Tekst źródłowy strony Letalnica

== Historia ==
Jej zalążki powstawały już w latach 30. XX wieku. Wtedy Słoweniec [[Stanko Bloudek]] postanowił zbudować skocznię, na której można by było skoczyć dalej, niż 80 metrów. Dziś udaje się to między innymi [[Robert Mateja|Robertowi Matei]] i [[Pierre Emmanuel Robe|Pierre'owi Emmanuelowi Robe]]. Jednak wtedy nie było to proste. Skocznię postawiono, jakiś frajer skoczył dalej niż 80 i było fajnie. Bloudek umarł i za modernizację wzięli się dwaj słoweńscy bracia Goriszkowie. Jednak postanowili zbudować po prostu nową skocznię. Zbudowali skocznię K-130. Tak się jednak złożyło, że [[FIS]] był uparty i udawał, że te skocznie nie istnieją. Nie chciano lotów, bo uznawano, że to zbyt niebezpieczne ([[Tomisław Tajner|jak]] [[Tomasz Pochwała|dla]] [[Marcin Bachleda|kogo]]…). W pewnym momencie uznano skocznię, ale bracia Goriszkowie w [[1969]] roku zbudowali kolejną, większą, o punkcie konstrukcyjnym na 185. metrze (tę, na której skacze się obecnie). FIS nie chciał nawet słyszeć o uznaniu jej… W końcu przemógł się, gdy zobaczył, że nikt tam się nie zabija. Przyszło to z trudem i kosztowało życie wielu słoweńskich przedskoczków, których śmierć starannie ukrywano. Tak więc dziś na Letalnicy, którą wcześniej nazywano Velikanką (lub ''Olbrzymką''; nazwę zmieniono z powodu procedur biurokratycznych…) skacze się [[Vikersundbakken|niemal]] najdalej na świecie. Rekord skoczni przed zawałem Słoweńców należy do [[Bjørn Einar Romøren|Bjørna Einara Romørena]], który poszybował tu na odległość 239 metrów i nie połamał sobie nóg. W sezonie 2013/2014 zawody nie odbyły się na Letalnicy, ze względu na to że Norwegowie odebrali Letalnicy po przez zbudowanie Vikersundbakken, statusu "największej skoczni na świecie" Słoweńcy dostali zawału serca i postanowili postawić nową skocznie. Według planów, na nowej skoczni mają być loty powyżej 250 metrów (kto wie, może ktoś nogi połamie?).

Faktycznie, już było blisko połamania nóg! Niejaki [[Tilen Bartol]] postanowił pewnego dnia zamachnąć się na rekord [[Anders Fannemel|Andersa Fannemela]]. Z progu wyleciał jak z katapulty, w dodatku dostał wiatr pod narty na tyle mocny, że przy masywnej wysokości nad zeskokiem wypieprzyło go na 252 metr i wbiło w glebę z siłą taką jak przy wyrzucaniu pianina z Pałacu Kultury. Co ciekawe, nic sobie nie zrobił! Jedyny, widoczny do dzisiaj efekt to wspominanie o tym skoku przez [[Włodzimierz Szaranowicz|komentatorów]] zawsze, kiedy Tilen pojawia się na belce.