Edytujesz „Lady Pank”

{{Youtube|dcnoW5taU04|width=300|Panasewicz jak zwykle w formie}}

{{Youtube|C4xF0OYpA40|width=300|Borysewicz tańczy pod „Cała sala śpiewa z nami”}}

{{cytat|Straszny wpierdol|Basista Paweł Mścisławski do fanów w teledysku „Osobno”}}

'''Lady Pank''' – polski [[zespół rockowy]] założony przez [[Jan Borysewicz|Jana Borysewicza]] i Andrzeja Mogielnickiego. Zespół stał się znany z zagrania 360 koncertów w samym 1983 roku, przebojowego debiutanckiego albumu i stylu życia, przy którym ''pas'' mówi nawet [[Mick Jagger]].

=== Początki ===

Zespół powstał w wyniku spisku na linii Mogielnicki–Borysewicz, gdy obaj zadręczali jeszcze swą bytnością członków [[Budka Suflera|Budki Suflera]]. Pewnego pięknego dnia, podczas letniej trasy koncertowej tegoż zespołu, obaj panowie obalili kilka(naście) szklanek i wpadli na genialny pomysł utworzenia własnego zespołu. Najpierw, korzystając z dobroduszności Izy Trojanowskiej, której Janek przygrywał przy nagrywaniu płyty, nagrali kilka piosenek takich jak „Mała lady punk” czy „Minus 10 w Rio”. Jako że nie mieli odpowiednich do tego przedsięwzięcia muzyków, postanowili uprowadzić ich z Oddziału Zamkniętego. Ponadto Mogiła znalazł w orkiestrze wojskowej wokalistę o nieprzeciętnej urodzie i akcencie. I tak gotowy zespół nagrał swój pierwszy album.

Zagrawszy w samym [[1983]] grubo ponad 300 koncertów, postanowili zrobić coś niesamowicie oryginalnego, mianowicie nagrać kolejna płytę. Zawierała ona stanowczo mniej przebojów, ale jej wdzięczny tytuł ''Ohyda'' i tak obił się chyba o każde polskie ucho. Zespół był znany i lubiany w całej Polsce, ale muzykom marzyła się Ameryka. W 1985 wyruszyli więc w trasę koncertową do Stanów Zjednoczonych, gdzie m.in. spławili [[Madonna|Madonnę]] proszącą Borysewicza o zagranie jej do jednej piosenki i doszli do wniosku, że są zbyt leniwi na karierę w USA. Powrócili, mając w dorobku anglojęzyczną płytę zaśpiewaną przez Panasewicza po [[Język niemiecki|niemiecku]], co budziło uznanie i pokorę wśród takich gigantów jak Oddział Zamknięty, [[Kobranocka]] czy [[Republika (grupa muzyczna)|Republika]]. Fani tego ostatniego toczyli bitwy ze zwolennikami Lady o to, który zespół jest lepszy. Prywatnie muzycy bardzo się lubili i śmiali ze swoich fanów, których niejednokrotnie atakowali [[Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej|ZOMO-wcy]]. O ile Lady Pank lubił się z ówczesnymi gwiazdami, tak niechętnie wdawał się w relację z zespołami, które chciały wybić się na plecach zespołu. L-4, Mr Zoob, [[Roxa]], czy Chwila Nieuwagi próbowały, ale wszystkie ich przeboje przyćmiła solówka „Sztuki latania”.

=== Kryzys i powrót w wielkim stylu ===

{{Youtube|D6raFS_dxns|width=300|Czołg i cały zapas kiełbasy z Warszawy – przepis na eksportowy teledysk}}

[[Plik:LP3 nigdy nie za wiele.jpg|thumb|250px|Tak, na okładce trzeciego albumu Paweł Mścisławski narysował na dole Borysewicza. Aby nie było, Panasewicz na prośbę przyjaciela wymazał czarne włosy Jankowi]]

[[1 czerwca]] [[1986]] miało miejsce bardzo ważne wydarzenie w historii zespołu. Grali wtedy z tejże okazji koncert we Wrocławiu. Stwierdzili, że nic się nie stanie, jeśli sobie coś niecoś wypiją. Niestety, Borysewicz odrobinę przesadził i na oczach dzieci i Jacka Tomkowicza podczas grania „Marchewkowego pola” pokazał wszystkim marchewkę. Bez naci. Przerażeni rodzice szybko, choć z trudem, wyrwali swoim pociechom [[Lornetka|lornetki]], a sam bohater został zabrany przez karetkę pogotowia na milicję. Co wydaje się zaskakujące, Kapiszon stworzył parę dni wcześniej okładkę kolejnego albumu zespołu, przedstawiającego człowieczka ze zsuniętymi spodniami.

