Edytujesz „Grajek uliczny”

[[Plik:Waits-from-ILN.jpg|thumb|350px|Jak [[student|studenci]]…]]
'''Grajek uliczny''' – osoba płci dowolnej posiadająca [[Instrumenty muzyczne|instrument muzyczny]]. Poza posiadaniem rzeczonego instrumentu rzadko posiada umiejętność gry na nim, a jeszcze rzadziej – talent do tego. Generalnie jest to osoba emitująca [[dźwięk]]i przy pomocy instrumentu tudzież [[usta|otworu gębowego]] w miejscach publicznych. Dźwięki te czasami można nazwać [[muzyka|muzyką]].

== Repertuar ==
Grajek uliczny wykonuje zazwyczaj utwory z repertuaru ''kultowego-jak-chuj''. Cechuje go przy tym zupełna dowolność interpretacyjna oraz przerost form ekspresji (vibratta, jęczatta, szeptty etc.). Ostatecznie wykonywany utwór nie tylko nie jest podobny do oryginału, ale i do czegokolwiek znanego. W tej grupie najlepiej sprawdzają się utwory rzewne, w których można zrobić efektowną, [[filozofia|filozoficzną]] pauzę, celem przewrócenia nogą kartki w śpiewniku.

Istnieje grupa grajków ulicznych, którzy wykonują [[Bełkot pseudopoetycki|utwory własne]]. Co gorsza – utwory okraszają [[kakofonia|własną muzyką]]. Pomimo że utwory te z pewnością posiadają głęboką warstwę treściową, ich odbiorcy zazwyczaj przyspieszają kroku, by jak najprędzej znaleźć się poza polem rażenia owych awangardowych utworów. W najlepszym wypadku tacy twórcy mogą zostać [[Gwiazda (osoba)|gwiazdami]] reklam soków z Horteksu.

== Instrumentarium ==
Podstawowym instrumentem srajka ulicznego jest [[gitara]]. Gitara rzadko jest nastrojona, bo co to za sztuka grać na nastrojonej. Niekoniecznie musi też posiadać wszystkie struny. Najważniejsze, żeby była oblepiona nalepkami w stylu [[punk]]-[[emo]] i ozdobiona egzystencjonalnymi napisami.

Innym ciekawym instrumentem grajka ulicznego jest [[bęben|bongos]], służący do grania, spania i siedzenia na nim, choć nie równocześnie.

== Stosunek do wykonywanych utworów ==
Stosunek grajka ulicznego do wykonywanych utworów jest głęboki, osobisty i zakotwiczony gdzieś w nim. Grajek przeżywa wykonywane utwory w sposób niezrozumiały dla odbiorców, co czyni jego pozycję nader dramatyczną. Na zewnątrz przejawia to ruchami, będącymi połączeniem [[choroba|choroby]] sierocej z tańcem św. Wita. Artykulacja werbalna wykonywanych utworów wymyka się wszelkim muzycznym klasyfikacjom, czerpiąc z jakichś [[mars]]jańskich gam oraz dawno wymarłych języków prehistorycznych ludów [[Oceania|Oceanii]].

== Cel istnienia ==
Celem istnienia grajka ulicznego jest zebranie przez niego jak największej ilości [[pieniądze|forsy]] na [[piwo]]. Czyli o jak wzniosłych rzeczach by nie śpiewał, chodzi i tak o kasę.

== Typy grajków ulicznych ==
* '''Lumpenbard''' – w repertuarze [[Edward Stachura|Stachura]], [[Jacek Kaczmarski|Kaczmarski]] i pieśni z bezdroży. Wzrok dziki, suknia plugawa. Kolczyk – u [[mężczyzna|facetów]] w [[Ucho|uchu]], u [[kobieta|kobiet]] gdzieniegdzie indziej. Wrażenie na odbiorcach – 1… no, [[2 zł]]ote.
* '''Transowy bębniarz''' – w repertuarze ''łubudubudubudububudu''. Koniecznie bandana & bojówki. Przydatni niełubudubujący, zbierający datki od oszołomionego audytorium. Wrażenie na odbiorcach – do [[5 złotych]].
* '''Szalony wirtuoz''' – w repertuarze utwory własne lub klasyka w nieprawdopodobnie karkołomnych wersjach. Ma własne nagłośnienie. Zna nuty. Powoduje u mijających go uczniów [[szkoła|szkół]] muzycznych opad szczęk. Wrażenie na odbiorcach – nawet [[10 złotych|dycha]]!
* '''Zespół [[peru]]wiański''' – w repertuarze muzyka mechaniczna, odtwarzana z magnetofonu, podczas gdy zespół zajmuje się jedzeniem [[zapiekanka|zapiekanek z keczupem]] lub handlem płytami z andyjską muzyką ludową. Wrażenie na odbiorcach – 2–3 płyty w miesiącu.
* '''Muzycy z kraju socjalistycznego dobrobytu''' – standardowy instrument to akordeon używany do tworzenia kakofonii przypominającej katiuszę/międzynarodówkę/kalinkę/hymn ZSRR (niepotrzebne skreślić).

== Zobacz też ==
* [[Gienek Loska]]

[[Kategoria:Ludzie]]