Edytujesz „Jeden z dziesięciu”

Każdy odcinek ma tę samą fabułę. Najpierw jest czołówka z chwytliwą muzyczką. Po czołówce prowadzący wypowiada swój komentarz, a potem prezentują się zawodnicy. W pierwszej rundzie sprawdza się, ilu graczy znalazło [[Matura|maturę]] w czipsach, zadając im dwa pytania. Potem następuje przerywnik z rozpoznawalnym od lat dżinglem zerżniętym z czołówki i tablica z nazwiskami osób, które zaliczyły pierwszą rundę, ewentualnie jeszcze jest reklama od sponsora. W drugiej rundzie każdy może wybrać osobę do odpowiedzi. Druga runda się kończy, gdy w studiu zostaje trzech hardkorów. Potem pojawia się plansza z zdjęciami finalistów i znowu rozpoznawalny dżingiel. Dochodzimy do finału, gdzie najpierw obowiązuje zasada ''kto pierwszy, ten lepszy'', a po zdobyciu przez jednego z graczy 30 punktów jest moment, w którym <del>każdy</del> prawie każdy, aby nie ryzykować, wybiera osobę, by odpowiedział na pytanie<ref>W 19. odcinku 140 edycji jeden z uczestników zaryzykował i odpowiedział poprawnie na wszystkie pytania. Wszyscy byli pod wrażeniem, nawet jego [[Samochód|auto]] z tego wrażenia uszkodziło się w drodze do [[Lublin]]a na Wielki Finał.</ref>. Finał się kończy, gdy któryś z graczy wyeliminuje pozostałych. Potem Pani Sylwia rozdaje kuferki z łakociami, Sznuk wypowiada ostatnią kwestię i zachęca do ponownego oglądania oraz udziału w programie. I tak w kółko.