W międzyczasie zespół pozbył się bębniarza Szlagi, którego z radością zastąpił bodajże Andrzej Dylewski, wydał popową płytę ''Tacy sami'' z tekstami [[Grzegorz Ciechowski|Grzegorza Ciechowskiego]], [[Zbigniew Hołdys|Zbigniewa Hołdysa]] oraz [[Jacek Skubikowski|Jacka Skubikowskiego]]. W [[1990]] Borysewicz, sącząc poranne whisky, postanowił przywrócić zespołowi dawną świetność. Przywołał więc do garów Szlagowskiego, zatrudnił Piotra Urbanka do basu (Kapiszon był już wtedy kierowcą amerykańskich ciężarówek), przekupił Panasewicza skrzynką nowych koszul i wraz z innymi muzykami nagrali wielki hit „Zawsze tam, gdzie ty” oraz płytę o tym samym tytule. Pieśń ma nawet teledysk, w którym oprócz odwiecznego duetu Borysewicz – Panasewicz gra pijąca wodę dziewczyna w ogromnych kolczykach, niezwykły automat robiący kolorowe zdjęcia, statki z papieru, pociąg, fajki, stół do bilarda i graffiti przedstawiające dziecko o trzech nogach. Pieniędzy z ZAIKS-u za tę piosenkę było tak dużo, że zespół zacząć odcinać kupony od kariery. Stan ten trwał do 1994 roku, kiedy to wszyscy muzycy wydali zarobione wówczas pieniądze.

=== Dalszy żywot ===

Do nagrania płyty ''Na na'' zespół zmienił perkusistę i basistę, gdyż Borysewicz poczuł się staro po zostaniu dziadkiem. Z tegoż albumu pochodzi kolejna mądra piosenka „Na co komu dziś”. Później panowie nagrali jeszcze płytę ''Międzyzdroje''. Zawiera ona wspomnienia Panasewicza z jedzenia lodów Bambino. ''Zimowe graffiti'' to list do Mikołaja, który nie dał Januszowi prezentu. ''Łowcy głów'' została zainspirowana programami [[Tony Halik|Halika]] i [[Wojciech Cejrowski|Cejrowskiego]]. Nagrali jeszcze wiele płyt takich jak: ''Nasza reputacja'' o bardzo ciekawym teledysku, ''Teraz'' promującą styl życia emo, ''Strach się bać'', niemalże w całości poświęconą Kaczyńskim oraz ''Maraton'', którzy został stworzony z myślą o zbliżającej się okrągłej rocznicy bitwy pod Maratonem. Zapewnienia Panasewicza, że przy ''Maratonie'' łatwiej napisać tekst o cyckach niż o polityce były wyłącznie kampanią reklamową.

W 2013 roku Jan Borysewicz podjął kontrowersyjną decyzję (która przeszła bez echa) rzucenia picia. Jako że brak skandali mógł dla zespołu oznaczać utratę sławy i rozpad Panasewicz poświęcił się i po prawie rocznym planowaniu upił się przez przypadek przed koncertem w lipcu 2014. Niestety trochę przesadził i nie zapłacono im za ten występ. Kielich i Kuba nie wyrazili wprawdzie swego niezadowolenia, a lider nie mógł narzekać, bo sam kiedyś pił, lecz mimo to Panas by uniknąć konfliktu z resztą przeprosił za to w radiu, a jakiś czas potem zareklamował, że wyda solową płytę, bo na pracę z zespołem powinien poczekać, póki nie przestaną się na niego do końca gniewać.

== Muzycy ==

[[Plik:Janusz Panasewicz.jpg|thumb|250px|''Można zagrać koncert na trzeźwo, ale po co?]]

* '''Jan Borysewicz''' – wcześniej grał na nerwach muzyków z Budki Suflera, do czasu, gdy poznał Andrzeja Mogielnickiego. Jest także śpiewakiem, gdy Panasewicz już nie ma siły. W czasie koncertu lubi sobie pogawędzić z publicznością po [[Łacina|łacinie]] (tej podwórkowej).

