
[[fr:Histoire de la Chrétienté]]
[[he:נצרות]]
[[it:Cristianesimo]]
[[ja:キリスト教]]
[[ko:기독교]]
[[nl:Christendom]]
[[no:Kristendom]]
[[pt:Cristianismo]]
[[ru:Христианство]]
[[sv:Kristendom]]
[[th:ศาสนาโอตาคุ]]
[[zh-tw:耶家餅舖]]