Tekst źródłowy strony Dyskusja użytkownika:Terrapodian/archiwumX

== Pies andaluzyjski ==

Nie ukrywam, że bardzo lubię ten artykuł, wstawiłem go do NKU, acz wolałbym mieć z tego medal, choć moim zdaniem nieco do medalu mu jeszcze brakuje. W związku z tym pytanie do Ciebie: czy masz zamiar go w nadchodzącym czasie rozbudować/poprawiać? Przydałaby się jakaś rotacja autorów na ANM, bo obecnie nie ma ona praktycznie miejsca. Pozdro.{{emdegger}} 06:40, maj 17, 2010 (UTC)
:Zanim się tu wpisałem, przeczytałem raz jeszcze arta i obejrzałem nie wiadomo który raz film. Generalnie, mam trochę inne intuicje, choć nie są one dalekie od Twoich.
*tak, ciągnięcie fortepianiu z oślą padliną jest symbolem sięgnięcia przez ideał bruku, bo fortepian to instrument dostojny, klasyczny związany z tym co stare, a co miałe byłc wedle Aragona przełamane. Zauważ jednak, że nie tylko padlina decyduje o tym, że stare wartości zostają wypierdolone. Także sam ruch i wyniesienia instrumentu z jednego statecznego miejscu, w którym spoczywał. To także próba zniesienia i przełamania.
*Scenka z chłopcem (mówisz, że to kobieta? Dla mnie zawsze był to chłopaczek, tylko te usta...). Pomijając już fakt, kto to do cholery był, ważne jest zbiegowisko i tumult, jaki się wokół niego robi, zaś od linczu ratuje to coś policjant. W połączeniu z zabawą padliną, której raczej nie uprawia się po środku ulicy i tym zbiegowiskiem, mnie to wydaje się akcentem antymieszczańskim.
*Hm... zwróciłbym uwagę na to pudełko – niby nic, zwyczajne pudełko, ale wzór. Idzie po przekątnej i tu jest kolejna trop, który być może warto podjąć.
*Czy mrówki to rany Chrystusa? Być może, ja nigdy tak tego nie widziałem. Dla mnie to jest z osłami niejako klamra opinająca film. Robactwo rozplenia się na padlinie, taką jaką są te osły, ale tym razem rzecz się dzieje na żywej dłoni, zatem surrealizm pełną gębą. Ten człowiek to taki posłaniec z nowej, kreoweanej przez Dalego rzeczywistości.
*Nie uderza cię pewien dysonans dźwięków akordeonów na czystych tonacjach z treścią filmu, zupełnie odstającą od ram ówczesnego kina (powiedzmy)?
*Zwróć uwagę na napisy, jakie się pojawiają. Jeżeli nie znasz francuskiego, pomogę.
*Para idąca przez plażę to tylko symbol rozkładu uczucia, ulotnego. Dzisiaj idziesz po piachu, jutro idziesz do piachu.

Dla mnie od zawsze spoiwem był motyw padliny i rozkładu, generalnie gdybym ja to robił, zapewne zajrzałbym jeszcze do Baudelaire'a. No ale to Twój art, Twój koncept i nic mi do tego, ja tylko rzucam jakieś tropy, może będą pomocne. Cieszę się, że przeszło przez NKU, ale nie wszyscy chyba wiedzą, co to znaczy „gore” i ten czywiesz raczej mi średnio wygląda. Aha, broń Boże nie zmieniaj podpisu grafiki „zabawna scena”, jest świetny. Alarmuj, jak coś zdołasz poprawić lub czy coś, co Ci napisałem w jakiś stopniu Ci pomogło. {{emdegger}} 22:45, maj 17, 2010 (UTC)