Edytujesz „Imperium Lechitów”

{{WEdycji|SirStaniak}}

{{Dogma}}

{{Państwo infobox

|symbol = Kolovrat (Коловрат) Swastika (Свастика) - Rodnovery.svg

|symbol nazwa = Godło Imperium Lechitów. [[Adolf Hitler|Adolf]], ty złodzieju!

|państwo = Imperium Lechitów

|stolica = [[Gniezno]], później [[Kraków|Carodom]], potem [[Szczecin|Szczyt]], następnie [[Poznań]], po czym Carodom, następnie [[Przemyśl]], a potem [[Kraków]], [[Wizymierz]], dalej [[Kruszwica]], i w końcu macierzyste Gniezno

|król = Pierwszy: [[Sarmata]]<br /> Ostatni: niby, [[Mieszko I|Miesio]], niby [[Kazimierz Wielki|Kazio]], niby [[Stanisław August Poniatowski|Stasio]]

|ustrój = [[Król|Monarchia]] Sarmacko - [[Szlachta|Szlachecko]] - Idealna

|język = [[Słowianie|słowiański]], lechicki i inne

|powierzchnia = A c{{cenzura3}}j wie

|ludność = Lechici, [[Człowiek|ludzie]]

|religia = [[Pradawni bogowie]] [[Król Julian|Króla Juliana]]

|waluta = <del>Ludzie</del>

}}

{{cytat|'''Imperium Lechitów''' było największym państwem świata, utrzymującym kontakty z kosmitami i siłami nadprzyrodzonymi.|Prawdziwy [[Polacy|Polak]] i [[patriota]] o starożytnej [[Polska|Polsce]]}}

{{cytat|'''Imperium Lechitów''' to stek bzdur.|Ignorant o '''Lechii'''}}

{{cytat|'''Wielka Lechia'''? A co to takiego?|Twój nauczyciel historii o '''Imperium Lechitów'''}}

'''Imperium Lechitów''' (znane też jako '''Wielka Lechia''', '''Lechistan''', lub '''Lehestan''') – historyczne supermocarstwo istniejące w starożytności, rozciągające się do Łaby po Don oraz od Bałtyku po Morze Azowskie i Czarne. Największe mocarstwo w starożytności, podupadłe w średniowieczu, zniszczone przez Mieszka I – niemieckiego agenta i czeską marionetkę. Imperium nie miało stałej stolicy.

Imperium Lechitów istniało od czasów starożytnych, a więc w ciul długo. Niestety, [[Moherowe berety|ktoś]] zdołał zniszczyć kroniki, opisujące panowania niektórych królów, lecz historycy dotarli do źródeł, przedstawiających największych władców Wielkiej Lechii.

=== Król Sarmata ===

[[Plik:Bundesarchiv Bild 102-13774, Adolf Hitler.jpg|thumb|150px|Adolf Hitler był znanym Aryjczykiem i być może Sarmatą]]

Pierwszym władcą Lechii był Sarmata I, przybysz z Elamu (dzisiejszego [[Iran]]u) zamieszkujący tereny dzisiejszej [[Częstochowa|Częstochowy]]. Około 1800 r. p.n.e. założył swoje państwo – przyszłe Imperium Lechitów. Co ciekawe, był czystej krwi [[Nazista|Aryjczykiem]]. Został on na długo zapamiętany, od jego imienia nazwano Morze Sarmackie i Ocean Sarmacki (niestety jakiś idiota zmienił ich nazwy na [[Morze Bałtyckie]] i [[Morze Północne]]).

=== Król <del>Kodak</del> Kodan ===

[[Plik:KodakDanzig.jpg|thumb|210px|Pamiątka po Kodanie w Gdańsku]]

W latach 1759-1729 p.n.e. rządził król Kodan. Założył on miasto portowe Kodan (później znane jako Codanovia i <del>Danzig</del> [[Gdańsk]]). Miasto wkrótce stało się stolicą. Niektórzy naukowcy posuwają się do stwierdzenia, że król Kodan przyczynił się do rozwoju fotografii, którą w średniowieczu uznano za herezję. Na jego cześć powstała firma Kodak.

