Edytujesz „Karabin maszynowy RPK”

'''Rucznoj Puliemiot Kalasznikowa''', '''RPK''' – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] ręczny [[karabin maszynowy]].

RPK został stworzony na fali fascynacji sowieckich konstruktorów [[karabinek AK|lekkim karabinkiem szturmowym Maxim]], który był przekształcany na wszelkie możliwe rodzaje broni włącznie z artylerią rakietową, z wyłączeniem jedynie bezodrzutowego działa przeciwpancernego.

W wyniku tych zmian powstała [[broń]] szybkostrzelna, skuteczna i precyzyjna, która mogła świetnie sprawdzać się w roli ręcznego karabinu maszynowego. Jednak radzieccy inżynierowie uznali, że broń tego typu nie może być aż tak celna, ponieważ przeciętny [[żołnierz]] radziecki i tak nie za bardzo wie, jak się strzela, a już na pewno nie potrafi celować. Zmienili więc konstrukcję lufy, zwiększając rozrzut do tego stopnia, że trafienie z Rucznjego Puliemiotu Kalasznikowa w kartkę formatu A1 z odległości pięciu metrów graniczyło z cudem. Dzięki temu żołnierz radziecki strzelając na oślep miał większa szansę dosięgnięcia wroga kulą. Krótko mówiąc, RPK stało się typową „maszynką do mielenia mięsa”, wypluwającą duża liczbę pocisków o sporej mocy w praktycznie losowych kierunkach. W niedługim czasie okazało się również, że karabin jest na tyle mocny, by przebić stalowy hełm radzieckiego żołnierza (np. tego, który z niego strzela).