Edytujesz „Kurwa (słowo)”

{{sur|wulgaryzmu|[[Kurwa|inne znaczenia tego słowa]]}}

'''Kurwa''' – najpopularniejszy i ultrauniwersalny wyraz w [[język polski|języku polskim]]. Jest skrótem wyrażenia '''kurwa mać''' (lub ''kurwa twoja mać'' – patrz sekcja [[#Odmiany „kurew”|Odmiany „kurew”]]) oznaczającego ni mniej ni więcej, niż to, że matka adresata trudni się najstarszym zawodem świata, a on powstał w wyniku wypadku na miejscu pracy.

== Znaczenie wyrażenia ==
[[Plik:Stone sculpt NMND -12.JPG|thumb|Hinduska rzeźba bogini Urva-Mat' z IX w.]]
[[Plik:Polaknawakacjach.jpg|thumb|Zastosowanie piasku]]
Współcześnie, termin ''kurwa mać'' wywodzi się powszechnie, lecz całkowicie błędnie, od [[Łacina|łac.]] słowa ''curva'' (''krzywa'', ''prostytutka'') i uznaje za wyrażenie wulgarne, choć dzisiaj w wielu językach europejskich znaczy po prostu ''zakręt''. Jednak najnowsze badania porównawcze wykazują, że pierwotne znaczenie tego wyrażenia to zniekształcone '''Urva-Mat'''' (wym. /(kʰ)ʊrvʌ mʌʨ/) lub '''Khurva-Mati''', imię pogańskiego bóstwa, a konkretnie jedno z imion [[Kult Bogini|Bogini-Matki]] powszechnie czczonej w okresie od neolitu do I w n.e. na terenach wschodniej Europy i w płd. Azji<ref name="Kłoś"/>.  Słowo to przetrwało tysiące lat w języku mówionym pomimo całkowitego zapomnienia jego pierwotnego znaczenia w wyniku chrystianizacji naszej kultury. (Zob. [[Kult Bogini]]). Imię Matki-Urvy możemy znaleźć w niewielu dokumentach pisanych (kult bogini na terenach Europy Wschodniej był świadomie tępiony i usuwany ze świadomości społecznej) jednak ślady użycia tego imienia obecne są powszechnie w źródłach tak średniowiecznych jak i nowożytnych {{fakt}}.

Na upowszechnianie się prawdziwego znaczenia i prawidłowej formy wyrażenia wskazywać może coraz częściej spotykana wymowa ''urwa''' lub (mniej poprawna) ''urwał'' (np. w formie znanego powiedzenia: ''ale urwał!''){{fakt}}.

== Etymologia ==
Złożenie Urva-Mat' pochodzi niewątpliwie z języka praindoeuropejskiego, jednakże nie znamy ani jego oryginalnej wymowy ani jednoznacznego zapisu. Warianty obu członów pojawiają się jednak w wielu językach współczesnych i historycznych.

Etymologia członu '''Urva''' nie jest do końca jasna. Prawdopodobnie nie jest to imię w sensie dosłownym, a raczej przydomek, tytuł; najprawdopodobniej pochodzi od praindoeropejskiego prefiksu '''ur-''' (prastary, wielki, doskonały; por. sanskr.  ''urt'' (szeroki, wielki, doskonały), także niem. ''Ur–'' (pra-; starożytny, (praw)dawny, podstawowy)) oraz rdzenia '''vak(h)''' oznaczającego ''imię, słowo'' (por. ''vac'' (wym.: /wA<sub>(k)</sub>/) – sanskr. mowa, dźwięk, nazwa, imię; łac. ''voco, vocare'' –  wołać, powoływać ). Tak więc imię to znaczyłoby w wolnym przekładzie „Prastara”. 

Człon '''Mat'''' oznacza bez wątpienia ''matka'' (polskie: ''mać'' matka, ros. мать /mat'/; por.: sanskr. ''mAtR'' मां matka, także: Matka Ziemia, łac. ''mater'' matka).

