Edytujesz „Harry Potter (postać)”

[[Plik:Hary Porter.jpg|thumb|200px|Harry już jako jedenastolatek nie grzeszył poszanowaniem dla prawa]]
'''Harry „Blizna” Potter''' (znany również jako '''Heniek Garncarz''', '''Chory Porttier''', '''Chory Portfel''') – główny bohater i chłopiec do bicia z książek pani J.K. Rowling, [[czarodziej]].

== Wygląd ==
Książkowy Harry nosi okrągłe, popękane [[okulary]] i [[adidas]]y po Dudleyu. Czarne włosy sterczą mu na głowie niczym uszy u szympansa, a zza patrzałek wpatrują się zieloniutkie, zezowate [[oko|oczy]]. Grzywka osłania tajemniczą bliznę w kształcie owsika na czole. Dzięki troskliwej opiece ciotki Petunii Harry zachował filigranową figurę i kościste kolana. Wzrost Pottera do wybitnych nie należy. Nie posiada narządów płciowych.

== Żywot ==
[[Plik:Star Wars.jpg|thumb|200px|Harry odwiedził bracha po mieczu, [[Yoda|Yodę]]…]]
W prologu pierwszej części malutki, bezbronniutki Harry stracił rodziców, gdy pijany [[Lord Voldemort|Valdek]] wjechał rozpędzonym [[Opel|Oplem]] w ich domek w Dolinie Godryka. Maleństwo uszło z życiem i słynną blizną na łebku. Za sprawą [[Albus Dumbledore|Dumba]] został podrzucony państwu Dursleyom. Dziesięć lat później poszedł do [[Szkoła Magii i Czarodziejstwa Hogwart|szkoły]], gdzie znalazł sobie służącego tudzież przyjaciela [[Ron Weasley|Rona]] i maszynę do odrabiania pracy domowej, czyli [[Hermiona Granger|Hermionę]]. Na zakończenie nauki odkrył w ciapowatym profesorze Quirellu swojego największego wroga, który oczywiście spiskował, by się wskrzesić. Nie udało mu się. Harry is a winner!

Druga część przysporzyła naszemu bohaterowi mnóstwo przyjemności. Najpierw zamknięty w pokoju przez troskliwego wujka Vernona i nękany przez szalenie inteligentnego skrzata domowego i zakochaną [[Ginny Weasley|Ginny]], spóźniony na pociąg, co zmusiło go do lotu samochodem, trafiony następnie przez zbuntowany tłuczek i pozbawiony kości jednej [[ręce|ręki]] przez profesora Lockharta, potem zepsuto jego maszynę do zadań domowych, a w końcu zmuszono go do wkroczenia w szambo, prosto w łapy odmłodniałego Voldemorta. Dzięki czerwonemu ptaszkowi Dumbledore`a i zardzewiałemu mieczowi uratował Ginny, siebie i [[ziemia|świat]].

Trzecią część Harry spędził na uczeniu się aż jednego zaklęcia. Otóż nasz biedaczek okazał się zajebiście nadwrażliwy na dementorów, którzy skutecznie uprzykrzali mu życie. A ponieważ Harry słynął ze wspaniałej rodziny, jego ojciec chrzestny, [[Syriusz Black]] urwał się z <del>Afganistanu</del> Azkabanu. Biedactwo po nocach sikało do łóżka ze strachu, a w dzień kształciło się w miotaniu świetlnymi [[jeleń|jeleniami]] pod kierownictwem obdartego [[wilkołak]]a, Remusa <del>Lamusa</del> Lupina. W międzyczasie uczył się wróżenia z fusów i innych głupot. Finałowa scena zakończyła się ucieczką Blacka i Petera Pettigrew, który przez 12 lat udawał szczura Rona, Parszywka. Najważniejszym osiągnięciem bohaterów było jednak odkrycie piwa kremowego.

