Tekst źródłowy strony Kiribati

== Położenie i historia ==
Kiribati są tak rozsypane z lewa na prawo na Pacyfiku, że po zmierzeniu linijką wychodzi na to, że są szerokie jak [[Stany Zjednoczone Ameryki|USA]], ale wszyscy wiedzą, że te kropeczki na [[Mapa|mapie]] są takie malutkie...

Pierwsi ludzie pojawili się na wyspach w okolicach [[Zjazd Gnieźnieński|Zjazdu Gnieźnieńskiego]], potem następowały ataki takich potęg jak [[Fidżi]] i [[Tonga]], ale kraj przetrwał. Mieszkańcy Kiribati stwierdzili, że ich wspaniała mikronezyjska kultura została zaśmiecona polinezyjskim ścierwem, w końcu używali sukienek z liści palm, a Fidżyjczycy z liści trawy... Wielka różnica.

Od [[XVI wiek]]u następował nieustanny odpływ ludności na statkach handlarzy [[niewolnik]]ów. Niestety, Kiribatyjczycy są tak bardzo przywiązani do wyspy, że gdy odpływali za daleko, umierali z tęsknoty za ojczyzną.

Gdy skończyli się ludzie, na wyspy (w [[XIX wiek]]u) przybyli [[Japonia|japońscy]] wielorybnicy, którzy powoli zaludniali wyspy. Jednak dział się tam taki sajgon, że przybyli [[Wielka Brytania|Brytyjczycy]] i zajęli wyspy tworząc protektorat, a z niego kolonie: [[Wyspy Gilberta i Lagunowe]]. W [[1900]] do protektoratu dodano [[Banaba|Wyspę Ocean]] (to wyspę czy ocean w końcu?), czyli największą kupę świata, gdyż wyspa składa się w 90% z [[guano|guana]].

Podczas [[II wojna światowa|II wojny]] Japończycy stworzyli na Kiribati linię frontu. Wykopano rowy wzdłuż wysp oddzielonych tysiącami kilometrów. Alianci ledwie przełamali linię obrony.

W latach 70. [[XX wiek]]u od brytyjskiej kolonii oddzieliło się [[Tuvalu]], a potem [[Wyspy Gilberta]], a jeszcze później reszta dołączyła do Wysp Gilberta. Ojcowie-założyciele Kiribati mieli wątpliwości, bowiem zastanawiała ich przebiegająca przez środek kraju [[linia zmiany daty]]. Ostatecznie uznali, że to może być atrakcja przyciągająca turystów. Jednak mimo próśb i nalegań, [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] nie zgodziło się na przepuszczenie linii przez środek stolicy – [[Bairiki]].