Edytujesz „Lubelski Full”

{{Youtube|3xbfFAYTN-g|width=300|''W wysokich Andach kondor jajo zniósł…''}}

Przez cały utwór słychać piękną melodię stylizowaną na ludową pieśń [[peru]]wiańską. W teledysku możemy obejrzeć zapierające dech w piersiach efekty specjalne – zmiany oraz nakładanie się na siebie różnych ujęć. Wyrafinowane pastelowe kolory przeważają w klipie. Nie zaliczają się do nich jedynie strój wokalistki, kolor szminki na jej ustach oraz strój tego smutnego pana grającego na basie. Najpierw piosenkarka, pomiędzy klipami przedstawiającymi drętwego basistę i grającą solistkę, bardzo zmysłowo wije się na tle najnowocześniejszego tła w [[3d|CzyDe]], a potem, na wzór [[Beyonce]] w [[Single Ladies]], podskakuje i wymachuje rękoma jak [[Sim|Simsy]]. Pod koniec każdej zwrotki wokalistka piszczy bardziej niż czy mała dziewczynka.

Tekst piosenki mówi o tragedii kondora peruwiańskiego, który ''pierwsze jajo zniósł, drugie jajo zniósł, trzecie jajo zniósł'', a potem umarł, choć ledwo uświadomił sobie, że ma dzieci. Fragment ten, to apel do ludu, szerzący politykę 1 dziecka. Apel zadziałał w [[Chiny|Chinach]].

Potem akcja przenosi się do [[Kanada|Kanady]]/[[Stany Zjednoczone Ameryki|USA]], gdzie mały Indianin napiął łuk. Ten fragment mówi o prawach indiańskich, które zakazują niepełnoletnim Indianom napinać łuki.<br>Następnie piosenkarka stwierdza, że najlepszym piwem jest tytułowy '''Lubelski Full''' produkowany w Żywcu oraz że nie pił go nawet król (sic!)<ref>Nic dziwnego – wtedy piłby Królewskie Warszawskie.</ref>

Potem wokalistka apeluje do prezydenta miasta Lublin o rozpatrzenie sprawy ptasich [[gówno|kup]], gdyż śpiewa: ''Nad Lublin nadleciało stado wron. Nie wiadomo skąd!''.

== Interpretacja alternatywna ==

Lubelski Full stanowi alegorię losów polskich emigrantów na przestrzeni dziejów. Od początków XIX wieku wielu Polaków musiało pożegnać się z ojczyzną i udać się w nieznane, by tam szukać szczęścia. Część z nich, mimowolnie lub z własnego wyboru, wylądowała za oceanem, gdzie razem z emigrantami różnych narodowości musieli budować dobrobyt swojego nowego państwa. W sercu jednak pamiętają o swoim polskim domu, za którym tęsknią. Chcą wpoić nowemu pokoleniu polskie wartości i język, jednak nie zawsze się to udaje. Młode pokolenie, które nie widziało nigdy Polski, asymiluje się z lokalną ludnością i zapomina o korzeniach. Dlatego też polscy emigranci są jak Kondory Wielkie, zamieszkujące wysokie, nieprzystępne partie gór, o bezleśnym i skalnym podłożu. Kondory rozmnażają się dosyć rzadko, samica składa jedno jajo na dwa lata. Kondorowi z piosenki nie udało się wychować z piskląt dumnych kondorów. Umiera samotnie, w poczuciu klęski i niespełnienia.

Druga zwrotka nawiązuje do tragedii II wojny światowej. W obliczu pożogi wojennej w Europie i okupacji Polski przez siły niemieckie i radzieckie, wielu polskich żołnierzy zdecydowało się na walkę dla sił sprzymierzonych. Mimo ogromnego polskiego wkładu, na konferencji w Jałcie Polska została przydzielona do sfery wpływów radzieckich. Amerykanie, którzy obiecywali Polsce wyzwolenie zawiedli. Mały Indianin, czyli Stany Zjednoczone, napięli swój wielki łuk i zapomnieli o krwi przelanej przez rodaków na frontach świata. „Jak on mógł! Jak on mógł! Jak on mógł!” – podmiot liryczny zaklina rzeczywistość tą ponurą tantrą. Znowu wielu Polaków musiało pozostać na emigracji i tam szukać własnego szczęścia jako kondory.

Trzecia zwrotka niesie nas myślowo z powrotem do ojczyzny. Tytułowy „Lubelski Full” reprezentuje to, co nam znane i lubiane, mickiewiczowskie łąki przeplatane [[zboże]]m rozmaitym i krainę Norwida, gdzie winą jest dużą popsuć gniazdo na gruszy bocianie. Tęsknota przemienia się w ból, który prowadzi do alkoholizmu. „Gul, gul, gul” – z każdym łykiem ból kondora ustaje. „Takiego piwa nie pił nawet król” – stwierdza podmiot liryczny, który próbuje na chwilę przed śmiercią podsumować swoje życie. „Na co było Kondorowi tyle jaj?” – sprytnym zabiegiem wracamy myślowo do pierwszej zwrotki. „Aj aj aj” – kondor surowo ocenia swoje życie. Po udziale w II wojnie światowej i wyjeździe do Ameryki, kondor w ostatniej swojej myśli wraca do lat młodości w Lublinie, gdy pił z kolegami Lubelski Full. Umiera z tą przyjemną myślą.

Ostatnia zwrotka, która następuje już po śmierci Kondora, przestrzega rodaków przed wyzwaniami swymi przed Polską w obliczu członkostwa w Unii Europejskiej i modernizacji ściany wschodniej. Nad Lublin nadlatuje stado wron. W tym jasnym odwołaniu do utworu Żeromskiego „Rozdziobią nas kruki, wrony ...”, podmiot liryczny zapytuje o przyszłość kraju. Czy jesteśmy w stanie zachować polskość w obliczu modernizacji? Czy integracja gospodarcza stanowi szansę czy zagrożenie? Na razie nie wiadomo, z której strony nadlatują wrony. Dlatego dobrze, że na ukojenie mamy Lubelski Full.

== Zobacz też ==

* [[Mała Chinka]]

* [[Ona tańczy dla mnie]]

{{Przypisy}}

[[Kategoria:Polskie utwory muzyczne]]