=== Król Lech I Wielki ===

[[Plik:Lech Premium (2).jpg|thumb|170px|Piwo jest spożywane w Polsce od niemal 4 tysięcy lat]]

[[Plik:Wojownik lechii.jpg|thumb|240px|Starożytny husarz Lecha Wielkiego na dinozaurze]]

W latach 1729-1679 p.n.e. władzę w kraju objął Lech I Wielki – patriarcha narodu Lechów, założyciel Imperium Lechickiego (znanego wśród Persów i Turków jako Lehistan). Największym jego sukcesem było stworzenie ''Comes militi'' – armii rycerzy, protoplastów szlachty i [[Żołnierze wyklęci|żołnierzy wyklętych]], która poruszała się na dinozaurach, które schowały się pod ziemią i przeżyły tak do czasów powstania państwa. Lech Wielki ustanowił też prawo, że kandydat na króla musi pochodzić z powszechnie szanowanego rodu szlacheckiego (z Lacha), czyli być rycerzem i mieć ukończone 25 lat. Ponadto ustanowił [[Piwo|piwo]] narodowym alkoholem, o czym nie wie większość dzisiejszych jego konsumentów.

=== Od Filana do Wandala ===

Po śmierci Lecha Wielkiego władzę objął Filan. Podbił on północne ziemię, które na jego cześć nazwano [[Finlandia|Finlandią]]. Po śmierci Filana władza przypadła jego synowi Aleksandrowi, który ustanowił [[wódka|wódkę]] narodowym alkoholem. Na cześć ojca trunek ten nazwał Finlandią. Tradycja picia tego napoju przetrwała wśród [[Aleksander Kwaśniewski|Aleksandrów]] po dziś dzień. Około 1500 roku p.n.e. król Car I ustanowił nową stolicę – Carodonum, będący dzisiejszym [[Kraków|Krakowem]]. Pałac królewski mieścił się na terenach dzisiejszej dzielnicy Stradom. W 1482 roku p.n.e. władzę objął Szczyt, który wybudował gród niedaleko Morza Bałtyckiego – [[Szczecin]]. Niestety, nie mamy informacji na temat królów Lechii następnych dwóch wieków. Następnymi znanymi nam władcami są: Alan II (a więc musiał być i Alan I) i Wandal.

=== Król Lech II <del>Tomasz</del> Lis ===

W IV wieku p.n.e. [[Aleksander Wielki]] skuszony żyznymi ziemiami oraz ogromnym wysłał do państwa swoich posłów, by ci ściągnęli z Lechitów trybut. Lechici poczuli się dotknięci i potraktowali posłów [[Śmierć|nieuprzejmie]]. Według relacji Wincentego Kadłubka ''najpierw przeto przedniejszym spomiędzy posłów żywcem połamano kości, po czym zdarte z ich ciał skóry wypchano częściowo najlichszą trawą morską i ten kruszec, ludzką skórę, lecz nieludzko odziany, odesłano''. Aleksander Wielki zdecydował się na zaatakowanie Lechitów. Udało mu się złupić [[Kraków]] i dzisiejszy Górny Śląsk. Sprytni Lechici dowodzeni przez króla Lecha II wycinali sady, zabijali bydło i budowali tamy, by zmienić bieg rzeki (już wiemy, dlaczego Morze Aralskie wysycha), aż w końcu zdecydowali się na fortel – postawili atrapy wojowników, które zostały uznane przez wroga za armię lechicką. Gdy macedońskie wojsko zaatakowało atrapy i zorientowało się w oszustwo, to wojsko lechickie otoczyło armię i rozgromiło Macedończyków. Aleksander uszedł z życiem.

Po nim panowali Polach, Lisz, Posnan (założyciel [[Poznań|Poznania]]), Lublin, Lubusz i Sandomir.

=== Król Lech III Ariowit ===

W latach 74-25 p.n.e. państwem rządził Lech III Ariowit. Władca ten toczył wiele batalii z [[Juliusz Cezar|Juliuszem Cezarem]] o Galię, jednak dzięki spiskom i zamachom Asterixa i Obelixa zdołał ją utrzymać tylko na 14 lat. W 59 roku p.n.e. pokonał legiony rzymskie dowodzone przez Juliusza pod Karrami (dzisiejsza [[Syria]]). Wojska Lechitów i Partów zabiły 20 tysięcy Rzymian. Po tej już trzeciej przegranej, Cezar poprosił o pokój, oferując swoją siostrę Julię za żonę. Król przystał na propozycję i został uznany przez senat przyjacielem Rzymu. W posagu otrzymał Bawarię, dlatego też tamtejsze miasto Vindelicum (dzisiejszy Augsburg) był nazywany miastem Lecha. Ze związku Ariowita i Julii narodził się Awiłło Leszek.

