Tekst źródłowy strony Henryk Zając

{{sur|polskiego tajnego współpracownika|imię|Henryk}}
'''Henryk Zając''' (pseud. ''Pralka'') – polski nieukowiec i czołowy specjalista pralkolog o światowej renomie, od [[1997]] roku dyrektor generalny Polskiego Instytutu Tuningu Pralek.

== Rys biograficzny ==
Henryk Zając przyszedł na świat [[18 listopada]] [[1959]] roku w [[Turońsk Dolny|Turońsku Dolnym]] jako nieślubny syn swojego ojca Stefana Zająca-Przepióry oraz cioci Walentyny. Kiedy miał 28 lat, ciocia Walentyna rozstała się ze swoją wieloletnią konkubiną Melanią, a Henryk trafił do babci [[Frańciszka|Franciszki]], która zajęła się dalszym wychowaniem dziecka, już wówczas przejawiającego duże zainteresowanie techniką. Henryka łączyła z babcią silna więź emocjonalna – w opublikowanych po latach wspomnieniach pisał o niej ''moja poczciwa stara Frania''.

== Osiągnięcia ==
Henryk Zając stworzył podwaliny współczesnej [[pralkologia|pralkologii]], dokonując przełomu w sposobie pojmowania świata przez widzów [[Polsat]]u. Udowodnił, że obracający się bęben pralki automatycznej w sprzyjających warunkach i przy odpowiednich parametrach (takich jak prędkość obrotu, pogoda oraz odległość od [[grzejnik]]a) umożliwia powstanie kamienia na bębnie i grzałce. Ponadto odegrał kluczową rolę w słynnej, tajnej [[Misja Rurofon|Misji Rurofon]].

== Życie prywatne ==
Prywatnie Henryk Zając jest ze Strzelców Opolskich ponadto jest zapalonym wąchaczem ciapków oraz kochankiem obywatelki [[Rosja|Rosji]] [[Marusia Skorupko|Marusi Skorupko]], którą poznał w czasie trwania Misji Rurofon. Mają dwoje dzieci, psa, katar sienny i dwudziestoletniego [[trabant]]a. Od 30 lat biedak naprawia pralki i montuje klimatyzacje.

[[Kategoria:Postacie fikcyjne]]
[[Kategoria:Kreacje reklamowe]]