Czwarta część zawierała opis Mistrzostw Świata w [[Quidditch]]u. By nie było nudno, do akcji wkroczyli 
[[śmierciożercy|śmieciożercy]], wyczarowując Mroczne Znaki i pokazując, kto tu rządzi... Ale wracając do tematu, Harry w szkole poznaje [[Alastor Moody|Moody`ego]], który na lekcjach obrony przed czarną magią pokazał zachwyconej [[Dziecko|dzieciarni]] Zaklęcia Niewybaczalne. Parę dni później Harry trafił do Turnieju Trójmagicznego, i odwalił trzy zadania. Pod koniec trzeciego, on i Cedrik Diggory zostali poniekąd zaproszeni na imprezę. Ced nie dożył nawet do połowy, a Harry z trudem uciekł alkoholizowanym śmierciożercom z Voldemortem w jednym kawałku. Świat nie został uratowany, ale Potter przeżył, więc na jedno wychodzi.

Piąta część jest emo. Dowodzą na to niezrozumiane wybuchy Harry`ego, demoniczny śmiech i ochota na zabicie poczciwego Dumbledore`a. Dolores Umbridge dopełniła jednego z najważniejszych [[emo]]watych przykazań i łaskawie pozwoliła się ciąć Potterowi po godzinach. Dzielny Harry mógł prowadzi [[emo]]zloty pod nazwą GD, gdzie uczył inne dzieci jak się samookaleczać. Było zajebiście, ale aby nie było za wesoło, wiekuiście zapłakana Cho Chang uwiodła niewinnego chłopaczka i porzuciła go, oddając się bezdennej rozpaczy zasię przyjaciele Harry`ego nie bardzo wiedzieli co o tym myśleć i na czele z [[Luna Lovegood|Luną]] wyruszyli na podbój Ministerstwa Magii. Pech chciał, że dokładnie w tym samym czasie śmierciożercy również zapragnęli podbić czarodziejski świat. Po jakże dramatycznych wydarzeniach kulka <ref>Tak, o kulkę się bili.</ref> została stłuczona, Syriusz zginął, Harry zwyciężył, a Voldemort musiał zwiewać. Przynajmniej ludzie się dowiedzieli, że żyje.

Szóstą część Potter spędził na zgłębianiu przeszłości Toma Riddle`a i Ognistej Whisky . Wraz z Dumbledorem zamykali się w gabinecie, by zwiedzać wspomnienia [[Urzędnik|urzędasów]] i zagłodzonych skrzatów domowych. Oprócz tego Harry dowiedział się o [[horkruks]]ach – takich małych gadżetach, co to trzymały szanownego Czarnego Pana przy życiu . W międzyczasie dbał o utrzymanie minimalnie pokojowych stosunków między Ronem i Hermioną, douczaniem się z starego podręcznika do eliksirów i segregowaniem kartotek dla [[Severus Snape|Snape`a]]. W finale książki Dumbledore spadł z wieży (za sprawą <del>Smarkerusa</del> Severusa), a Potter pod wpływem alkoholu próbował go zabić (Smarkerusa Snape'a) za pomocą zaklęć. Poszukiwany horkruks okazał się podróbką, a Potter musiał rozstać z „siuśką” Weasley, ale świat się dalej trzyma.

Siódma (uff, ostatnia!) część polegała na niszczeniu horkruksów i odhaczaniu kolejnych bohaterów z listy tych, którzy wciąż żyli, a którzy kochali, lubili, wielbili, itepe naszego Harry`ego. Sam główny bohater z nieodłączną ekipą poszukuje horkruksów, a gdy odkrywa Insygnia Śmierci, doznał olśnienia i zaczął czcić pelerynę-niewidkę. Kiedy jego ukochany skrzat domowy opuścił ten świat, Harry poczuł w sobie chęć do uratowania mieszkańców [[Ziemia|Ziemi]], [[Wszechświat|Kosmosu]] i reszty Wszechświata. W bardziej lub mniej losowy sposób kolejne horkruksy znikały, bank Gringotta stał się łupem szalonych siedemnastolatków a [[Szkoła Magii i Czarodziejstwa Hogwart|Hogwart]] – pojechanych do reszty śmierciożerców. Harry dał się trafić avadą, ale oczywiście nie umarł, tylko zawarty w nim horkruks został zniszczony, a wymiana zdań pomiędzy Harrym i Voldemortem NIE skończyła się śmiercią obu. Świat stał się wolny od [[Zło|zła]]!