Niestety Juliusz Cezar musiał bardzo wiele pić, bo nie raczył wspomnieć o tym w swoich pamiętnikach.

=== Król Leszek IV Uznany ===

Po śmierci Juliusza Cezara, Rzymianie rościli sobie pretensje do Bawarii, co stanowiło nie lada wyzwanie dla syna Lecha III. I tak oto [[Oktawian August]] wysłał w 9 r. n.e. legiony rzymskie, by zajęły miasto Lecha – Vindelicum. Żołnierze cesarscy ponieśli sromotną klęskę, a niejaki Arminiusz zdobył rzymski sztandar z orłem białym, który to uwiecznił słowiańskie zwycięstwo, stając się symbolem Imperium. Niestety w 12 r. n.e. Oktawian August zdobył miasto Lecha, jednak do dziś możemy znaleźć w nim pamiątki po panowaniu Lechitów. Historycy odnaleźli nawet marmurową płytę z I w. ufundowaną przez cesarza: ''Na pożegnanie, Awiłłowi Leszkowi, Tyberiusz Klaudiusz, grób ten z czterema framugami, na osiem urn popielnych, jeszcze za życia jemu jedynie dla zaszczytu, na zupełną własność oddał''.

Po śmierci Leszka IV nastały rządy Wisława I (od niego nazwano rzekę Wandalę [[Wisła|Wisłą]]), Witosława, Alaryka I, Dieteryka, Teneryka oraz Heldwiryka. Niestety, ich dokładne życiorysy zostały wyrwane z Kroniki Prokosza.

[[Plik:Słowiański vader.jpg|thumb|220px|Kosmici byli żywo zainteresowani kulturą słowiańską (na zdjęciu ambasador przyjaznego Imperium Galaktycznego)]]

=== Od Wizymira Budowniczego do Radogoszcza II ===

W latach 292–340 panował król Wizymir Budowniczy. Walczył z Gotami, Szwedami i Duńczykami – zdobył i zajął Jutlandię. W jednej z bitew wziął do niewoli syna księcia Jarmaryka oraz córki króla duńskiego Sywarda I. W roku 340 założył miasto Bukowiec (dzisiejsza Lubeka) oraz rozbudował i nazwał miasto Wizymierz (dzisiejszy Wismar). Rozbudował także starożytny Kodan, wybudował w nim port i skład kupiecki na cały wschodni region. Za czasów Króla Mieczysława (340-386) nastał powszechny dobrobyt. Ludności zaczęło [[Seks|przybywać]], toteż rolnicy nie nadążali z dostawami żywności. Część Słowian przeniosła się na tereny dzisiejszej [[Francja|Francji]] i [[Hiszpania|Hiszpanii]] gdzie założyli swoje słowiańskie królestwa. Następcą Mieczysława był niejaki Radogoszcz – zadeklarowany wróg chrześcijaństwa i [[Antysemityzm|antysemita]]. Zorganizował wielką wyprawę na Italię. W następnych latach Słowianie kilkukrotnie plądrowali stolicę Cesarstwa. Dzięki jego machinacjom, Witosław II doprowadził do rozpadu Rzymu na część wschodnią i zachodnią. Niestety nie zdołał ukończyć swojego dzieła, bo został pojmany i zabity podczas oblężenia Florencji w 406 r. Później Wielką Lechię rozwijali: Corsico, Wisław II, Alaryk II i Alberyk II. Za panowania Jana I (526–566) i Radogoszcza II (566–613) Imperium Lechitów osiągnęło swój szczyt rozwoju militarnego i terytorialnego.

W V wieku n.e. narodziła się nowa religia – zreformowany kościół katolicki (prawosławie). Duchowni prawosławni cechowali się łagodnością, propagowali dialog religijny pomiędzy prawosławiem a wyznawcami Światowida oraz wspierali państwo. Król Andrzej I zafascynowany nową religią przyjął chrzest zaznaczając jednocześnie, że każda religia może swobodnie działać na terenie Imperium Lechitów. Jednocześnie na skutek nauk wywodzących się z Ewangelii król zdecydował się na uznanie niepodległości narodów. Blask Imperium zgasł, ale okrojone Państwo Lechitów (rozciągające się od Odry do Bugu) stanowiło największą siłę gospodarczą na świecie.

