Edytujesz „Maksymilian Robespierre”

[[Plik:Robespierre exécutant le bourreau.jpg|200px|thumb|Naszemu rewolucjoniście kończą się materiały do uprawiania jego hobby.]]
'''Maximilien Marie Francois Isidore… (itd, itp.) Robespierre''' (ur. [[6 maja]] [[1758]] w Arras, zm. [[28 lipca]] [[1794]] w Paryżu) – francuski <del>uzurpator</del> mąż stanu i <del>ludobójca</del> przywódca rewolucyjny. Pacyfista, który zainicjował wojnę [[Francja|Francji]] z resztą Europy, oraz przeciwnik kary [[śmierć|śmierci]], który posłał 30 000 ludzi na gilotynę.

== Młodość ==
Urodził się gdzieś we Francji i dorósł tamże. Jako dziecko był typowym [[kujon]]em z niezdrowo rozrośniętą ambicją. Zalecał się do swojej kuzynki, ale ona go olała, dlatego Maxime postanowił popełnić [[samobójstwo]] – [[amerykańscy naukowcy|gdzieś]] usłyszał, że najszybszym sposobem jest pójście na [[studia]] prawnicze. Niestety była to tylko połowiczna prawda… Maximilien, mimo szczerych chęci, studia przeżył. Tam też, w gmachu imienia Ludwika Wielkiego (którego nie lubił, bo Janek Kuba Russo mu tak nakazał) rozwinął się jego związek z Kamilem Desmoulinsem, również emo-samobójcą, z którym zaczął planować rewolucję. Kamil jeszcze nie wiedział, że skończy na szafocie za rozpowiadanie innym o tym, jak Maxime nie chciał podzielić się z nim swoimi pomarańczami.

== Początki działalności politycznej ==
Zgorzkniały i skołowany Robespierre zapisał się do [[masoneria|francuskiej loży masońskiej]], gdzie dostał pracę. Jako część rytuałów inicjacyjnych, miał za zadanie zarżnąć indyka wielkiemu mistrzowi na [[kolacja|kolację]]. Jednak mistrz się pomylił przy pisaniu rozkazu i Maxime zrozumiał, że ma zarżnąć [[Ludwik XVI|króla]].

== Rewolucja francuska ==
Robespierre wziął się więc ostro do roboty. Najpierw zgadał się z niejakim Saint-Justem, swoim nowym chłopakiem, który zaakceptował jego miłość do pomarańczy i Couthonem i wspólnie z nimi założył [[Jakobini|klubik przykościelny]]. Jego przykościelność polegała na tym, że jego członkowie spalili [[kościół]] i na jego miejscu postawili klubik.

Aby pokazać wszystkim jak bardzo cierpi, Maxime postanowił na zawsze być biednym i smutnym. Zamieszkał u niejakich Duplayów, którzy (ze strachu przed młodym dyktatorem) nosili wisiorki z jego podobiznami, wieszali na ścianach portrety, a nawet chcieli mu oddać ich córkę – Eleonorę, lecz on jej nie chciał, bo była za brzydka i wolał zająć się swoim nowym chłopakiem i pomarańczami. Toną pomarańczy.

W między czasie pobił się z Marie Josephem Paulem Yvesem Rochem Gilbertem du Motierem markizem de la Fayette, bo młody markiz również chciał być dyktatorem, a Maxime nie znosił konkurencji, więc wyrzucił go z kraju. Potem nic nie stało mu na przeszkodzie zabić króla i objąć władzę (miał mu to umożliwić Komitet Ocalenia Publicznego) w kraju jako nowy monarcha (oczywiście, [[Wieśniak|lud francuski]] nie mógł się dowiedzieć o niczym), ale i wtedy pojawiły się nowe przeszkody.

Kamilowi i jego nowemu koledze, Dantonowi, nie podobało się to, że Robespierre je tyle pomarańczy i nie chce się nimi dzielić (oraz lubi ścinać ludzi, ale to nie jest takie ważne), więc postanowili mu je ukraść. Komitet ich jednak przyłapał i postanowić skazać na śmierć na gilotynie. Maxime'owi na początku szkoda było zabić swojego byłego emo-samobójce chłopaka, ale jego nowy ukochany przekupił go pomarańczami i w końcu się zgodził. We Francji zaczął panować terror, a w sklepach brakowało pomarańczy, bo Maxime wszystkie zjadał.

== Konkurencja ==
Szybko w polu widzenia pojawili się konkurenci jakobinów w królobójczych zamysłach, byli to:
* Kordelierzy – ich przywódcami byli [[Georges Danton]] (znany pijak i psychopata), Kamil Desmoulins (przyd… Przyjaciel Dantona) oraz [[Jean-Paul Marat]] (wiecznie naćpany [[fanatyk]], który chciał wszystkich zabić);
* Żyrondyści – klubik centroprawicowy Brissota. Jedyni (w miarę) normalni z rewolucjonistów;
* Feuillanci – agraryści po kierownictwem Antoine Barnave, coś w rodzaju oświeceniowego [[Polskie Stronnictwo Ludowe|PSL-u]];
* Hebertyści – dowodził tym Hebert, jedyny prawdziwy [[komunista]] żyjący przed [[Karol Marks|Marksem]];
* Sankiuloci – banda biedaków i ciemniaków, którym zależało tylko na mordowaniu, grabieniu i gwałceniu
* …i cała masa innych, jeszcze bardziej egzotycznych grupek, o których nikt już dziś nie pamięta.

== Koniec kariery ==
Robespierre po zabiciu króla i konkurencji trochę się pogubił, i zaczął [[Gilotyna|zabijać]] kogo popadnie. Uznał nawet, że jedna prowincja Francji, Wandea, bardzo go nie lubi, więc dobrze byłoby ją wymazać z mapy Europy. Niektórym jego podejście nie do końca się podobało, bo sami chcieli zabijać, a wódz nie zostawiał nikogo, kogo można by jeszcze posłać na kaźń. Zabili więc Robespierre'a i jego kumpli. Później zrobił się z tego [[Dyrektoriat]] (ale to już zupełnie inna bajka…).

== Zobacz też ==
* [[Georges Danton]]
* [[gilotyna]]
* [[rewolucja francuska]]

{{Tyrani}}
{{stopka}}
{{DEFAULTSORT:Robespierre, Maksymilian}}

[[Kategoria:Historia (1789–1918)]]
[[Kategoria:Francuscy politycy]]
[[Kategoria:Dyktatorzy]]