Edytujesz „Imperium Lechitów”

{{medal}}
{{Warnpseudonauka}}
[[Plik:Polonarum-Imperium.jpg|thumb|210px|Zasięg Imperium Lechitów w III w. p.n.e.]]
[[Plik:Lech 111.PNG|thumb|210px|Lech I Wielki szukający zwierzęcia do godła]]
[[Plik:Leszek III.JPG|thumb|210px|Lech III Ariowit]]
[[Plik:PopielBis1581.jpg|thumb|210px|Popiel – ostatni wielki władca Imperium Lechitów, który przeżył zamach przeprowadzony przez Ryksę]]
[[Plik:Mieszko1.jpg|thumb|210px|Mieszko I – niszczyciel Imperium, zbrodniarz i zdrajca, założyciel zdradzieckiej dynastii Piastów oraz przodek Donalda Tuska]]
'''Imperium Lechitów''' – historyczne supermocarstwo istniejące w starożytności, rozciągające się do Łaby po Don oraz od Bałtyku po Morze Azowskie i Czarne. Największe mocarstwo w starożytności, podupadłe w średniowieczu, zniszczone przez Mieszka I – niemieckiego agenta i czeską marionetkę. Zostało odtworzone poprzez koronację [[Sanjaya z Lehii|Sanjayi]] na króla. Imperium nie miało stałej stolicy. Role te przypadły takim miastom jak: [[Gdańsk|Codanovia]], [[Kraków|Carodonum]], [[Szczecin|Szczyt]], [[Gniezno|Gniezdno]].

== Historia ==
Imperium Lechitów powstało ok. 1800 roku p.n.e. Pierwszym władcą państwa był&nbsp;Sarmata I, przybysz z Elamu (dzisiejszego [[Iran]]u) zamieszkujący tereny dzisiejszej [[Częstochowa|Częstochowy]]. W latach 1759-1729 p.n.e. rządził Kodan. Założył on miasto portowe Codanovia (dzisiejszy [[Gdańsk]]). Miasto wkrótce stało się stolicą.

W latach 1729-1679 p.n.e. władzę w kraju objął Lech I Wielki – patriarcha narodu Lechów, założyciel Imperium Lechickiego (znanego wśród Persów i Turków jako Lehistan). Największym jego sukcesem było stworzenie ''Comes militi'' – armii rycerzy, protoplastów szlachty i [[Żołnierze wyklęci|żołnierzy wyklętych]], która poruszała się na dwumetrowych koniach. Lech Wielki ustanowił też prawo, że kandydat na króla musi pochodzić z powszechnie szanowanego rodu szlacheckiego (z Lacha), czyli być rycerzem i mieć ukończone 25 lat. Po śmierci Lecha Wielkiego władzę objął Filan. Podbił on północne ziemię, które na jego cześć nazwano [[Finlandia|Finlandią]]. Po śmierci Filana władza przypadła jego synowi Aleksandrowi, który ustanowił [[wódka|wódkę]] narodowym alkoholem. Na cześć ojca trunek ten nazwał Finlandią. Około 1500 roku p.n.e. król Car I ustanowił nową stolicę – Carodonum, będący dzisiejszym [[Kraków|Krakowem]]. Pałac królewski mieścił się na terenach dzisiejszej dzielnicy Stradom. W 1482 roku p.n.e. władzę objął Szczyt, który wybudował gród niedaleko Morza Bałtyckiego – [[Szczecin]].

W 773 p.n.e. w Wielkopolsce powstało bogate miasto [[Biskupin]]. 20 lat później z miasta wyemigrowali dwaj bliźniacy, którzy zapragnęli założyć własne miasto. Po długiej podróży na Półwyspie Apenińskim stworzyli miasto Roma, będące idealną kopią Biskupina.

W IV wieku p.n.e. [[Aleksander Wielki]] skuszony żyznymi ziemiami oraz ogromnym wysłał do państwa swoich posłów, by ci ściągnęli z Lechitów trybut. Lechici poczuli się dotknięci i potraktowali posłów nieuprzejmie. Według relacji Wincentego Kadłubka ''najpierw przeto przedniejszym spomiędzy posłów żywcem połamano kości, po czym zdarte z ich ciał skóry wypchano częściowo najlichszą trawą morską i ten kruszec, ludzką skórę, lecz nieludzko odziany, odesłano''. Aleksander Wielki zdecydował się na zaatakowanie Lechitów. Udało mu się złupić [[Kraków]] i dzisiejszy Górny Śląsk. Sprytni Lechici dowodzeni przez króla Zagłobę I zdecydowali się na fortel – postawili atrapy wojowników, które zostały uznane przez wroga za armię lechicką. Gdy macedońskie wojsko zaatakowało atrapy i zorientowało się w oszustwo, to wojsko lechickie otoczyło armię i rozgromiło Macedończyków. Aleksander ledwo uszedł z życiem.

