Edytujesz „Krystian Długopolski”

{{sur|polskiego skoczka|imię|Krystian}}
[[Plik:Dlugopolsk.jpg|thumb|200px|My też mielibyśmy taką minę, gdybyśmy wiedzieli, jak marnujemy sobie życie...]]
{{cytat|Przykro jest komuś powiedzieć, że marnuje sobie życie. Lepiej więc nic nie mówić i pozwolić, aby człowiek dalej żył złudzeniami i marzeniami.|[[Apoloniusz Tajner]] o '''Krystianie Długopolskim'''}}
{{cytat|Ja nie nazwałbym go skoczkiem. Jeśli udawałbym lekarza, nikt nie powiedziałby, że nim jestem.|Polo Tajner jeszcze raz o '''Krystianie Długopolskim'''}}
{{cytat|Jakoś sobie radzę, oglądam jak koledzy trenują, bywam na skoczniach, rozmawiam z trenerami przy piwie i życie jakoś tak mija...|'''Krystian Długopolski''' o sobie}}
{{cytat|Bądźmy szczerzy. Nawet małpę można nauczyć, jak przypiąć narty, ruszyć z belki, jakoś się wybić i zrobić wszystko, aby wylądować na dwie nogi i się nie zabić, ale przecież nie o to w skokach chodzi.|[[Mika Kojonkoski]] (chyba) o '''Krystianie Długopolskim'''}}
{{cytat|Nie chciałbym być Krystianem Długopolskim.|[[Włodzimierz Szaranowicz|Włodziu]] o '''Krystianie Długopolskim'''}} 

'''Krystian Długopolski (ur. [[3 sierpnia]] [[1980]] w [[Zakopane]]m''' – człowiek, który całe życie udaje skoczka narciarskiego.

== Oporne początki ==
Krystian Długopolski jest synem [[Kazimierz Długopolski|Kazimierza Długopolskiego]], niegdyś świetnego [[kombinacja norweska|kombinatora norweskiego]]. Ponieważ Krystian miał problemy z chodzeniem w ogóle, ojciec postanowił, że będzie skoczkiem. Krystianowi niezbyt się to podobało, ale ojciec kazał i już. Od ósmego roku życia Krystian chodził na skocznie i jakoś tak udawał, że trenował. Większość czasu tracił na chodzenie do łazienki albo udawanie, że boli.

== Tak zwana kariera ==
Ojciec znany i ważny, więc analogicznie do kazusu [[Tomisław Tajner|Tomisława Tajnera]], Krystianowi zostało dane skakać w [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharze Świata]]. Nikogo nie obchodziło wtedy, czy był dobry. Najważniejsze, że nazywał się Długopolski.

== Igrzyska w Nagano 1998 ==
Tak się złożyło, iż tatuś Krystiana był w stanie załatwić mu występ na Igrzyskach, gdzie Krystian dokonał nie lada wyczynu – skoczył bliżej niż zajął miejsce – po skoku na 61 metrów został sklasyfikowany na 62 miejscu.

=== Pierwsze i drugie punkty ===
Jak się coś robi dosyć długo, nawet niedokładnie, coś się zapamiętuje. Tak więc cud się zdarzył i w [[1997]] roku zdobył punkty Pucharu Świata w [[Courchevel]]. Kolejne takie ziarno trafiło się ślepej kurze w [[2004]] roku w [[Oberstdorf]]ie, kiedy to był 28, ale głównie dzięki temu, że inni skakali jeszcze gorzej.

=== Kontinuum kariery ===
Cóż... Pomiędzy 1997 a 2004 rokiem Długopolski nie osiągnął absolutnie nic na arenie międzynarodowej. Jedynie można stwierdzić, że po mistrzowsku otrzaskał się ze skocznią w Zakopanem, gdzie regularnie bywał wystawiany w grupie narodowej i gdzie regularnie zajmował miejsca w granicach 45-50/niezakwalifikowanie się do konkursu głównego. Dla porządku dodajmy, że Krystian został Mistrzem Polski na igelicie, ale tylko dlatego, że oprócz niego skakało czterech skoczków – reszta była na wakacjach.

== Podejście Krystiana ==
Krystian nie martwi się brakiem sukcesów, gdyż to jego sposób na życie – udawać skoczka, zbierać kasę ze Związku i jakoś tam żyć. Sam Krystian nie nazwałby się skoczkiem. Żaden kibic również by tego nie zrobił. Obecnie Krystian osiągnął apogeum udawania skoczka. Od wycieczki w Letnim Pucharze Kontynentalnym w [[2006]] roku, Krystian wystąpił tylko dwa razy w Lillehammer w [[2007]] roku. Każdy normalny człowiek określiłby, że Krystian zakończył karierę, ale nie. Krystian udaje, że trenuje i udaje że skacze. Udaje, że występuje i w ogóle udaje, że starcza mu na utrzymanie się ze skoków. W tej chwili udaje, że trenuje dziewczyny w Polsce.

<br clear="all" />
{{Skoczkowie}}

[[Kategoria:Polscy skoczkowie narciarscy|Długopolski, Krystian]]