Edytujesz „Henryk III Walezy”

{{worek}}

[[grafika:Henryk_Walezy.jpg|thumb|Henio podczas imprezy elekcyjnej]]

'''Henryk Walezy''' (znany także jako: ''Henryk Król Malowany'', ''Henryk Panienka'', ''Henio Francuzik'') – był synem Henryka II ówczesnego [[król]]a [[Francja|Francji]], który nadał mu imiona Aleksander Edward, jednak nie mógł tego [[pamięć|zapamiętać]], więc gdy tylko synek poszedł do [[bierzmowanie|bierzmowania]], Henryk postanowił, że od tego [[czas]]u nazwie go swoim imieniem, żeby w końcu nie zastanawiać się 30 minut - jak nazywa się ten [[dziecko|dzieciak]], który mówi do niego ''[[Ojciec|tato]]''.

'''Henryk III''' ([[Ojciec|ojczulek]] dodał jeszcze [[numer]]ek do jego imienia, tak dla formalności) miał jeszcze 3 [[brat|braci]].

[[Matka|Mama]] chciała wszystkich obsadzić na [[tron]]ie francuskim, jednak [[pomysł]] ten skazany był na niepowodzenie i do [[koryto|koryta]] dorwał się tylko Karol IX. Zaradna mamusia miała jednak [[as]]a w [[rękaw]]ie: wysłała dzieciaka do [[Polska|Polski]], by jak mówiła: pokazał tym jaskiniowcom [[ogień]] i został uznany za boga .

==Młodość==

<code>''– Jestem '''Henryk, Walezy'''...<br>– Z bańki, królu złoty, z bańki!''</code>

We [[Francja|Francji]] tamtego [[okres]]u nastąpiła wielka [[wojna]] na rynku [[myzyka|muzycznym]], pojawił się nowy zespół – Hugenoci.

Mieli zupełnie odmienny [[styl]] od panującego wtedy w [[kraj]]u, więc momentalnie wspięli się na szczyty [[lita przebojów|list przebojów]]. Nie podobało się to większości innych [[artysta|artystów]]. [[Rynek]] podzielił się na [[zwolennik]]ów hugenotowego brzmienia i starszych [[rytm]]ów. Spowodowało to wiele zamieszania. [[Okres]] największych wojen między tymi grupami nazwano II wojną z hugenotami.<br>

Jako, że '''Henryk''' z zamiłowania był [[muzyk]]iem heavy-death-[[pop]]owym, również i on postanowił zdetronizować Hugentów.

We Francji grał zwykle w zespołach bardzo undergroundowych, aczkolwiek dzięki temu zdobywał doświadczenie, tak pomocne w późniejszym okresie.

==Panowanie==

Swego czasu obrany został omyłkowo [[król]]em Polski podczas pierwszej [[Wolna Elekcja|Wolnej Elekcji]], nie przeszkodziło mu to jednak w dalszym spełnianiu [[marzenia|marzeń]] artystycznych, one to także przyczyniły się do jego koronacji. Planując bowiem trasę [[koncert]]ową, uległ sugestiom matki, która nadal chciała obsadzić synalka na [[tron]]ie.

Wiedziała o bezkrólewiu w Polsce, więc chyłkiem i tyłkiem wysłała swojego dzieciaka do tegoż kraju. Musiała użyć [[podstęp]]u, gdyż '''Henryk''' niechętnie sam by się do tego garnął.

[[Koncert]] miał odbyć się na przełomie [[kwiecień|kwietnia]] i [[maj]]a [[1573]] r. na prawym [[brzeg]]u [[Wisła|Wisły]], naprzeciw [[Warszawa|Warszawy]], pod [[wieś|wsią]] [[Kamień]], która obecnie stanowi część stolicy. Henryk nie wiedział, że [[imprezka]], to właśnie [[wolna elekcja]] i nie patrząc co podpisuje, zgłosił swoją [[kandydat|kandydaturę]]. Próbując się tłumaczyć, twierdził, iż myślał, że to była [[umowa]] przed [[występ]]em czy coś. [[Wypadek]] ten przyczynił się do powstania powiedzenia: ''Czytaj co podpisujesz, albo nie koncertujesz.''

