Edytujesz „J-rockowcy”

[[Plik:J rock.jpg|thumb|right|200px|Pełen [[mhrok]] i bajera. Nawet Japończycy przepraszają za j-rockowców.]]
'''J-rockowcy''' – plaga drugiej połowy pierwszego dziesięciolecia [[XXI wiek]]u, rozrastająca się wprostproporcjonalnie do dostępności internetu w [[Polska|polskich]] wsiach. Żywe kopie japońskich gwiazd muzyki, silnie inspirowane lookiem postaci z [[manga|mang]] i [[anime]]. Na przedstawicieli owej subkultury składa się głównie młodzież gimnazjalna, z lekkim przedłużeniem na wczesnolicealną. W skrajnych przypadkach braku adaptacji społecznej, stylizowanie się na japońskiego pajacyka trwa do wieku około 20 lat.

== Wygląd ==
[[Plik:J-rock_hermaphrodites.png|thumb|right|200px|Znajdź jedną kobietę. Nie przejmuj się, nie tylko ty nie potrafisz.]]
Podobnie jak [[Fred Durst]] czy [[Tede]], fani j-rocka cierpią na syndrom zaburzenia identyfikacji rasowej. W celu upodobnienia się do mieszkańców ich [[Japonia|świętej ziemi]] nakładają na twarz minimum kilka centymetrów tapety. Obowiązkowym zabiegiem jest wymalowanie oczu tak, by wyglądały na skośne. Prawdziwy j-rockowiec miał na głowie i obliczu co najmniej 20 kolorów, nie licząc odcieni. Fryzury bardzo przypominają stylistykę [[emo]], z tą różnicą, że są one wielokolorowe. Gdy przykładowy j-rockowiec jest do nich porównywany, wpada w skrajne oburzenie i dostaje padaczki. Ubiór fana j-rocka sprowadza się do starojapońskich, klasycznych szmat stylizowanych na nowoczesne. Często pojawiają się też tandetne dodatki zakupywane hurtowo na odpustach i jarmarkach.

=== Mężczyźni ===
J-rock posiada tylko i wyłącznie stylistykę dziewczęcą. Legendy głoszą, iż niegdyś mężczyźni również posiadali swoją stylistykę j-rockową, lecz zatraciła się ona z czasem wtapiając się w żeńską. Na dzień dzisiejszy niemożliwym jest określić płeć delikwenta, ponieważ w tym gatunku obie płcie wyglądają tak samo.

Prawda w oczy kole, co? Usunęliście mój poprzedni wpis, przywróciliście stronę, ale tego już się tak łatwo nie pozbędziecie. Jak widać, nie dacie sobie powiedzieć i będziecie ślepo szli za swoimi głupimi przekonaniami. Cóż. Trzeba zostawić jakiś ślad, że nie wszyscy są na tyle ograniczeni, by zgadzać się z wypisanymi tu bzdurami i farmazonami.

== Zajęcia ==
Długie dni fani j-rocka spędzają na jaraniu się kolejnym japońskim zespołem muzycznym, pochłanianiu filmów [[anime]]<ref>TO NIE JEST, K{{cenzura3}}, CHIŃSKA PORNOBAJKA, pamiętaj!</ref>, czatowaniu na tysiącu for oraz cykaniu sobie foć na portale społecznościowe. Każdy młodociany fanatyk kultury japońskiej musi '''obowiązkowo''' umieć, a przynajmniej myśleć, że umie rysować mangę. Niezależnie od stopnia zaawansowania technicznego oraz stopnia ukończenia pracy, twórczość fanów j-rocka trafia na wszelkie możliwe fora oraz portale dla młodych, że tak zażartuję, artystów. W przerwach pomiędzy tymi jakże kreatywnymi i rozwojowymi zajęciami, j-rockowcy udają, że uczą się [[język japoński|japońskiego]]. W tym wypadku język ogranicza się do zwrotów typu ''kawaii desho!, gomene, [[hentai|hentai]], arigato, bishonen, uke'' i ''seme''. Dodatkowo większość j-rockowców obowiązkowo posiadać musi fotobloga, na którym lansuje się w nowo nabytych ciuchach i dodatkach. Jego nazwa zaczerpnięta zazwyczaj jest od ulubionego bohatera anime i zawiera japońskie ''mądrości'' ludowe w nagłówku.  W ramach projektu ''„Monokulturowość i Tradycja”'', ich lokalna popularność skutkuje często [[wpierdol]]em ze strony przedstawicieli [[Dresiarz|osiedlowej arystokracji]].

{{przypisy}}

{{subkultury}}
[[Kategoria:Subkultury rockowe i metalowe]]