Epilog ukazał nam moc miłości i prawości: Harry, Ginny i trójka nadpobudliwych dzieci, które zostały skrzywdzone przez rodziców poprzez nadane im imiona po denatach.

== Śmierć ==
Wiele osób zastanawia się, czemu Harry przeżył, skoro zginął, a także czemu po śmierci(która nie była śmiercią) rozmawiał z Dumbledorem. Choć to oczywiste, oto wyjaśnienie:

"Jest tylko jeden Mag w trzech Osobach Magicznych: Harry'ego, Voldemorta i Dumbledore'a i każda z tych
Osób zachowuje pełna odrębność od pozostałych. Tak więc, zgodnie ze słowami czarodziejskiego
wyznania wiary: Harry jest Magiem, Voldemort jest Magiem i Dumbledore jest Magiem, lecz nie są oni
trzema Magami, lecz jednym Magiem."

To wszystko wyjaśnia, prawda?

== Blizna ==
[[Plik:Trocki.JPG|thumb|200px|Monopol Harry`ego na bliznę się kończy]]
Bliżej niezidentyfikowana, w kształcie [[Błyskawica|błyskawicy]], pamiątka po rozpierdusze Voldemorta w domu państwa Potterów. Pobolewała, gdy ktoś zły myślał lub był w pobliżu Harry`ego. Doskonały wykrywacz śmierciożerców. W piątej części stała się anteną łączącą naczelne dobro i naczelne zło. W siódmej – horkruksem, który trzeba zniszczyć. Po śmierci Tego, Którego Imienia Teraz Nie Użyję stała się zwykłym kuku na muniu. Filmowa blizna ma zdolności mobilne.

== Wyposażenie ==
Harry posiadał parę gadżetów, z którymi się nie rozstawał:
* '''[[różdżka]]''' – z piórkiem [[feniks]]a i ostrokrzewu, 110,000000001 cali, giętka, wybitnie uzdolniona w waleniu dziewczyn po dupach;
* '''sowa Hedwiga''' – kapuś, przewozicielka świerszczyków i tajnych danych, nerwowa, w 7. części ginie , bo Hagrid źle celuje i trafi w przyczepę kempingową, gdzie ona sobie smacznie spała. Portier prawie się na śmierć popłakał;
* '''peleryna–niewidka''' – Insygnium, można było w niej paradować nago po podium i nikt niczego nie widział;
* '''miotła''' – dla rozrywki i uciechy z [[quidditch]]a;
* '''Hermiona''' – maszyna odrabiająca pracę domową. O dziwo – nie ma źródła zasilania...
* '''Ron''' – zawsze dobrze mieć debila w stadzie, można na niego zrzucić winę jak-by-co.

== Charakter ==
Zachowanie Harry`ego oscylowało pomiędzy [[Polityczna skromność|polityczną skromnością]] a chorobliwą manią ratowania świata. Uważał, że jeśli to nie on zabije [[Lord Voldemort|Voldemorta]], to nikt nawet palca nie ruszy, by coś z tym zrobić (miał rację). Skrywając się za plecami silniejszych przyjaciół, wygrażał swoim wrogom, a przyjaciołom regularnie fundował żarcie, fury, ciuchy i dziwki.

{{przypisy}}
{{Harry Potter}}

[[en:Harry Potter (character)]]
[[Kategoria:Harry Potter|Potter, Harry]]