Edytujesz „Cytaty:Sąd Rodzinny”
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.
Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.
| Aktualna wersja | Twój tekst | ||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
== P == |
== P == |
||
* ''– Pani mecenas, czy są jakieś pytania?<br />– Proszę wybaczyć Wysoki Sądzie, ale nie czuję się kompetentna w sprawach paranormalnych, dlatego też nie mam dalszych pytań'' |
|||
**Opis: Adwokat Magdalena Wilk nie ma więcej pytań do świadka, który widzi duchy. |
|||
* ''– Przepraszam bardzo, nie było przypadkiem tak, że sama wyjęłaś te szczebelki z łóżeczka, żeby uprawdopodobnić tą swoją wersję zdarzenia?<br />– Przepraszam, panie prokuratorze, pan się posuwa za daleko.<br />– Pan nie jest przewodniczącym tej rozprawy<br />– To pana przypuszczenia<br />– Panie mecenasie, panie prokuratorze, zgadzam się tu z panem mecenasem. Jesteśmy w sądzie rodzinnym. To jest osoba nieletnia i niech pan o tym pamięta, proszę usiąść.<br />– Ale ja nigdy o tym nie zapominam.<br />– Mam wrażenie, że czasami tak.<br />– Nie sądzę'' |
* ''– Przepraszam bardzo, nie było przypadkiem tak, że sama wyjęłaś te szczebelki z łóżeczka, żeby uprawdopodobnić tą swoją wersję zdarzenia?<br />– Przepraszam, panie prokuratorze, pan się posuwa za daleko.<br />– Pan nie jest przewodniczącym tej rozprawy<br />– To pana przypuszczenia<br />– Panie mecenasie, panie prokuratorze, zgadzam się tu z panem mecenasem. Jesteśmy w sądzie rodzinnym. To jest osoba nieletnia i niech pan o tym pamięta, proszę usiąść.<br />– Ale ja nigdy o tym nie zapominam.<br />– Mam wrażenie, że czasami tak.<br />– Nie sądzę'' |
||
**Opis: Adwokat Piotr Ostafi próbuje złagodzić prokuratora Artura Łatę, doprowadzając do kłótni prokuratora z sędzią Arturem Lipińskim. |
**Opis: Adwokat Piotr Ostafi próbuje złagodzić prokuratora Artura Łatę, doprowadzając do kłótni prokuratora z sędzią Arturem Lipińskim. |
||
== R == |
|||
* ''– Raz ja nawet widziałam tego ducha w lustrze. To była kobieta w czerni.<br />– W czerni? Może trzeba było umyć lustro.'' |
|||
**Opis: Osoba z publiczności podważa zeznania świadka. |
|||
== S == |
== S == |
||