Konflikt pomiędzy ekumenicznymi religiami Imperium Lechickiego i Wielki Kosmos a kościołem katolickim sprawił, iż papieże zlecali mordowanie władców. I tak berlińska terrorystka Ryksa miała w 840 roku zamordować monarchę Popiela. Ryksie udało się jednak zamordować dwudziestu stryjów Popiela, zadając tym samym cios elitom politycznym Lechii. Popiel jednak uszedł życiem, uratowany przez znachora z Gniezna. Na jego cześć przeniesiono stolicę do Gniezna.

[[Plik:Polonarum-Imperium.jpg|thumb|210px|Zasięg Imperium Lechitów w III w. p.n.e. Dokładność linii brzegowej dowodzi, że starożytna Polska stała na bardzo zaawansowanym poziomie]]

[[Plik:Mieszko1.jpg|thumb|210px|Mieszko I – niszczyciel Imperium, zbrodniarz i zdrajca]]

Panujący w latach 948-966 [[Mieszko I]] przyjął chrzest w szczecińskiej cerkwi. Na cześć tego wydarzenia stolicę przeniesiono do Szczecina. Niestety przyjął potem chrzest katolicki układając się z Czechami, który dwa wieki wcześniej wywołali wojnę domową, po której uzyskali niepodległość. Gniezno odzyskało w ten sposób tytuł stolicy, zaś zdrada państwa na rzecz układu z wrogiem skończyła się wymuszoną abdykacją Mieszka I, który utracił koronę. Chrzest w obrzędzie katolickim w 966 roku uznaje się za koniec Imperium Lechickiego i początek Polski. Upadek państwa przez Mieszka I spowodował, iż niektórzy mieszkańcy państwa uciekli na zachód, by tam móc porywać kobiety, grabić oraz zabierać złote monety. Nie mniej Polska odziedziczyła tradycję lechicką, którą kontynuowali kolejni władcy wywodzący się z rodu lechickiego. Ostatnim władcą z rodu Lechów był [[Kazimierz Wielki]], który wraz z jego ojcem, [[Władysław Łokietek|Władysławem Łokietkiem]] odbudowali imperium, ale na modłę zachodnią.

Wraz z kolejnymi latami przedstawiciele kościoła rzymskokatolickiego systematycznie fałszowali dokumenty historyczne, zacierając ślady po Imperium Lechitów. Duży w niej udział mieli zdradzieccy królowie, potomkowie Piasta i katoliczki Rzepichy, która według tradycji miała skazić ród złą krwią.

Władzę w kraju sprawował król, reprezentujący państwo. Od początku istnienia państwa, ustrój polityczny opierał się na demokracji – wszyscy mieszkańcy brali udział w wyborach, a król miał za zadanie reprezentować kraj. Jak widać, monarchia w Imperium Lechitów wyglądała zupełnie inaczej niż w sąsiednich państwach, w których królowie tworzyli totalitarne reżimy. Oczywiste jest, że mieszkańcy mogli wybierać króla czy głównego wodza wyprawy krzyżowej – wojewody. Współcześni historycy uważają, że ówczesna struktura organizacyjna była pierwszą wolną demokracją bezpośrednią na świecie, która objęła wszystkich mieszkańców.

W okolicach 7 roku p.n.e. narodził się [[Jezus Chrystus]]. Jego nauki dotarły V wieku do Polski, jednak spaczenie nauk Chrystusa przez ówczesnych papieży sprawiły, iż w państwie powstało prawosławie, będące zreformowanym kościołem katolickim. Niestety kościół ten odrzucił swoje nauki i na skutek wielkiej schizmy przyjął nowe dogmaty podczas spotkania popów w 1054 roku.

* Podczas wojny z Aleksander Wielkim powstało znane przysłowie ''Strachy na Lachy'', który ma symbolizować odwagę Lachów, którzy wchodzili na głowie wyimaginowanym strachom. Powiedzenie żyje do dzisiaj.

{{medal}}

{{spisek}}

[[Kategoria:Średniowiecze]]