Edytujesz „Joffrey Baratheon”

{{t|Joffrey Baratheon|ur. 286AC, zm. 300AC świętując}}główny bohater [[Gra o tron|Gry o tron]]<ref>Nie licząc oczywiście tytułowego krzesła</ref>, król Siedmiu Królestw, owoc wolnej miłości, dręczyciel zwierząt, ale przy tym też myśliciel, kochający narzeczony. Na dodatek malarz, tynkarz, akrobata, czyli w skrócie, no ten, no, człowiek renesansu, czy tam baroku. Najbardziej lubuje się w rysowaniu zakrwawionych ciał na ławkach, wysyłaniu ludzi na pojedynki na życie i [[niebyt]] oraz w rozwijaniu sztuki, na przykład poprzez ucinaniu biednym grajkom na rynku języków. W międzyczasie jeszcze rządzi państwem, ale z racji tego, że mieszka z mamą, nie musi zawracać sobie głowy jakąś ekonomią, czy rozwiązywaniem spraw ubogich materialnie, ale bogatych umysłowo [[komunizm|towarzysz]]ów obywateli Królewskiej Przystani.

Jako że mamy do czynienia z głównym bohaterem, jego historię możemy poznać od momentu zapłodnienia, włącznie ze szczegółowym opisem kwiatków i pręcików. Został poczęty pewnej nocy, kiedy księżyc świecił w oczy tak, że wszyscy musieli ubierać [[hipster]]skie okulary przeciwsłoneczne. Królowa Cersei, prawdopodobnie daltonistka, nie przestraszyła się fosforyzujących dookoła drzew ani powodującego zmarszczki światła i siedziała ze swoim bratem, Jaimem, w komnacie<ref>Oni tak naprawdę mieszkali w krainie grzybów, cała tajemnica</ref>. Właśnie przy kieliszku ruskiego spirytusu, zastanawiali się nad sensem życia, problemem głodu na świecie oraz powtarzalnością liczby Pi. Wkrótce zeszło na temat działek i uprawy roli. Rodzeństwo, jako zapaleni działkowcy, chciało przetestować tę metodę na sobie. Król nie wiedział, bo był zbyt [[idiota|inteligentny]], żeby zajmować się tak przyziemnymi sprawami. A teraz wyobraźcie sobie, drodzy czytelnicy, scenę ze swojego dzieciństwa. Najpierw jest sobie kwiatek, taki różowy, bez robaków w środku, a potem przylatuje pszczółka, na skrzydłach, takich przeźroczystych... A zresztą co ja będę się z baranami, trzeba było uczęszczać na [[WDŻ|wartościowe lekcje]], a nie się do kurwy jasnej szlajać po papierosach!

Rozwój Joffreya można porównać do motyla, albo lepiej nie... Nie, nie był larwą rozdeptywaną dla zabawy przez dzieciaki i nikt nie wrzucał go za koszule dziewczynom<ref>Chociaż teraz to [[gender|nie przechodzi]] nawet w przedszkolach</ref>. W ramach rozrywki, po tym jak Robert zabrał mu komputer, próbował grać w [[LoL]]a na guzikach od koszuli młodszego brata, obiecując mu upragnione zwierzątko domowe. Rozczarowany Tommen się rozpłakał, widząc małego kątnika domowego na suficie i drugiego za szafą z powodu promocji. Naskarżył staremu namiestnikowi przebywającym w pierwszym stadium [[trup|rozkładu]], który namiętnie zaczytywał się w katalogach o modzie, głównie częściach z farbami do włosów oraz cieniami do oczu. Nie miał on tego pierwszego, więc z rozżaleniem spoglądał na prężących się rudych mężczyzn i kobiety. Ten popadł w depresję, zaczął rzucać formułkami typu „bez igrzysk nie ma bułek” czy „bez bułek nie ma rogalików”, napił się i umarł. Wobec tego wszyscy musieli udać się do budzącego reumatyzm w kościach Winterfell błagać Neda Starka klęcząc na fasoli, żeby przyjął tytuł namiestnika.

Cersei przestraszyła się krwotoku żylnego, który wystąpił, przyniosła krzesło i postanowiła porozmawiać z dorastającym dzieckiem o pewnych sprawach takich jak bociany, kapusty i gołębie. Na wieść o konieczności odwołania zaręczyn, a przy tym jeszcze sprzątaniu gołębnika za karę, zrozpaczony chłopiec pragnął tylko dwóch rzeczy, zrzucić się z wieży oraz pokoju na świecie. Wiadomość o ślubie z Margaery Tyrell spowodowała jeszcze więcej turlających się kolorowych kamyczków w jego tętnicach. Nie była ona zbyt interesującą osobą, całymi dniami pracowała jako opiekunka do dzieci, a wieczorami wyjeżdżała do lasu, aby pobawić się w [[Katarzyna II|Katarzynkę]]. Oprócz tego jej babcia lubiła udawać [[Jezus]]a, często wybierała się nad jezioro by chodzić po wodzie, a na głowie nosiła cierniową koronę. Koniec końców i tak wzruszył ramionami, mówiąc ukochanej, że mama mu kazała.

Podczas ślubu Sansy z jego skarłowaciałym beznosym wujem, Tyrionem, Joffrey stwierdził, że wygodniej będzie mu zakładać jej płaszcz bez taboretu, bo mógłby się potknąć i przewrócić, a to byłaby tragedia dla narodu. Usiadł sobie na krześle, po czym zaczął rozpamiętywać wszystkie momenty, kiedy wuj zabierał mu telefon, urywał kabel od internetu i uderzał w twarz. Po wszystkim spróbował zaprzyjaźnić się z przyszłą żoną, chociaż nie przepadała za byciem uderzaną ładowarką, za to miała wiele innych zainteresowań, takich jak robienie na drutach czy szydełkowanie. Dzień ślubu króla przypadał na piątek, a jak wszyscy [[Polak|Polacy]] wiedzą, nie wolno jeść mięsa w piątki. Ale oprócz pasztetu zorganizowano wiele zabaw, na przykład popisy karłów, obrzucanie grajków mięsem, jeżdżenie na świni. Wyzwał wuja na pojedynek, w międzyczasie żując kawałek pasztetu, a następnie popił to winem. Zaraz potem zaczął wydawać odgłosy godowe łosia... i umarł. O morderstwie nikt nic nie wie, krążą plotki, że sprawę do końca poprowadzi [[Krzysztof Rutkowski|detektyw Rutkowski]].

Niestety po tej wypowiedzi film został urwany. Do tej pory nie wiemy co się stało z naszymi pracownikami, ale głowa do góry! Każdego można kimś zastąpić, jednak nam zostały już same [[autyzm|autystyczne]] dzieci, więc może ty chcesz wybrać się w podróż, czytelniku?