Tekst źródłowy strony Język turecki

== Alfabet i wymowa liter ==

*Aa – jak w polskim „[[Wehrmacht]]”
*Bb – jak w polskim „Bęcki”
*Cc – dż w niemieckim „[[Kambodża|Kambotscha]]”
*Çç – jak polskie „cz” w wyrazie polskim „czopek”. Ale brzmi też jak nasze ć jak "ćwok"
*Dd – twarde gardłowe, niemal nieme „d”
*Ee – jak w polskim „epistolarny”
*Ff – jak w angielskim „[[gest palca środkowego|fuck]]”
*Gg – zazwyczaj nieużywane ze względu na trudności w wymowie. Wymawia się jak „g” w „gó... rze”
*Ğğ – "yumuşak g" czyli miękkie gie. Ale w nie takim sensie jak Geografia, tylko jeszcze bardziej miękko, tak że czasami nie słychać
*Hh – jak w wyrazie „[[chorągiewka]]”
*Iı – jak „y” w wyrazie „wypnij”
*İi – jak zmiękczone szwedzkie „j”
*Jj – jak we niefrancuskim „że te wu nikiel”
*Kk – tak jak „g” (patrz wyżej)
*Ll – jak rosyjskie „ł”
*Mm – jak „m” w wyrazie „[[czarna mamba|mamba]]”
*Nn – zazwyczaj niepisane, bo po co?
*Oo – jak „łoło”
*Öö – jak „łółółółó”
*Pp – jak polskie „b” w wyrazie „[[bocian|bociek]]”
*Rr – jak w rosyjskim „rakjeta”
*Ss – jak w niemieckim „[[Schutzstaffel|SS]]”
*Şş – jak polskie „sz”, chociaż najczęściej błędnie wymawiane jak „ś”
*Tt – służy jedynie do zapisywania „[[Audi TT]]” w katalogach motoryzacyjnych
*Uu – jak „łułu”
*Üü – bliżej nieznana wymowa; najbardziej zbliżona głoska w innych językach europejskich to "ü"
*Vv – przy wymowie należy bardzo charczeć, tak jakby się człowiek krztusił
*Yy – jak „j” lub „i” w zależności, gdzie sobie stoi
*Zz – jak „ź” w „[[źrebak|źrebiątku]]”