Edytujesz „Konserwa turystyczna”

Zasadniczo konserwy otwiera się otwieraczem, ale cechą charakterystyczną turysty jest zapominanie o najważniejszych elementach wyposażenia (czytaj: nie zmieściły się w [[plecak]]u, bo trzeba było zapakować [[laptop]], [[wódka|półlitrówkę]] i poduszkę). Ponieważ z niezrozumiałych względów człowiek jeszcze nie trawi żelaza, trzeba wykazać się nie lada sprytem i pomysłowością, by ją otworzyć. Nad morzem jest to raczej niemożliwe, gdyż otoczenie turysty stanowią ziarnka piasku, ewentualnie niewielkie otoczaki, w górach nasza misja ma szanse, jeśli znajdziemy odpowiednio kanciaste skały granitowe lub krzemień. Otwierając puszkę nie dbamy o jej kształt, który wielokrotnie ulegnie zmianie. Nie mamy w końcu do czynienia z dziełem sztuki. Gdy po ok. godzinie uda się nam wydostać zawartość, nie będzie ona przypominała czegokolwiek, a jej stanu skupienia nie będzie mógł określić nawet noblista z fizyki, mimo to będzie dalej jadalne, gdyż odrobina [[krzem]]u jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Uwaga! to najbardziej czerwone '''nie''' jest składnikiem konserwy. Przed zjedzeniem skorzystaj z apteczki.

* Wbijanie [[śledz]]i do namiotu

* Odstraszanie [[niedźwiedź]]i

* Ognisko (łatwopalność, samozapłon)