Edytujesz „Denethor”

'''Denethor''' – namiestnik bez króla. [[Piroman]]. Rządził [[Gondor|Indorem]]. Chciał być samodzielny, ale w wyniku schizy potrzebował opiekuna i ubezwłasnowolnienia. Nie zdążył. Zginą w blasku... swoich palących się włosów.

==Rodzinka==

Miał takową. Był on, była jego żonka. I tak powstały... <s>pyszne płatki o czekoladowym smaku</s> dziecioczki. Mianowicie dwóch synów. [[Boromir|Boromira]] i [[Faramir|Faramira]]. Boromir bardziej zajmował się machaniem mieczem (w czym i tak był słaby, bo zabiło go zaledwie stu dobrze zbudowanych i śmierdzących [[Uruk hai]]), Faramira bardziej zajmowała poezja i muzyka (w wyniku czego poderwał [[Éowina|największe emo Śródziemie|Śródziemia]] a ogólnie to przeżył). Jak to bywa, tatuś jednego kochał bardziej(Boromirek), drugiego mniej(Faramir). Teorie takiego układu miłości Denethora mówią, że bliżej mu było do potomka, który też miał problemy z głową.

==Początek końca==

Podobno początkowo rządził fajnie. Jak umarła jego żona, zamknął się w sobie. Gdy [[Sauron|Oko]] zaczęło się mocno jarać, Denethor sam zaczął jarać, ale [[Marihuana|marihuanę]]. W swojej chorobie spojrzał w [[Palantir|smoczą kulę]] i jego duszę zaczęła palić schiza. Jak zobaczył zabitego Boromira to już mu całkiem walło na łeb. Gdy przybył [[Gandalf]] i spojrzał na wariata orzekł w jednoosobowym składzie niepoczytalność namiestnika i sam ogłosił się jego opiekunem. Wyrok nie był prawomocny. Denethor odwołał się i czekał na drugą instancję prawomocny wyrok. Gandalf nie miał czasu, bo musiał rozporządzać wojskiem, więc dla ochrony pupila ustanowił innego opiekuna - [[Peregrin Tuk|Peregrina Tuka-Tłuka]]. Ten nie ogarnął i Denethor dał upust swojej chorobie, podpiekał żywcem rannego Faramira i samego siebie. Faramir uszedł z życiem, a Denethor popełnił samospalenie. Stał się pierwszą [[czarownica|czarownicą]], która sama siebie spaliła na stosie.

[[Kategoria:Tolkien]]

[[Kategoria:Postacie fikcyjne|{{PAGENAME}}]]