Tak więc '''Urva-Mat'''' może oznaczać ''pramatka, matka wszystkiego''<ref name="Kłoś"> Kłoś R.: ''Urva: Kult Matki-Ziemi'', Wyd. Mut, Warszawa 2006</ref>.

Niektórzy językoznawcy<ref name="Rosenfeld"> Rosenfeld et al.: ''Kult bogini w pradziejach'', 1992</ref> wywodzą to słowo od praindoeuropejskiego słowa '''urvara''' (= ''ziemia; żyzna gleba''; por. sanskr. ''urvarA''), lub od '''ghor'''' (sanskr. ''ghora'' straszny, przerażający) + '''vama''' (sanskr.  ''vAma'' piękna kobieta), a nawet od '''urva''' (sanskr. ''naczynie'') + '''mati''' (sanskr. ''kult, modlitwa'').

Inne źródła<ref>Czajkowski J.: ''Zapomniane religie'', Poznań 2002</ref> porównują imię Urva do imion bogiń w różnych kulturach wywodzących się ze wspólnego rdzenia praindoeropejskiego, jak np.: '''Ursa''' (łac. niedźwiedzica) – patrz: [[Kult Wielkiej Niedźwiedzicy]]., czy bogini '''Durga''' w hinduizmie (sanskr.: दुर्गा, Durgā,  „niedostępna” lub „niezwyciężona”; beng.: দুর্গা, durga) lub '''Maa Durga''' (beng.: মা দুর্গা, „Matka Durga”), także '''Hera''' (gr. Ἥρα Hēra), żona Zeusa. Jest to odbiciem popularnej hipotezy, że wszystkie kulty bóstw żeńskich (bogiń) mają wspólne pochodzenie od pierwotnego kultu Matki-Ziemi (inaczej: Wielkiej Bogini)<ref name="Rosenfeld" />

== Renesans kultu ==
Niektórzy autorzy<ref>Biedermeyer, Raniowski: „Odrodzenie”, Warszawa 2000</ref> uważają, że powszechne używanie wyrażeń ''kurwa'' i ''kurwa mać'' w języku potocznym świadczy o postępującym w Polsce odrodzeniu zapomnianego kultu bogini Matki-Urvy. Na poparcie tej tezy przytacza się codzienną obserwację reakcji Polaków na sytuacje, w których inne narodowości przywołują imiona swoich bóstw (strach, zachwyt, ból). Statystycznie, większość Polaków w takich chwilach nie używa teraz, dawniej powszechnych, wykrzykników typu ''O Boże'', ''O Jezu'', czy nawet ''O Matko Boska'', lecz właśnie przywołuje imię Bogini. Miałoby to świadczyć o ukrytym kulcie Bogini wypierającym oficjalnie deklarowane wyznanie czy ateizm. To zjawisko, według autorów, wpisywałoby się w nurt [[New Age]] i renesans [[neopogaństwo|neopogaństwa]] w naszej kulturze. Tłumaczyłoby to nadzwyczaj entuzjastyczne używanie tej frazy przez „pogańskie” zespoły metalowe (np. [[Behemoth]]). W rzeczywistości brak jednak wiarygodnych badań weryfikujących tę tezę. Nie potwierdzono też żadnych zbiorowych form kultu, bądź rozpowszechniania wiedzy o Bogini. Niemniej jednak powszechny zwyczaj językowy jest zastanawiającym faktem. 

Inne źródła{{fakt}} dopatrują się związku renesansu kultu Bogini z powszechnym w naszym kraju [[Radio Maryja|kultem maryjnym]], lecz krańcowo odmienne formy kultu każą wątpić w prawdziwość tej teorii.

