Edytujesz „Harri Olli”

[[Plik:Olli.JPG|thumb|200px|Rozwiany włos, lekki zez, ogólne nierozgarnięcie – cały Pastuch]]

[[Plik:Ollinek.png|thumb|200px|Ollinek Okrągllinek]]

'''Harri <del>Alkoh</del>Olli''' (ur. [[15 stycznia]] [[1985]] w [[Rovaniemi]]) – były skoczek narciarski. Urodził się w słynnej wiosce [[Święty Mikołaj|Świętego Mikołaja]], co do dziś jest obiektem kpin ze strony kolegów z kadry.

[[Plik:Aho i Harri.jpg|thumb|200px|Tak okazuje czułość Harriemu sam Janne Ahonen]]

* jego zaniedbaną fryzurę (czupryna o niezidentyfikowanym kolorze rozwiana na wszystkie strony);

[[Plik:Suomi.jpg|thumb|200px|Wstawiony Harri z kolegami (Janne Happonenem, Mattim Hautamäkim i [[Janne Ahonen]]em) na Mistrzostwach Świata w Oberstdorfie]]

Nic dziwnego, że w obliczu licznych niepowodzeń Pastuch się załamał i postanowił utopić swoje smutki w alkoholu. Po, przed i w trakcie każdych zawodów zaczął sobie popijać co nie co, robiąc na złość trenerom. Miarka przebrała się w lutym 2008 roku, gdy podczas Mistrzostw Świata w [[Oberstdorf]]ie Harri pojawił się w hotelu koło południa (a dokładniej w porze lunchu, zaledwie na kilka godzin przed sobotnim konkursem) po nocy spędzonej na zabawie z prostytutkami i chlaniu wódki w jakimś hotelu – biedny Pastuch nawet nie pamiętał, w którym. Nie przeszkodziło mu to jednak oddać zdumiewająco dobrego skoku na odległość 206,5 metra. Nie to jednak przelało czarę goryczy, lecz potok przekleństw, jakimi młody skoczek uraczył ówczesnego szefa reprezentacji, [[Janne Marvaila|Janne Marvailę]], co skrupulatnie przetransmitowała fińska telewizja. Tu cytat w ocenzurowanej wersji: „Nic złego nie zrobiłem. Jeżeli mój szef jest niesprawny seksualnie, to niech mi nie zazdrości.”

– ''Olli potwierdził, że lubi alkohol i wyraźnie idzie w ślady naszego słynnego pijącego skoczka [[Matti Nykänen]]a'' – napisał wówczas fiński dziennik Ilta-Sanomat.

[[Plik:Szczęśliwy Parobek z Rovaniemi.jpg|thumb|200px|Szczęśliwy Parobek z Rovaniemi]]

O ile z tym pierwszym bywało różnie, a z drugim nawet masakrycznie (wywiad z Pastuchem po angielsku to nie lada wyczyn – Harri wydaje z siebie przypadkowe słowa z częstotliwością 1/minutę), to w swoim trzecim przedsięwzięciu Pastuch odniósł niespodziewany sukces, popisując się nadzwyczajną formą w sezonie zimowym 2008/2009, która w klasyfikacji generalnej [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharu Świata]] dała mu najwyższe w jego burzliwej historii 4. miejsce. Jak do tego doszło? Otóż Harri trzy razy wygrał (w Oberstdorfie, [[Lillehammer]] i [[Planica|Planicy]]), trzy razy pobił rekord skoczni w długości skoku (we wspomnianym wcześniej [[Oberstdorf]]ie, [[Vikersund]] i [[Liberec|Libercu]]), parę razy stanął na podium i przez cały sezon pałętał się gdzieś w jego okolicach. Jego sukcesy skutecznie otarły łzy fińskim fanom skoków narciarskich, rozpaczających po ukończeniu kariery przez [[Janne Ahonen]]a (który jednak postanowił do niej wrócić) i po ciężkiej kontuzji [[Janne Happonen]]a, który przez cały rok się kurował i z tej przyczyny nie mógł skakać.

Chodzą słuchy, że wybuchowy charakter Fina znajdywał swoje ujście w wymuszaniu swoistego haraczu od innych skoczków. Na wieży, podczas przygotowań do skoków, Olli stawał przed skupionymi zawodnikami z kategorycznym żądaniem „wyskakuj z kasy!”. Pomimo używania tego zwrotu w swoim ojczystym języku, wkrótce cała plejada zawodników tej dyscypliny przyswoiła sobie ten trudny zwrot Olli'ego i bez sprzeciwu, potulnie oddawała awanturnikowi swoje zaskórniaki. Koncentracja przed skokiem warta była każdej ceny…

Według niepotwierdzonych źródeł (bo któż z zawodników przyzna się otwarcie do ulegania żądaniom szantażysty?) – po zakończeniu kariery przez Olliego jego brutalną działalność podjął [[Dmitrij Wasiljew]].

Obecnie Harri w dalszym ciągu jest pijanym parobkiem z [[Rovaniemi]], ale za to szczęśliwym – swój nierozgarnięty wyraz twarzy coraz częściej wzbogaca o uśmiech. Po sezonie 2010/2011 zakończył karierę i został trenerem fińskiego nielota, Kimmo Yliriesto (o 2 lata starszy!). Obecnie Harri wrócił na skocznie i znów zaczął skakać i zadebiutował ponownie w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Lahti! Debiut nie okazał się udany: zajął dopiero 36. miejsce, więc nie zanosi się na to, że powróci do dyspozycji sprzed lat i będzie nielotem do końca kariery. Jednak wrócił do Pucharu Świata jako grupa krajowa, zakwalifikował się, ale w konkursie zapomniał jak się skacze i zajął 46. miejsce po fatalnym skoku, za [[Krzysztof Biegun|Biegunem]] i [[Dawid Kubacki|Kubackim]], a do kolejnego konkursu nawet się nie zakwalifikował. Próbował sił w Willingen, ale tam także nie zakwalifikował się do I serii, a w drużynówce Finowie zajęli ostatnie, 11 miejsce dzięki beznadziejnych skokach [[Jarkko Määttä]], [[Olli Muotka]] i przeciętnych [[Janne Ahonen]]a. [[15 lutego]] [[2015]] stał się kolejnym po [[Robert Mateja|wielkim tego sportu]], skoczkiem który na skoczni mamuciej osiągnał poniżej 90 m. Z drugiej strony na mamucie zdobył swoje największe osiągnięcie po powrocie, czyli wejście jakimś cudem do drugiej serii i zajęcie jakże chlubnego miejsca trzydziestego.

== Zobacz też ==

* [[Anssi Koivuranta]]

* [[Antti Aalto]]

* [[Janne Ahonen]]

* [[Janne Happonen]]

* [[Jarkko Määttä]]

* [[Joonas Ikonen]]

* [[Jussi Hautamäki]]

* [[Kalle Keituri]]

* [[Matti Hautamäki]]

* [[Olli Muotka]]

* [[Sami Niemi]]

* [[Ville Larinto]]