Edytujesz „Kurwa (słowo)”

{{sur|wulgaryzmu|[[Kurwa|inne znaczenia tego słowa]]}}

[[Plik:Polaknawakacjach.jpg|thumb|Zastosowanie piasku]]

Na upowszechnianie się prawdziwego znaczenia i prawidłowej formy wyrażenia wskazywać może coraz częściej spotykana wymowa ''urwa''' lub (mniej poprawna) ''urwał'' (np. w formie znanego powiedzenia: ''ale urwał!''){{fakt}}.

Niektórzy językoznawcy<ref name="Rosenfeld"> Rosenfeld et al.: ''Kult bogini w pradziejach'', 1992</ref> wywodzą to słowo od praindoeuropejskiego słowa '''urvara''' (= ''ziemia; żyzna gleba''; por. sanskr. ''urvarA''), lub od '''ghor'''' (sanskr. ''ghora'' straszny, przerażający) + '''vama''' (sanskr. ''vAma'' piękna kobieta), a nawet od '''urva''' (sanskr. ''naczynie'') + '''mati''' (sanskr. ''kult, modlitwa'').

Inne źródła<ref>Czajkowski J.: ''Zapomniane religie'', Poznań 2002</ref> porównują imię Urva do imion bogiń w różnych kulturach wywodzących się ze wspólnego rdzenia praindoeropejskiego, jak np.: '''Ursa''' (łac. niedźwiedzica) – patrz: [[Kult Wielkiej Niedźwiedzicy]]., czy bogini '''Durga''' w hinduizmie (sanskr.: दुर्गा, Durgā, „niedostępna” lub „niezwyciężona”; beng.: দুর্গা, durga) lub '''Maa Durga''' (beng.: মা দুর্গা, „Matka Durga”), także '''Hera''' (gr. Ἥρα Hēra), żona Zeusa. Jest to odbiciem popularnej hipotezy, że wszystkie kulty bóstw żeńskich (bogiń) mają wspólne pochodzenie od pierwotnego kultu Matki-Ziemi (inaczej: Wielkiej Bogini)<ref name="Rosenfeld" />

Niektórzy autorzy<ref>Biedermeyer, Raniowski: „Odrodzenie”, Warszawa 2000</ref> uważają, że powszechne używanie wyrażeń ''kurwa'' i ''kurwa mać'' w języku potocznym świadczy o postępującym w Polsce odrodzeniu zapomnianego kultu bogini Matki-Urvy. Na poparcie tej tezy przytacza się codzienną obserwację reakcji Polaków na sytuacje, w których inne narodowości przywołują imiona swoich bóstw (strach, zachwyt, ból). Statystycznie, większość Polaków w takich chwilach nie używa teraz, dawniej powszechnych, wykrzykników typu ''O Boże'', ''O Jezu'', czy nawet ''O Matko Boska'', lecz właśnie przywołuje imię Bogini. Miałoby to świadczyć o ukrytym kulcie Bogini wypierającym oficjalnie deklarowane wyznanie czy ateizm. To zjawisko, według autorów, wpisywałoby się w nurt [[New Age]] i renesans [[neopogaństwo|neopogaństwa]] w naszej kulturze. Tłumaczyłoby to nadzwyczaj entuzjastyczne używanie tej frazy przez „pogańskie” zespoły metalowe (np. [[Behemoth]]). W rzeczywistości brak jednak wiarygodnych badań weryfikujących tę tezę. Nie potwierdzono też żadnych zbiorowych form kultu, bądź rozpowszechniania wiedzy o Bogini. Niemniej jednak powszechny zwyczaj językowy jest zastanawiającym faktem.

Inne źródła{{fakt}} dopatrują się związku renesansu kultu Bogini z powszechnym w naszym kraju [[Radio Maryja|kultem maryjnym]], lecz krańcowo odmienne formy kultu każą wątpić w prawdziwość tej teorii.

{{cytat|'''Kurva?''' Poland?|Przeciętny niedouczony obcokrajowiec}}

* '''Jak masz na imię? Kurwa?''' – tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy ''kurwa''. To doda nam poczucia wyższości, podkreśli naszą pozycję społeczną oraz rolę w wielkiej grze pytania o imię.

# Kurwa '''wasza''' mać – jeśli dresów jest więcej i nie chcą iść. Należy też wspomnieć o skróconej wersji – kur'''wasza''' mać.

# Kurwa '''ich''' mać – o zakapturzonej grupie społecznej niebudzącej sympatii.

Niekiedy spotyka się rozwinięcie klasycznego „kurwa twoja mać” do tak wysublimowanych form jak na przykład:

{{Cytat|Mam dosyć tego twojego Freda, kurwa twoja w dupę zapierdolona mać!|Słowa Szefa, „Chłopaki nie płaczą”}}

== Wtórkurwienie ==

Zauważalnym zjawiskiem jest powtórzenie „kurwy” jedna po drugiej, ale w różnych znaczeniach. O ile w mowie jest łatwe do rozpoznania, która „kurwa” jest wtrąceniem, a która jest określeniem, o tyle w piśmie wymagana jest znajomość interpunkcji na poziomie podstawówki, czym nie każdy może się pochwalić. Jest mianowicie różnica pomiędzy ''A to ta kurwa, kurwa'' a ''A to ta, kurwa, kurwa''. W pierwszym zdaniu wpierw pada określenie, że ktoś jest kurwą, a następnie pada podkreślenie wypowiedzi. W drugim jest odwrotnie – wpierw mówca podkreśla wypowiedź, a dalej określa kogoś kurwą. Zdanie: ''A to ta kurwa kurwa'' jest całkowicie niezrozumiałe. Ponadto w takim wypadku nie wiadomo też, czy mówcy nie chodziło o: ''A to ta kurwa-kurwa'', czyli mówca może w ten sposób podkreślić, że dana osoba naprawdę jest [[prostytutka|kurwą]] i wówczas stwierdza po prostu zawód.

Najtrudniejszym sposobem używania „kurwy” jest wplatanie jej wpół słowa, np. „Wszedłem do [[supermarket|hiper-kurwa-marketu]]”, „ja pier-kurwa-dolę!”, „było zaje-kurwa-biście”, „prze-kurwa-praszam” „wypier-kurwa-dalaj!” („jaknaj-kurwa-szybciej”), „po-kurwa-jebany” i „Ewi-kurwa-dentnie tak jest” oraz „i co kur-kurwa-wo?”. Aby cały zwrot zachował odpowiedni rytm zaleca się, aby zarówno po jednej jak i drugiej stronie członu "kurwa" obecna była taka sama liczba sylab (patrz przykłady powyżej). Takie ewolucje wymagają [[dresiarz|erudycji i elokwencji]], jednak osoby, które opanowały do perfekcji trudną sztukę śródkurwienia, cieszą się ogólnym szacunkiem i poważaniem.

* [[pierdolenie]]

* [[jebać]]

[[Kategoria:Wulgaryzmy|Kurwa]]