== Przykłady użycia ==
[[Plik:Futbolín-español1-rafax.JPG|200px|thumb|{{cenzura3}}]]
{{cytat|'''Kurwa'''  '''kurwie''' łba nie urwie|[[Julian Tuwim]]}}
{{cytat|Bardzo, '''kurwa''' jego mać, chętnie|[[Ferdynand Lipski]] o propozycji porozmawiania o [[Seks|tym]]}}
{{cytat| '''Kurwa'''. Ja pierdolę. Ja pierdolę, '''kurwa'''!|Marek Kondrat i poranne grzeczności}}
{{cytat|Och, ty '''kurwo'''|Niezadowolony z usług klient do sprzedawcy}}
{{cytat|'''Kurva?''' Poland?|Przeciętny niedouczony obcokrajowiec}}
{{cytat|'''Jaka kurwa taka mać!|Popularne powiedzenie}}
{{cytat|Czemu ze wszystkich '''kurew''' na świecie wybrałem ciebie?|[[Piotr Rubik]] ''<del>Psalm dla ciebie</del> o '''kurwie'''''}}
{{cytat|'''KURWAAAAAAAAAAAAA!!!'''|Ostatnie słowa pilotów wypowiedziane tuż przed [[Smoleńsk|katastrofą smoleńską]]}}
{{cytat|'''KURWA Dzień KURWA Dobry KURWA Panu KURWA! KURWA Jak KURWA się KURWA Pan KURWA ma?|Przeciętny sąsiad}}
{{Cytat|'''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA''', '''KURWA'''|[[N00b]] lub [[dziecko neo]] po przegraniu gry}}
{{Cytat|'''Ty kurwo'''|[[Ernest Hemingway]]}}

== „Kurwa” w zdaniu ==
[[Plik:Cenzura2.svg|200px|thumb|[[cenzura|Wróg „kurwy”]]]]
Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania „Jak masz na [[imię]]?”. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu nadaje mu zupełnie inny sens. 

* '''Kurwa, jak masz na imię?''' – tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
* '''Jak, kurwa, masz na imię?''' – tego zwrotu użyjemy, gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia.
* '''Jak masz, kurwa, na imię?''' – taki układ wyrazów w zdaniu podkreśla fakt, że zapomnieliśmy jak osoba miała na imię i chcemy, by nam przypomniała.
* '''Jak masz na, kurwa, imię?''' – tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
* '''Jak masz na imię? Kurwa?''' – tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy ''kurwa''. To doda nam poczucia wyższości, podkreśli naszą pozycję społeczną oraz rolę w wielkiej grze pytania o imię.

Bardziej zaawansowaną formą jest wstawianie kurwy w kilku miejscach zdania, jest to jednak praktyka zbyt zaawansowana językowo, by ją tutaj opisywać. Aby zgłębić tajniki tej sztuki, zalecamy podpatrzyć słownictwo okolicznych [[dres]]ów.

== Odmiany „kurew” ==
Specyficzną odmianą „kurwy” jest „kurwa mać”. Słowo „mać” to skrót od „[[matka]]”. Stąd „kurwa twoja mać” znaczy tyle, co „skurwysynu”. Jednak co ważne, wyrażenie to posiada bardziej zaawansowaną formę ulegającą odmianie przez osoby, liczby i rodzaje. Powstaje ona poprzez wstawienie pomiędzy „kurwa” a „mać” zaimka dzierżawczego, określającego osobę, która swoim postępowaniem sprowokowała do użycia „kurwy”. 

# Kurwa '''moja''' mać – rzadko używana forma, bo kto lubi rzucać kurwami w samego siebie.
# Kurwa '''twoja''' mać – do dresa, w geście odmowy oddania komórki.
# Kurwa '''jego''' mać – używane głównie przez ludzi, których przerastają zaawansowane struktury gramatyczne języka polskiego, a zwłaszcza odmiana przez osoby i liczby – czyli przez większość Polaków.
# Kurwa '''jej''' mać – praktycznie nieużywane. 
# Kurwa '''nasza''' mać – [[komunista|komuchy]] między sobą. 
# Kurwa '''wasza''' mać – jeśli dresów jest więcej i nie chcą iść. Należy też wspomnieć o skróconej wersji – kur'''wasza''' mać.
# Kurwa '''ich''' mać – o zakapturzonej grupie społecznej niebudzącej sympatii.

