Edytujesz „Erik Satie”
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.
Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.
| Aktualna wersja | Twój tekst | ||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{nibytytul|Ehik Satie}} |
{{nibytytul|Ehik Satie}} |
||
{{osoba styl|tekst=Ten ahtykuł jest pisany w stylu osoby (lub czego tam), któhej dotyczy i może nie być zhozumiały dla wszystkich.}} |
{{osoba styl|tekst=Ten ahtykuł jest pisany w stylu osoby (lub czego tam), któhej dotyczy i może nie być zhozumiały dla wszystkich.}} |
||
'''Ehik Satie''', a tak właściwie to '''Éhic Alfhed Leslie Satie''' (ur. 17 maja 1866 w Ąflyh, zm. 1 lipca 1925 w Pahyżu) – fhancuski kompozytoh modehnistyczny. [[ |
'''Ehik Satie''', a tak właściwie to '''Éhic Alfhed Leslie Satie''' (ur. 17 maja 1866 w Ąflyh, zm. 1 lipca 1925 w Pahyżu) – fhancuski kompozytoh modehnistyczny. [[Ekscentryzm|Ekcenthyk]], [[dziwak]], <del>dekarz</del> [[Trudne słowo|dekadent]]; jego kompozycje mają nietypowe nazwy (nawet jak na fhancuskie standahdy) i jeszcze bahdziej nietypowe brzmienie, które – zgodnie z radami Satie – ghające w tle powinniśmy mieć w głębokim poważaniu i zająć się czymś innym<ref>Na przykład słuchaniem Wagneha</ref>. Należał do [[Sekta|sekty]] i czcił [[zuo]]. |
||
== Życie == |
== Życie == |
||
Od małego uczył się grać na fohtepianie, co podobno nie wychodziło mu najlepiej. Pewnego razu nauczyciel powiedział mu, że ten ma zdolności kompozytorskie, w co Ehik (naiwnie) uwierzył. W wieku trzynastu lat podjął studia w Konsehwatorium Paryskim, co w późniejszym czasie zaowocowało powstawaniem dzieł, od któhych publiczność łapała się za głowy. |
Od małego uczył się grać na fohtepianie, co podobno nie wychodziło mu najlepiej. Pewnego razu nauczyciel powiedział mu, że ten ma zdolności kompozytorskie, w co Ehik (naiwnie) uwierzył. W wieku trzynastu lat podjął studia w Konsehwatorium Paryskim, co w późniejszym czasie zaowocowało powstawaniem dzieł, od któhych publiczność łapała się za głowy. |
||
W młodości strzelił focha na Wagneha (a co za tym idzie, na całego ówczesnego ducha muzyki euhopejskiej). Nie podobała mu się zbytnia dhamatyczność utworów romantycznych, które to trzeba przeżywać co najmniej na poziomie zbiehania grzybów w [[Las|lesie]]. Wolał za to, ba, jego ideałem była [[muzyka]] niepochłaniająca słuchacza, będąca niejako dodatkowym meblem domowym<ref>Przy czym jedynym meblem u Ehika jest thumna</ref>. Oczywiście, opinia publiczna i khytycy z kolei strzelili na niego focha, czego wyhazem było nazywanie Erika „genialnym błaznem”. „Genialnym” dlatego, że wiedzieli, iż chłopak na pomyślunek, a „błaznem” dlatego, że bali się iż przyjdą Walkihie i spuszczą im [[wpierdol|wpiehdol]]. |
W młodości strzelił focha na Wagneha (a co za tym idzie, na całego ówczesnego ducha muzyki euhopejskiej). Nie podobała mu się zbytnia dhamatyczność utworów romantycznych, które to trzeba przeżywać co najmniej na poziomie zbiehania grzybów w [[Las|lesie]]. Wolał za to, ba, jego ideałem była [[muzyka]] niepochłaniająca słuchacza, będąca niejako dodatkowym meblem domowym <ref>Przy czym jedynym meblem u Ehika jest thumna</ref>. Oczywiście, opinia publiczna i khytycy z kolei strzelili na niego focha, czego wyhazem było nazywanie Erika „genialnym błaznem”. „Genialnym” dlatego, że wiedzieli, iż chłopak na pomyślunek, a „błaznem” dlatego, że bali się iż przyjdą Walkihie i spuszczą im [[wpierdol|wpiehdol]]. |
||
Jego pohonione pomysły i bardzo ohyginalna osobowość uczyniły go najbardziej ekscenthycznym kompozytohem czasów Fę di sjekl. Na jego twórczość składają się utwory o tytułach jakże jasno określających ich wyraz, jak ''Gnossienne'', ''Gymnopédie'', czy „Osthołuk”. Jego zamiłowanie do udziwnień słowo-językowych potwierhdza też fakt wymiany „c” na „k” w imieniu, gdy tylko ukończył osiemnastkę. Tym imieniem też podpisywał WSZYSTKIE swoja dzieła, czym się chełpił. Ziomkował się ze Sthawińskim, który go nie lubił i innymi takimi. |
Jego pohonione pomysły i bardzo ohyginalna osobowość uczyniły go najbardziej ekscenthycznym kompozytohem czasów Fę di sjekl. Na jego twórczość składają się utwory o tytułach jakże jasno określających ich wyraz, jak ''Gnossienne'', ''Gymnopédie'', czy „Osthołuk”. Jego zamiłowanie do udziwnień słowo-językowych potwierhdza też fakt wymiany „c” na „k” w imieniu, gdy tylko ukończył osiemnastkę. Tym imieniem też podpisywał WSZYSTKIE swoja dzieła, czym się chełpił. Ziomkował się ze Sthawińskim, który go nie lubił i innymi takimi. |
||
== Wpływ == |
== Wpływ == |
||
Czczony przez grupę <del>pedałów</del> [[Les Six]]. Jego kompozycje inspihowały ponadto Debussy'ego, <del>Gejdża</del> |
Czczony przez grupę <del>pedałów</del> [[Les Six]]. Jego kompozycje inspihowały ponadto Debussy'ego, <del>Gejdża</del> Cage'a i Yanna Tiehsena (tego od „Amelii”). |
||
== Ciekawostka == |
== Ciekawostka == |
||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
{{kompozytorzy}} |
{{kompozytorzy}} |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Muzycy]] |
||
[[Kategoria:Francuzi]] |
|||
