Tekst źródłowy strony Diego Maradona

{{popr}}
[[Plik:Maradona_eg_3203.jpg|thumb|''Diego, po nieskutecznej terapii, podjął drastyczne kroki i pobił swojego terapeutę wykrzykując jednoznaczne słowa'']]
{{cytat|Tak podać mógł tylko Maradona|[[Dariusz Szpakowski]] o [[Lionel Messi|Messim]]}}

'''Diego Armando Maradona''' (ur. [[1960]]) – [[Argentyna|argentyński]] właściciel swojej [[ręka|ręki]], ćpun, [[Bóg|Bóstwo]] Argentyńskiego Kościoła Diego Maradony, a przy okazji były piłkarz. Jak zaora nogą, to zostanie jeszcze większy znak, niż jak uszczypie [[rak]] nieborak.

== Dzieciństwo ==
Mały Diego marzył o karierze sportowej, choć przede wszystkim umiał grać piłką Ręką, która zawsza była bardziej Boska od niego samego. Niestety, urodził się w Argentynie, gdzie mało kto zna [[Piłka ręczna|szczypiorniaka]], a każdy lubił [[piłka nożna|kopać gałę]]. Przeróżni trenerzy próbowali wyciszyć Boskość Jego Ręki na rzecz [[noga|innych części ciała]],<ref>BEZ SKOJARZEŃ, świntuchy!</ref> bo na [[bramkarz]]a był za niski. Ostatecznie okazało się, że te inne części ciała również są dostatecznie Boskie i po paru sezonach w lidze argentyńskiej został powołany na mundial.

== Kariera ==
=== [[Mundial 1982]] ===
Diego dostał szansę w każdym meczu, lecz jako Bóg, On bramki mógł zdobywać tylko samodzielnie. Na dobry początek Albicelestes przegrali z Belgami, bo oni cięli Maradonę, choć nikt go wtedy jeszcze nie znał. Niedostatecznie cięli Węgrzy, przez co strzelił im dwie bramki. W drugiej fazie trafili na Brazylię i Włochy, gdzie przede wszystkim Argentyna popisywała się zdobywaniem punktów w klasyfikacji w fair play, w czym On dołożył się z [[żółta kartka|trzema]] [[czerwona kartka|punktami]]. To, że kartki zdobył na stadionie Espanyolu sprawiło, że kupiła go [[FC Barcelona]].

=== [[Mundial 1986]] ===
Znów Diego dostał szansę w każdym meczu, tylko teraz było ich [[mistrz|siedem i to wszystkie nie przegrane]]. Problemem był fakt, że teraz wszyscy Jego traktowali poważnie, co nie przeszkadzało w ukazywaniu Jego Boskości. I w ćwierćfinale zdarzyło się najważniejsze objawienie Ręki Boga. Było to na tyle Boskie, że [[przekaz podprogowy|Wielkość]] tego Objawienia wpłynęła na umysł sędziego, który stwierdził, że Bóg może strzelać bramki Ręką. Nie dotarło to do Anglików, którzy dyskutowali z sędzią. Diego postanowił zatem wpłynąć również na umysły Angoli, w wyniku czego On strzelił bramkę, która bez Mocy Boskiej nie miała prawa wpaść. Ostatecznie Albicelestes wygrali w finale z Niemcami. Szkopy jednak okazali się takimi Antymaradonami, że nie obchodziły ich tracone bramki. W sumie Maradona strzelił <del>pięć</del> cztery gole, co nie starczyło na Złoty But, nie mówiąc już o Złotych Getrach. Na pocieszenie dostał Złotą Piłkę.

=== [[Mundial 1990]] ===
Tym razem cała Jego Moc była skupiona na [[cud]]ach, bo tylko cudami Argentyna znalazła się w finale. Cudem było nawet wyjście z grupy<ref>Z trzeciego miejsca</ref>, gdzie ulegli [[Kamerun]]owi i zremisowali z [[Rumunia|Rumunią]]. Efektem było spotkanie z [[Brazylia|Brazylią]] w 1/8 finału. Canarinhos zostali pokonani bardziej przez [[środek przeczyszczający|środki przeczyszczające]] niż umiejętności Albicelestes. Cudem pokonali też [[Jugosławia|Jugosławię]] po karnych, w trakcie których Diego popisał się przestrzeleniem. Włochów też załatwili po karnych, choć tym razem Jemu nie udało się przestrzelić. Dopiero w finale Szkopom udało się pokonać Argentynę. Na tym występie wzorowali się [[Lionel Messi|Messi]] i [[Franciszek (papież)|Franciszek]] na [[Mundial 2014|Mistrzostwach świata w 2014. roku]]. Też Argentyna uległa Niemcom w finale.

