Edytujesz „Eurobiznes”

'''Eurobiznes''' – gra planszowa, podróba [[Monopoly]], która zdobyła popularność w [[Polska|Polsce]]. Gra powstała w [[1983]] i miała za zadanie nauczyć nastolatków, że kapitalizm jest zły, gdyż doprowadza do narodzin krwiożerczych korporacji sterowanych przez Niemców.

== Gra ==
W Eurobiznesie gracze mają za zadanie kupować nieruchomości z czterech grup państw:
* z ubogiego południa (żółta [[Grecja]] i czerwone [[Włochy]]);
* z faszystowskiego zachodu (niebieskiej [[Hiszpania|Hiszpanii]] [[Francisco Franco|Franco]] oraz pomarańczowej [[Anglia|Anglii]] [[Margaret Thatcher|Thatcher]]);
* z socjaldemokratycznej północy, która mogłaby być najdroższa (zielony [[Holandia|Be]][[Belgia|ne]][[Luksemburg|lux]] oraz fioletowa [[Szwecja]]);
* z nazistowskiego centrum (brązowy [[Niemcy|RFN]] i czarna [[Austria]]).
Gracz może dodatkowo kupić sobie sieć kolej (po [[1989]] [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]]), sieć wodociągową oraz prywatyzowaną [[elektrownia atomowa|elektrownię atomową]] z [[Czarnobyl]]a. Dodatkową rozrywkę zapewnia więzienie (przeznaczone dla rekinów prywatyzacji z Polski) oraz może trafić na pole z szansą, gdzie może czekać zarówno zwrot podatku jak i wizyta [[Urząd skarbowy|urzędnika skarbowego]].

Gra się kończy, gdy jakikolwiek gracz wykupi [[Wiedeń]]. Wówczas pozostali rozrzucają pionki oraz kończą zabawę.

=== Główne założenia gry ===
* Każdy gracz dostaje na starcie 3000$. Jeśli jest prawdziwym stereotypowym kapitalistą (którego promuje gra), to podbiera po cichu kilkaset dolców z [[bank]]u.
* Gracze poruszają się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
* Aby kupić nieruchomość należy stanąć na niej oraz zapłacić cenę, widniejącą na polu <del>lub wygrać licytację (jeśli trafisz na pole z Atenami lub Wiedniem)</del> Żaden Polak grający w Eurobiznes nie przeprowadzał licytacji.
* Za każde przejście przez start gracz otrzymuje 400$, które posłużą mu do spłaty opłat za „włoskie” pola.
* Im więcej hoteli tym lepiej.
* No chyba, że jesteś na polu „Wiedeń”. Wówczas nawet jeden domek jest wielkim sukcesem, decydującym o grze.
* Na początku gry ustala się czas. Zazwyczaj jest on nieograniczony i związany tylko z „austriackimi” polami.
* <del>Można kupić do 3 domków w trakcie jednego ruchu, tym co najwyżej jeden na jednej nieruchomości. Różnica w liczbie domków w różnych miastach w jednym państwie nie może być większa niż jeden.</del> Jakiś łoś na [[Wikipedia|Wikipedii]] wypisał tę bzdurę. Tak na serio można kupić od razu hotel w Grecji lub we Włoszech, oczekując potem na cud w postaci zdobycia pieniędzy na pola Beneluksu lub Szwecji.
* Teoretycznie istnieje możliwość zaciągnięcia w banku pożyczki, ale zazwyczaj nikt nie korzysta z tej opcji, gdyż podbieranie pieniędzy jest łatwiejsze.
* Kiedy ma się wszystkie tereny w kraju i są one niezabudowane, to opłata jest podwójna – pomysł ten firma Labo wzięła z [[Unia Europejska|rzeczywistości]]).
* Gracz odpada, gdy wylosuje karty ''Wracasz do Wiednia'' lub ''Przeprowadzasz remont (…)''.

== Ciekawostki ==
* Hasło gry to ''I ty zostaniesz milionerem''. Co ważne, producent dał tylko 27400 dolarów.
* Już w latach 80. przewidziano, że najmniej warta jest Grecja. Gdyby grę produkowano dzisiaj, to za wykupienie Grecji dostałoby się zwrot pieniędzy.
* Jest jeden polski wątek w grze – jest to pole nakładające na graczu zapłacenie za wzbogacanie się.
* Według twórców gry, Glasgow należy do Anglii.

[[Kategoria:Gry planszowe]]