Edytujesz „Kolarstwo torowe”

{{medal}}'''Kolarstwo torowe''' – sport wymyślony przez [[kolarstwo szosowe|kolarzy szosowych]], którzy nie mogli trenować zimą. Postanowili więc zbudować halę, gdzie zrobili pochylone, jajowate tory z desek [[sosna syberyjska|sosny syberyjskiej]]. Postanowili na nich jeździć w kółko. Uznali to za ciekawsze rozwiązanie niż ćwiczenia na rowerku w siłowni. Z czasem ludzie zaczęli przychodzić na halę, by oglądać ludzi jeżdżących sobie w kółko na rowerach. Podobały im się głównie efektowne upadki, które kończyły się najczęściej połamanymi [[obojczyk]]ami. Minęło kilka lat i narodził się nowy sport, odmiana kolarstwa szosowego – kolarstwo torowe, którego ideą stało się samołamanie sobie kości...

Jajowaty tor ma długość opisaną w regulaminie jako '''odpowiednią''', co jest dowolnie interpretowane. Dzięki temu nie ma na świecie dwóch identycznych torów.

Specyficzna odmiana wyścigu punktowego (znacznie ciekawsza). Startuje kilkudziesięciu zawodników, podzielonych na drużyny po dwóch. Jadą 120 okrążeń z „lotnymi premiami” co 20 okrążeń. Co w tym ciekawego? A to, że jednocześnie dla jednej drużyny jedzie tylko jeden zawodnik. Zawodnicy przekazują miedzy sobą symboliczną „pałeczkę” poprzez podanie dłoni, uściśnięcie jej i przytrzymanie przez kilka sekund. Musi się to dziać przy prędkości min. 50 km/h. A co się stanie, gdy podczas przekazywania, któryś się zachwieje? Będzie upadek. Bywa, że przekazanie „pałeczki” odbywa się nie przez podanie dłoni, ale przez pchnięcie tąże przez zawodnika zstępującego najbardziej wysuniętej do tyłu części ciała zawodnika wstępującego. W niektórych przypadkach kończy się to energicznym i niespodziewanym przemieszczeniem krocza tego drugiego z siodełka na twardy wspornik kierownicy... Wygrywa ta drużyna, która nie straci jaj i zdobędzie najwięcej punktów, podobnie zresztą jak w wyścigu punktowym.

Pozostałe konkurencje to drużynowe sprinty i wyścig na kilometr. O tych konkurencjach nawet nie warto wspominać, bo są pozbawione sensu i przeprowadza się je tylko po to, aby rozdawać więcej medali na mistrzostwach świata.

Na zawody przychodzą przede wszystkim spragnione wrażeń staruszki, które wstydzą się oglądać [[wrestling]]. Trybuny zwykle są albo puste albo pełne (zależy to od rozreklamowania zawodów). Nigdy średnio wypełnione.

[[Kategoria:Dyscypliny sportowe]]