Oprócz niego, w wolnej elekcji wzięli udział m.in. arcyksiążę [[Ernest Habsburg]], [[car]] [[Iwan IV Groźny]] i [[Jan III Waza]].

5 kwietnia [[1573]] r. odbyło się głosowanie nad pretendentami do [[tron]]u. Wygranym był, wielce zdziwiony tym, Henryk III Walezy, dla którego oznaczało to koniec wymarzonej kariery muzycznej.

No co jak co, ale [[gość]] o [[polityka|polityce]] mało wiedział. Miał zaledwie 23 lata, a tu [[kraj]]em każą dowodzić. Ogólnie to zdał się na [[doradca|doradców]], powołał pełno [[człowiek|ludzi]], aby wszystkie sprawy załatwiali za niego, gdy on będzie przymierzał nowe ciuszki i błyskotki.

Szczególnym utrudnieniem była dla niego nieznajomość [[język polski|języka polskiego]], która sprawiała, że panowanie nad krajem było stosunkowo trudnawe...

==Run, Henryk, run!==

'''Henryk''' nie wytrzymał presji, szczególnie, że Polacy chcieli go zmałżenić ze starszą o 30 lat [[kobieta|panienką]] – [[Anna Jagielonka|Anną Jagiellonką]]. Ciągle odwlekał zaślubiny, obawiając się nie tylko starszej kobiety w [[łóżko|łożu]], lecz także tego, że będzie miała ona ładniejsze [[suknia|suknie]]. Tak czy siak, po tym jak zasłyszał o [[śmierć|śmierci]] [[brat]]a – Karola IX, postanowił wymknąć się do Francji chyłkiem i tyłkiem.

Jednak odwalił [[lipa|lipę]], bowiem zauważono, że [[mężczyzna|facet]] zniknął. Prawdopodobnie odnaleziono go po zapachu [[perfumy|perfum]], który pozostawał za nim i unosił się nad [[łąki|łąkami]] i [[pole|polami]] na przestrzeni kilkunastu [[kilometr]]ów.

Wcisnął [[kit]], że on tak tylko żeby odwiedzić kraj i wróci za jakiś [[czas]].

I jak zniknął, tak zniknął, miał wrócić po paru [[miesiąc]]ach, jednak nie wrócił wcale. W Polsce wreszcie się zorientowano, że wybrano na [[król]]a nieodpowiednią [[osoba|osobę]] i postanowiono dokonać jeszcze jednego wyboru.

==Inne==

Obecnie trzeba się o '''Henryku''' uczyć w [[szkoła|szkole]], ale nikt nie wie po co, skoro nic nie zrobił.

Jedyną z niewielu ważniejszych [[rzecz]]y było zgapienie wucetów z Wawelu i wprowadzenie takich do [[pałac]]u [[król]]ewskiego w [[Paryż]]u.

Gdy Walezy rezydował na [[Wawel]]u, nie mógł wyjść z podziwu, gdy zobaczył cudo inżynierii hydraulicznej, jakim były [[sedes]]y, założone przez [[polski elektryk|polskich elektryków]]. Postanowił wykraść [[plan]]y wychodków i upowszechnić je we [[Francja|Francji]], zmniejszając tym współczynnik barbarzyństwa w tym [[kraj]]u. Tak pokochał kible z polskiego przepisu, iż gdy wreszcie udało się mu zainstalować jeden we Francji, tak się zasiedział, że czekający w kolejce dworzanin się zdenerwował, wtargnął do toalety i biedaczka zasztyletował.

[[kategoria:Władcy Polski]]