* '''[[Janusz Panasewicz]]''' – mistrz świata w tańcu połamańcu, specjalizuje się w rzucaniu butelek w publiczność.

* '''Kuba Jabłoński''' – jak nudzi mu się to wali w perkusje.

* '''Krzysztof Kieliszkiewicz''' – potrafi grać na basie z [[playback]]a.

=== Byli ===

* '''Jarosław Szlagowski''' – stary perkusista, najprawdopodobniej największy niszczyciel hoteli w czasach PRL obok Borysa. W 1989 gdy sekcja rytmiczna zespołu wymyśliła sobie, żeby rzucić Lady Pank i przejść do [[Bon Jovi]] do Szlagowskiego uśmiechnął się los i został znów przyjęty, lecz po rozpadzie i reaktywacji grupy Janek zapomniał o nim i zamiast tego najął Kubę podkradniętego z [[Kazik na Żywo|zespołu]] [[Kazik Staszewski|Kazika]]. Jarek musiał się zadowolić wyprodukowaniem w 2006 roku płyty swojej córki [[Tola Szlagowska|Toli]].

* '''Edmund Stasiak''' – pomimo, iż oficjalnie nie działa w zespole od 1989, to jakoś nadal jest na [[Emigranci (grupa muzyczna)|na fali(ochronie)]].

* '''Paweł Mścisławski''' ('''Kapiszon''') – namalował okładki do płyt ''LP3'' i ''Tacy Sami''. Gdy pomysł przejścia do Bon Jovi spalił na panewce przeniósł się do USA i został kierowcą tira.

== Piosenki ==

* '''''Mniej niż zero''''' – piosenka o [[Zbigniew Ziobro|Zbiorze]].

* '''''Ohyda''''' – reakcja na Panasewicza bez makijażu.

* '''''Kryzysowa narzeczona''''' – utwór o żonie Mogielnickiego załamanej po kolejnej zabawie z muzykami.

* '''''Moje Kilimandżaro''''' – czyli dzień jak co dzień. Piękna pieśń o kacu po balandze w klubie Park. A cieć, skubany, jeszcze dopływ wody zamknął.

* '''''Mała wojna''''' – piosenka o porannej rywalizacji muzyków w hotelu, czyli ''Kto pierwszy do kibla''.

* '''''Zamki na piasku''''' – wspomnienie Borysewicza gdy miał pięć lat i budował zamki na koloniach.

* '''''Wciąż bardziej obcy''''' – [[emo]] song, Borysewicz nagrał tą piosenkę w rozpaczy gdy został wywalony z Budki Suflera.

* '''''Zostawcie Titanica''''' – wspomnienia choroby lokomocyjnej wśród muzyków.

* '''''Sztuka latania''''' – utwór o znanym lotniku [[Robert Mateja|Robercie Matei]].

* '''''Na co komu dziś''''' – piosenka z morałem - nie pijemy piwa, z którego uleciał gaz!

* '''''Vademecum skauta''''' – uczą harcerzy picia [[Wódka|wódki]], bo to honorowo.

* '''''Stacja Warszawa''''' – opis brudu na [[Warszawa Centralna|Centralnym]].

* '''''Z dachu''''' – spowiedź dekarza.

* Z Lady Pank bardzo lubili grać muzycy TSA, gdyż mieli oni najładniejsze fanki, których towarzystwem gardzili. Korzystali z owego faktu muzycy Tajnego Stowarzyszenia Abstynentów, zgarniając te dziewczynki do swoich pokojów.

* Po jednym z koncertów muzycy znaleźli w swoim pokoju szampana. Niestety, był on ciepły. Wpadli więc na genialny pomysł ochłodzenia go przy pomocy gaśnicy lodowej. Narobili strasznego rumoru, co skłoniło mieszkającego w tym samym hotelu dyrcia jakiejś orkiestry do interwencji droga telefoniczną. Rano muzycy wyznali ze skruchą, że ''wczoraj wieczorem doszło do starcia muzyki rockowej z klasyczną''.

== Zobacz też ==

* [[Jan Borysewicz]]

* [[Janusz Panasewicz]]

* [[Kombi (zespół muzyczny)]]

* [[Perfect]]

* [[Republika (zespół muzyczny)]]