Edytujesz „Instrumenty smyczkowe”

{{Osoba styl|tekst=Ten artykuł pisany je w stylu osoby (lub czego tam), której dotycy, jeno przeciętny [[Polak|Polok]] go powinien zrozumieć.}}

[[Grafika:Sebastian Karpiel-Bułecka, Festiwal Energii 2013 (2).jpg|thumb|250px|Ze skrzypkami je o tyle mniej ciekawo, ze ni mozno podcas gry pokazać [[Gest palca środkowego|faka]] albo [[mano Cornuta|rogaca]]]]

{{t}}rodzaj drzewnianych pudoł do grania, na których się ni brzdęko, ino się je [[smyczek|smyckiem]] smyra po wierzchu. Na całym świecie są znane od dawien dawna, lec w [[Europa|Europo]] to w [[Polska|Polsko]] jako pierwse je wynaleziono.

Najstarsi górole wiedzą, że pierwse złóbcoki pamiętają [[Piast]]ów, a historia ich powstania jest niesłychano dziwna, ale prawdziwa. Pierwse skrzypki zbudowoł Jasio Zagwizdoł z [[Tatry|gór]]. Ni groł na lutni, bo, jak sam mowioł, ''ni słychować z niej ni wołania [[wiatr|halnego]] ni śpiewu ptaków'', a lutnistów wygwizdywoł. Grywoł on na struganych przez siebie flecikach, a grał na nich najpikniej. Grał tak piknie, ze az pewna Kasiuleńka go zechcioła. No i byłby ją wygwizdoł, jeno ni wiedzioł jak, bo całe zycie tylko flety strugoł i to w ni dmuchoł, a o dziewcynach mało myśloł. Na to Kasiuleńka mu powiedzioła, żeby w takim razie najpierw się sam dowiedzioł, bo ona mu ni powie, a gdy już będzie wiedzioł, to żeby wówcas na nią zagwizdoł. Pognoł więc Jasio sukać, jakoby to dziewkę [[seks|chędożyć]], ni wiedzioł jeno gdzie i jak. Wtem usłysoł cykającego świersca i se przypomnioł, ze tak one swoje kobity wzywają do ciupania. Złapoł jednego takiego, przyjrzoł mu się i zobacył, jak on muzykę wydobywa, pocierając nogami o skrzydła. Tedy zsedł z nieba [[anioł]] i rzekł Jasiowi, zeby taki właśnie instrument, grający jak świersc, se zbudowaoł. Tak Jasio Zagwizdoł wystrugoł pierwse na świecie złóbcoki, grając na nich napiętym łukiem, w którym cięciwę później zastąpił włosami teściowej. A grały one piknie i Kasia przybiegła do Jasia coby się z nim ozenić.

Tak było naprawdę. Jeno tylko podlega legendzie, a mianowicie to, że po oskalpowaniu teściowej Kasia uciekła i <del>puściła</del> ożeniła się z jakiemś zbójem.

* {{t|Pudło rezonansowe}}jest ono po co, żeby instrument głośniej i ino ładniej brzmioł. Kto ma najgłębsy i najdonioślejsy głos? No pijok z brzuchem. Dlatego skrzypki pudło mieć musą.

** {{t|Talia}}Włosi ni byli wtedy fanami kobit dość krągłych, mimo to instrument w tusę przybrali. Musi się jednak smycek gdzieś mieścić, dlatego to wycięcie.

** {{t|Efy}}dziury w pudle. Mają kstałt symbolu [[całka|całki]].

* {{t|Strunnik}}ma takie śmiesne fidrygałki, któremi teoretycnie można sybko nastroić instrument. Teoretycnie, ponieważ jest on ruchomy<ref>Niestety ni tak, jak w niektórych gitarach elektrycnych</ref> i naciągnięcie jednej struny sprawia, że pozostołe się rozluźniają. Mimo to, strunnik to jest nowość w strojeniu [[altówka|altówki]].

* {{t|Mostek}}dzięki niemu struny przypominają linie przesyłowe.

* {{t|Dusa}}kołek wetknięty między płyty pudła, dzięki niej górna płyta pod naporem strun i mostka ni pierdyknie. Powiedzenie ''sprzedać diabłu dusę'' nabiera nowego znacenia...

* {{t|Gryf}}taki długi wiecheć, do którego się dociska struny. Carny, jakby był utytłany sadzą.

* {{t|Główka}}tam są zacepione struny.

** {{t|Ślimak}}jak sama nazwo wskazuje, ma kstałt baraniego rogu. Taka „wykońceniówka”.

** {{t|Kołki}}na ni są nanizane struny. Mają jedynie ładno wyglądać, bo jeśli chcemy nimi coś stroić to prędzej docekamy końca reklam na [[Polsat|Polsacie]].

* {{t|[[Skrzypce]]}}to są te najmniejso. Une były najpierwej zrobione, bo łatwiej złóbcoki z mniejso kawałka drewna wystrugać.

* {{t|[[Altówka]]}}altówka powstała wtedy, gdy pijany baca postanowił swoje skrzypki zrobić i założył struny na futeroł od skrzypców.

* {{t|[[Wiolonczela|Wioloncela]]}}kiedyś, na nowy rok, gdy opróżniono już beckę [[piwo|piwska]], ktoś pomyśloł coby zrobić jesce więksy instrument i na tej becce groć zacoł. Wydaje dźwięk gruby, podobno do rycenia [[krowa|krowy]], ale lubiana przez <del>konserwów</del> koneserów. Dziś istnieje po to, coby najwiękse chłopy mogli grać, bo dla nich na skrzypkach pocinać to jak siekierką w uchu se dziubać.

* {{t|[[Kontrabas]]}}kolejny wynalazek [[Włosi|Włochów]], ale znowu wzorowany na nasej rodzimej basetli. Zaraz potem przerobiono go na [[gitara basowa|basówkę]], bo łatwiejszo na tym grać a ni takie to duże.

* {{t|Lira korbowa}}[[lira]], która do strun ma przyciśnięte drewniane kółko. Tedy się chwytało korbę i tym kółkiem kręciło. Niepraktycne to było, bo wsystko struny naraz groły i jeśli mamy ich seść lub uosiem, to może to wnerwiać cłowieka. No, ale od cegoś było trzeba zacąć.

* {{t|Viola}}dla skrzypków jest tym, cem [[iPhone|ajFon]] dla [[telefon komórkowy|telefonu]] – to samo, jeno ładniejse. No i na viole zacęli robić <s>appki</s> nutki.

* {{t|Viola d'Amore}}to takie coś, co ma kilkanaścioro strun, z cego ponad połowa jest ukryta kędyś pod pudłem, a brzmi kiedy chce. Konstrukcyjnie ni okazało się to bardzo trudne, ale sami przyznacie że nazwa tłumacąco się na ''altówka miłosna'' jest oksymoronem

* {{t|Pochette}}skrzypki, które się miescą do kieseni. Wysły z uzycia, gdy odkryto że zamiast skrzypków lepiej schować [[wódka|flaskę]].

* {{t|Suka biłgorajska}}instrument wyglądający jak nieco więkse skrzypki (jakby na to ni patrzeć – altówka), trzymano jak wioloncela, a na którym się gra dociskając struny paznokciami. Do dziś ni psetrwoł ani jeden egzemplarz. Ten fakt oraz nazwa sugerują, że granie na suce ni sło w parze z posiadaniem paznokciów.

{{GM2013v2/Art|4}}