Edytujesz „Henryk III Walezy”

{{sur|francuskiego króla|imię|Henryk}}

[[Plik:Henryk Walezy.jpg|thumb|Henio podczas imprezy elekcyjnej]]

'''Henryk Walezy''' (znany także jako: ''Henryk Król Malowany'', ''Henryk Panienka'', ''Henio Francuzik'') – syn Henryka II, ówczesnego [[król]]a [[Francja|Francji]], który nadał mu imiona Aleksander Edward, jednak nie mógł tego [[pamięć|zapamiętać]], więc gdy tylko synek poszedł do [[Bierzmowanie|bierzmowania]], Henryk postanowił, że od tego [[czas]]u nazwie go swoim imieniem, żeby w końcu nie zastanawiać się 30 minut – jak nazywa się ten [[dziecko|dzieciak]], który mówi do niego ''tato''.

Henryk II (ojczulek) dodał jeszcze numerek do jego imienia (tak dla formalności), bo miał jeszcze trzech braci. Mama chciała wszystkich obsadzić na tronie francuskim, jednak pomysł ten skazany był na niepowodzenie, i do koryta dorwał się tylko Karol IX. Zaradna mamusia miała jednak asa w rękawie: wysłała dzieciaka do Polski, by jak mówiła: pokazał tym jaskiniowcom ogień i został uznany za boga.

== Młodość ==

{{cytat|– Jestem '''Henryk, Walezy'''…<br>– Z bańki, królu złoty, z bańki!|}}

We Francji tamtego okresu nastąpiła wielka [[wojna]] na rynku [[muzyka|muzycznym]], pojawił się nowy zespół – Hugenoci. Mieli oni zupełnie odmienny [[styl]] od panującego wtedy w [[państwo|kraju]], więc momentalnie wspięli się na szczyty list przebojów. Nie podobało się to większości innych [[artysta|artystów]]. [[Rynek]] podzielił się na zwolenników ''hugenotowego'' brzmienia i starszych [[rytm]]ów. Spowodowało to wiele zamieszania. [[Okres]] największych wojen między tymi grupami nazwano ''II wojną z hugenotami''.

Jako, że '''Henryk''' z zamiłowania był [[muzyk]]iem [[metal (muzyka)|heavy]]-[[death metal|death]]-[[pop (muzyka)|popowym]], również i on postanowił zdetronizować Hugentów.

We Francji grał zwykle w zespołach bardzo [[underground]]owych, aczkolwiek dzięki temu zdobywał doświadczenie, tak pomocne w późniejszym okresie.

== Panowanie ==

Swego czasu obrany został omyłkowo [[król]]em Polski podczas pierwszej ''Wolnej Elekcji'', nie przeszkodziło mu to jednak w dalszym spełnianiu marzeń artystycznych, one to także przyczyniły się do jego koronacji. Planując bowiem trasę [[koncert]]ową, uległ sugestiom matki, która nadal chciała obsadzić synalka na [[tron]]ie. Wiedziała ona o bezkrólewiu w Polsce, więc chyłkiem i tyłkiem wysłała swojego synusia do tegoż kraju. Musiała użyć podstępu, gdyż Henryk sam się niechętnie do tego garnął.

Koncert miał odbyć się na przełomie [[kwiecień|kwietnia]] i [[maj]]a [[1573]] roku, na prawym brzegu [[Wisła|Wisły]], naprzeciw [[Warszawa|Warszawy]], pod wsią Kamień, która obecnie stanowi część stolicy. Henryk nie wiedział, że imprezka, to właśnie wolna elekcja i nie patrząc co podpisuje, zgłosił swoją kandydaturę, bo myślał że to jest wolna [[erekcja]]. Próbując się tłumaczyć, twierdził, iż myślał, że to była umowa przed występem czy coś. Wypadek ten przyczynił się do powstania powiedzenia: ''Czytaj co podpisujesz, albo nie koncertujesz''.

Oprócz niego, w wolnej elekcji wzięli udział m.in. arcyksiążę Ernest Habsburg, [[car]] [[Iwan IV Groźny]] i [[Jan III Waza]]. [[5 kwietnia]] [[1573]] roku odbyło się głosowanie nad pretendentami do tronu. Wygranym był, wielce zdziwiony tym, Henryk III Walezy, dla którego oznaczało to koniec wymarzonej kariery muzycznej.

No co jak co, ale [[gość]] o [[polityka|polityce]] mało wiedział. Miał zaledwie 23 lata, a tu krajem każą dowodzić. Ogólnie to zdał się na doradców, powołał pełno [[człowiek|ludzi]], aby wszystkie sprawy załatwiali za niego, gdy on będzie przymierzał nowe ciuszki i błyskotki. Szczególnym utrudnieniem była dla niego nieznajomość [[język polski|języka polskiego]], która sprawiała, że panowanie nad krajem było stosunkowo trudnawe…

== Run, Henryk, run! ==

Henryk nie wytrzymał presji, szczególnie, że Polacy chcieli go zmałżenić ze starszą o 30 lat [[kobieta|panienką]] – Anną Jagiellonką. Ciągle odwlekał zaślubiny, obawiając się nie tylko starszej kobiety w [[łóżko|łożu]], lecz także tego, że będzie miała ona ładniejsze suknie. Tak czy siak, po tym jak zasłyszał o [[śmierć|śmierci]] [[brat]]a – Karola IX, postanowił wymknąć się do Francji chyłkiem i tyłkiem.

Jednak odwalił lipę, bowiem zauważono, że [[mężczyzna|facet]] zniknął. Prawdopodobnie odnaleziono go po zapachu [[perfumy|perfum]], który pozostawał za nim i unosił się nad łąkami i [[pole|polami]] na przestrzeni kilkunastu [[kilometr]]ów. Wcisnął kit, że on tak tylko żeby odwiedzić kraj i wróci za jakiś [[czas]].

I jak zniknął, tak zniknął, miał wrócić po paru miesiącach, jednak nie wrócił wcale. W Polsce wreszcie się zorientowano, że wybrano na króla nieodpowiednią [[osoba|osobę]] i postanowiono dokonać jeszcze jednego wyboru.

== Inne ==

Obecnie trzeba się o Henryku uczyć w [[szkoła|szkole]], ale nikt nie wie po co, skoro nic nie zrobił. Jedyną z niewielu ważniejszych [[rzecz]]y było kradzież wucetów z [[Wawel]]u i wprowadzenie owych do pałacu królewskiego w [[Paryż]]u.

Gdy Walezy rezydował na Wawelu, nie mógł wyjść z podziwu, gdy zobaczył cudo inżynierii hydraulicznej, jakim były [[toaleta|sedesy]], założone przez [[polski elektryk|polskich elektryków]]. Postanowił wykraść [[plan]]y wychodków i upowszechnić je we Francji, zmniejszając tym samym współczynnik barbarzyństwa w tym kraju. Tak pokochał kible z polskiego przepisu, iż gdy wreszcie udało się mu zainstalować jeden we Francji, tak się zasiedział, że czekający w kolejce dworzanin się zdenerwował, wtargnął do toalety i biedaczka zasztyletował.

Sypiał z mężczyznami, a ponoć nawet z kobietami (dziwne, jak na takiego artystę).

== Zobacz też ==

* [[Iwan IV Groźny]]

* [[Stefan Batory]]

* [[Zygmunt III Waza]]

{{Władcy Polski}}

{{stopka}}

[[Kategoria:Nowożytność w Polsce]]

[[Kategoria:Władcy Polski]]

[[Kategoria:Władcy Francji]]