W latach 74-25 p.n.e. państwem rządził Lech III Ariowit. Władca ten w 53 roku p.n.e. pokonał legiony rzymskie dowodzone przez [[Juliusz Cezar|Juliusza Cezara]] pod Karrami (dzisiejsza [[Syria]]). Wojska Lechitów i Partów zabiły 20 tys. Rzymian. Po klęsce Juliusz Cezar oddał hołd Lechowi III oraz zaproponował władcy ożenek ze swoją starszą siostrą Julią. Król przystał na propozycję. Z tego związku urodził się Awiłło Leszek.

W 14 roku n.e. Imperium Lechitów rozpoczęło program lotów kosmicznych. Kraj kupował kwarc od zaprzyjaźnionego narodu irańskiego, który był niezbędnym składnikiem do produkcji mikroprocesorów sterujących rakietami i sondami. W 26 roku mieszkaniec Codanovii Jan Twardowski poleciał na Księżyc. Loty na Marsa trzeba było wstrzymać przez lobbing chrześcijańskich grup wywrotowych. Po wielu latach chrześcijańscy zbrodniarze zatuszowali wszystkie ślady genialności Lechitów.

W V wieku n.e. na ziemiach [[Rosja|ruskich]] narodziła się nowa religia – zreformowany kościół katolicki ([[prawosławie]]). Duchowni prawosławni cechowali się łagodnością, cnotą i mądrością, propagowali dialog religijny pomiędzy prawosławiem a wyznawcami Światowida oraz wspierali państwo i króla. Król Andrzej I zafascynowany nową religią przyjął chrzest w [[Moskwa|Moskwie]] zaznaczając jednocześnie, że każda religia może swobodnie działać na terenie Imperium Lechitów. Jednocześnie na skutek nauk wywodzących się z [[Ewangelia|Ewangelii]] król zdecydował się na uznanie niepodległości narodów. Blask Imperium zgasł, ale okrojone Państwo Lechitów (rozciągające się od Odry do Bugu) stanowiło największą siłę gospodarczą na świecie.

Konflikt pomiędzy ekumenicznymi religiami Imperium Lechickiego i Wielkiego Kosmosu a kościołem katolickim sprawił, iż papieże zlecali mordowanie władców. I tak berlińska terrorystka Ryksa miała w 840 roku zamordować monarchę [[Popiel]]a. Ryksie udało się jednak zamordować dwudziestu [[stryj]]ów Popiela, zadając tym samym cios elitom politycznym Lechii. Popiel jednak uszedł życiem, uratowany przez znachora z Gniezna. Na jego cześć przeniesiono stolicę do Gniezna.

Panujący w latach 948–966 [[Mieszko I]] przyjął chrzest prawowierny w szczecińskiej cerkwi. Na cześć tego wydarzenia stolicę przeniesiono do [[Szczecin|Szczytu]]. Niestety przyjął potem chrzest katolicki układając się z Czechami, którzy dwa wieki wcześniej wywołali wojnę domową, po której uzyskali niepodległość. Gniezno odzyskało w ten sposób tytuł stolicy, zaś zdrada państwa na rzecz układu z wrogiem skończyła się wymuszoną abdykacją Mieszka I, który utracił koronę. Chrzest w obrzędzie katolickim w 966 roku uznaje się za koniec Imperium Lechickiego i początek Polski. Upadek państwa za Mieszka I spowodował, iż niektórzy mieszkańcy państwa uciekli na zachód, by tam móc porywać kobiety, grabić, palić, mordować oraz zabierać złote monety. Niemniej Polska odziedziczyła tradycję lechicką, którą kontynuowali kolejni władcy wywodzący się z rodu lechickiego. Ostatnim władcą z rodu Lechów był [[Kazimierz Wielki]], który wraz z jego ojcem, [[Władysław Łokietek|Władysławem Łokietkiem]] odbudowali imperium, ale na modłę zachodnią.

Wraz z kolejnymi latami przedstawiciele kościoła rzymskokatolickiego i państwa niemieckiego systematycznie fałszowali dokumenty historyczne, zacierając ślady po Imperium Lechitów. Duży w niej udział mieli zdradzieccy królowie, potomkowie Piasta i katoliczki Rzepichy, która według tradycji miała skazić ród złą krwią katolickich reptilian z wnętrza [[Płaska Ziemia|płaskiej Ziemi]].

Imperium zostało częściowo odtworzone dzięki koronacji Sanjayi na króla Lehji, jednak wciąż działający agenci, tacy jak Skaj-Fan, skutecznie utajniają informacje na temat nowego władcy Imperium.

== Ustrój polityczny ==
Władzę w kraju sprawował król, reprezentujący państwo. Od początku istnienia państwa, ustrój polityczny opierał się na demokracji –&nbsp;wszyscy mieszkańcy brali udział w wyborach, a król miał za zadanie reprezentować kraj. Jak widać, monarchia w Imperium Lechitów wyglądała zupełnie inaczej niż w sąsiednich państwach, w których królowie tworzyli totalitarne reżimy. Oczywiste jest, że mieszkańcy mogli wybierać króla czy głównego wodza wyprawy krzyżowej – wojewody. Współcześni historycy uważają, że ówczesna struktura organizacyjna była pierwszą wolną demokracją bezpośrednią na świecie, która objęła wszystkich mieszkańców.