Niekiedy spotyka się rozwinięcie klasycznego „kurwa twoja mać” do tak wysublimowanych form jak na przykład:
{{Cytat|Mam dosyć tego twojego Freda, kurwa twoja w dupę zapierdolona mać!|Słowa Szefa, „Chłopaki nie płaczą”}}

Przedstawiciele [[Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], którzy chcą pochwalić się znajomością zwrotu, używają go jak najczęściej, nie zawsze zdając sobie sprawy z tego, co mówią. Jako przykład mogą posłużyć słowa pewnego generała:
: – „Generał jest dla was jak matka, kurwa wasza mać!”

== Wtórkurwienie ==
Zauważalnym zjawiskiem jest powtórzenie „kurwy” jedna po drugiej, ale w różnych znaczeniach. O ile w mowie jest łatwe do rozpoznania, która „kurwa” jest wtrąceniem, a która jest określeniem, o tyle w piśmie wymagana jest znajomość interpunkcji na poziomie podstawówki, czym nie każdy może się pochwalić. Jest mianowicie różnica pomiędzy ''A to ta kurwa, kurwa'' a ''A to ta, kurwa, kurwa''. W pierwszym zdaniu wpierw pada określenie, że ktoś jest kurwą, a następnie pada podkreślenie wypowiedzi. W drugim jest odwrotnie – wpierw mówca podkreśla wypowiedź, a dalej określa kogoś kurwą. Zdanie: ''A to ta kurwa kurwa'' jest całkowicie niezrozumiałe. Ponadto w takim wypadku nie wiadomo też, czy mówcy nie chodziło o: ''A to ta kurwa-kurwa'', czyli mówca może w ten sposób podkreślić, że dana osoba naprawdę jest [[prostytutka|kurwą]] i wówczas stwierdza po prostu zawód.

== Śródkurwienie ==
{{cytat|No zajekurwabiście!|Cuma o '''tej metodzie'''}}
Najtrudniejszym sposobem używania „kurwy” jest wplatanie jej wpół słowa, np. „Wszedłem do [[supermarket|hiper-kurwa-marketu]]”, „ja pier-kurwa-dolę!”, „było zaje-kurwa-biście”, „prze-kurwa-praszam” „wypier-kurwa-dalaj!” („jaknaj-kurwa-szybciej”), „po-kurwa-jebany” i „Ewi-kurwa-dentnie tak jest” oraz „i co kur-kurwa-wo?”. Aby cały zwrot zachował odpowiedni rytm zaleca się, aby zarówno po jednej jak i drugiej stronie członu "kurwa" obecna była taka sama liczba sylab (patrz przykłady powyżej). Takie ewolucje wymagają [[dresiarz|erudycji i elokwencji]], jednak osoby, które opanowały do perfekcji trudną sztukę śródkurwienia, cieszą się ogólnym szacunkiem i poważaniem.

== Inne zastosowania ==
* '''jako przerywnik''' – np. przychodzę do żony, '''kurwa''', a tam ona z kochankiem
* '''wyrażanie strachu''' – np. o, '''kurwa'''!
* '''wyrażanie podziwu''' – np. o '''kurwa'''!
* '''wyrażanie zdziwienia''' – np. co, '''kurwa'''!?
* '''wyrażanie zdenerwowania''' – np. '''kurwa'''!
* '''wyrażanie zniecierpliwienia''' – np. '''kurwa'''!
* '''wyrażanie rozczarowania''' – np. '''kurwa''', no nie.
* '''jako ostatnie słowo''' – np. '''KURWAAAAAAAAAAAA!!!'''

{{Przypisy}}

== Zobacz też ==
{{słownik|[[Słownik:kurwa|kurwa]], [[Słownik:Qrwa|qrwa]]}}
* [[spierdalaj]]
* [[sledging]]
* [[pierdolenie]]
* [[jebać]]

[[Kategoria:Wulgaryzmy|Kurwa]]

[[sk:Kurva]]