=== [[Mundial 1994]] ===
Tym razem Maradona zrobił coś, czego nie zrobił cztery lata wcześniej. Strzelił bramkę! Jednak po wygranych meczach z [[Grecja|Grecją]] i [[Nigeria|Nigerią]] okazało się, że Diego tym razem zażył [[doping|coś innego]] niż [[kokaina]] i został zdyskwalifikowany. Albicelestes pozbawieni Bóstwa przegrywają z [[Bułgaria|Bułgarią]],<ref>[[Ha ha ha]]!</ref> a potem z [[Rumunia|północnymi sąsiadami Bułgarów]].<ref>Jeszcze większe [[ha ha ha]]!</ref> Wniosek: Argentyna za Maradony była najlepsza, ale wtedy nie mogła pokonać Rumunii.

=== Po posłannictwie ===
Gdy znudziło mu się granie w argentyńskiej Primera Division, zaczął po prostu delektować się życiem i koką patrząc jak rośnie Jego kult. W [[mundial 2010| 2010 roku]] pozwolono mu nawet poprowadzić kadrę na mistrzostwach świata. Nie utrzymał stanowiska ze względu na nie zdobycie tytułu mistrzowskiego, choć Albicelestes rozbili się na Niemcach<ref>I znowu te Szkopy</ref> zero do czterech. Ostatecznie Bóg jednak stwierdził, że jednak [[Bóg|Jahwe]] jest bardziej Boski i wyznaje teraz [[Kościół katolicki|katolicyzm]], co nie przeszkadza mu nadal być ćpunem i Bogiem. Nie ma Argentyńczyka ani Neapolitańczyka, który by Mu nie oddawał czci. Póki co, tylko [[Lionel Messi|Messi]] odważył się nosić dziesiątkę w kadrze. Natomiast reszta świata się z niego śmieje, że umiał strzelać bramki, ale tylko Ręką.

== Kluby ==
=== W Barcelonie ===
Barca spodziewała się krewkiego piłkarza i otrzymała to co chciała. W sezonie 1982 – 1983 nawet zdobywa puchar Hiszpanii, choć częściej On siedzi w szpitalu z powodu kontuzji. Do nielicznych meczy z Barceloną można zaliczyć ''El Clásico'' na San Bernabeu, gdy otrzymał aplauz od [[kibic]]ów Realu... I to za strzeloną bramkę!<ref>I to właściwą bramkę... Z punktu widzenia Barcelony!</ref> Władzom Barcy wydawało się, że już nie może być gorzej i pozwolili Diego zostać na jeden sezon i się okazało, że  jednak może być jeszcze gorzej. W przegranym finale pucharu Hiszpanii w 1984 roku z Atleticiem Bilbao po raz pierwszy ujawnia się Ręka Boga i dochodzi do takich [[Wpierdol|działań, że kamień na kamieniu nie pozostał]], a 60 osób było rannych, co jest raczej sporym wynikiem zważywszy, że na boisku powinny być najwyżej 23 osoby.<ref>A [[sędzia piłkarski|sędzia]] to co?</ref> Maradona wylatuje, ale nie za bójkę, tylko za przegranie finału o puchar. Jako, że nigdzie go nie chcieli to trafił do Napoli.

=== W Napoli ===
Tu Diego spędził aż siedem sezonów, bo nigdzie indziej Jego nie chcieli stając się w zasadzie jedynym wartościowym zawodnikiem jaki kiedykolwiek był w tym klubie. Okazało się szczęśliwie dla Napoli, że transfer za dziesięć i pół miliona [[dolar]]ów przyniósł im jedyne dwa mistrzostwa Włoch, dwa wicemistrzostwa i króla strzelców w sezonie 1987 – 1988. W ten sposób Diego rozszerzył swój kult na teren Włoch. Wiernym Makaroniarzom pozostawił prezent w postaci nieślubnego syna próbując dorównać [[Bóg|Jahwe]], Który zrobił to samo dla [[Żydzi|Narodu Wybranego]]. W końcu jednak w Napoli dotarli do tych samych wniosków co w Barcy, by On sezon 1992 – 1993 spędził w [[Sevilla FC|Sevilli]], a potem wrócił do [[Argentyna|siebie]].

== Zobacz też ==
* [[Pelé]]
* [[Ronaldo]]
* [[Zinedine Zidane]]
{{Przypisy}}
[[Kategoria: Argentyńscy piłkarze|Maradona, Diego]]