== Religia ==
Przez wiele tysięcy lat Lechici wyznawali religie opierające się częściowo na obecnych ruchach [[new age]]. Lechici wyznawali wartości kosmiczne, gdzie człowiek był swobodną, wolną cząstką Wielkiego Kosmosu–Matki, a nie przedmiotem ucisku i wyzysku. Ważniejszymi bóstwami byli: Lela, Polela, Łada, Pochwista, Jesze, Nija i [[Rosjanie|wódkonuj]].

W okolicach 7 roku p.n.e. narodził&nbsp;się [[Jezus Chrystus]]. Jego nauki dotarły w V wieku do Polski, jednak spaczenie nauk Chrystusa przez ówczesnych papieży sprawiły, iż w państwie powstało prawosławie, będące zreformowanym kościołem katolickim. Niestety kościół ten odrzucił swoje nauki i na skutek wielkiej schizmy przyjął nowe dogmaty podczas spotkania popów w 1054 roku.

== Badania historyczne ==
Pierwszą kroniką prezentują historię Państwa Lechitów była ''Kronika polska przez Prokosza w wieku X napisana''. Kolejne opisy państwa znalazły się w kronice Wincentego Kadłubka. Ogromne badania nad Imperium Lechitów organizowali Sarmaci oraz twórcy [[Romantyzm|romantyczni]]. Ci drudzy wydali drukiem ''Kronikę Prokosza'' wraz z komentarzami Juliana Ursyna Niemcewicza – znanego historyka żyjącego w XVIII wieku. Niestety Austriak Joachim Lelewel (nie reprezentujący polskich interesów) zasiał niepewność wśród Polaków, uważając, iż kronika jest fałszywką pochodzącą z 1764 roku. Współczesne badania zweryfikowały oskarżenia Lelewela, które okazały się bezpodstawne. Jak się okazało, kronika pochodzi z końca X wieku. Po jej spisaniu księga trafiła do Ottona III – największego przyjaciela [[Bolesław Chrobry|Bolesława Chrobrego]]. W 1764 roku magnat Przybysław Dyjamentowski kupił księgę od pruskiego rządu, w zamian za wybranie [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Poniatowskiego]] (rosyjskiego pachołka, będącego pożytecznym idiotą dla Prus) w wolnej elekcji.

== Badania genetyczne ==
Odkrycie istnienia Wielkiej Lechii stało się możliwe dzięki odkryciu prof. A. Kowalskiego iż wszyscy Lechici charakteryzowali się haplogrupą R1A1 i nie mieszali absolutnie z innymi ludami. Dodatkowo współcześni lechiccy naukowcy dowiedli, iż DNA Lechitów oprócz kodu genetycznego było też nośnikiem ich języka (polskiego) i kultury (słowiańskiej), dzięki czemu łatwo udowodnić nieprzerwaną ciągłość ich rodu poprzez wieki.

== ''Lech'' w językach obcych i współczesnej wersji języka polskiego ==
* W [[Język węgierski|języku węgierskim]] słowo Polak brzmi ''Lengyel''. Nazwa ta pochodzi od słów ''Lech'' i ''Angyel'', czyli Pan i Anioł. Nazwa Polski (''Lengyelorszag'') tłumaczy się jako ''Państwo Panów Aniołów''.
* Po [[Język arabski|arabsku]] natomiast słowo Lah ma dodany przedrostek określony Al i stąd wziął się słynny [[Allah]], co znaczy dosłownie ''Bóg właściwy''. Nazwa państwa po arabsku brzmiała Lahestan, czyli ''Kraj Boga''.
* Wariację z arabskiego przyjęli także [[Żyd]]zi, którzy przekształcili słowo ''Lech'' na ''Lah'', a potem ''Jah''. Od nazwy mieszkańca Imperium Lechitów wywodzi się słowo Jahwe – ''Bóg''.
* Podczas wojny z Aleksander Wielkim powstało znane przysłowie ''Strachy na Lachy'', który ma symbolizować odwagę Lachów, którzy wchodzili na głowy wyimaginowanym strachom. Powiedzenie żyje do dzisiaj.
* Słowo Leszka (oznaczające mieszkankę Imperium Lechitów) wyewoluowało w języku polskim do ''loszka'', czyli określenia ładnej kobiety.
* Dość popularna teoria mówi, że Lech I Wielki do dziś żyje, ukrywając się pod imieniem [[Lech Wałęsa]], pod jakim to między innymi wynalazł koło czy obalił komunizm.

== Zobacz też ==
* [[Płaska Ziemia]]
* [[Ruch antyszczepionkowy]]
* [[Sanjaya z Lehii]]

{{Europa}}
{{Pseudonauka}}
{{stopka}}
[[Kategoria:Starożytność]]
[[Kategoria:Średniowiecze w Polsce]]
[[Kategoria:Dawne państwa]]
[[Kategoria:Pseudonauka]]